Ερωτήσεις στον ειδικό

16/9/2010

E: 
Δουλευω στη θαλασσα και αυτη τη φορα εφυγα για ταξιδι, ενω η κορη μου (18 μηνων) κοιμοταν. Αποτελεσμα, τις 3 πρωτες εβδομαδες ηταν καλα και τωρα ειναι 2 εβδομαδες που εχει χασει τον υπνο της και την ορεξη της και με φωναζει ανα τακτα χρονικα διαστηματα. Της μιλαω καθημερινα με βιντεοκληση αλλα δεν φενεται να βοηθαει καθολου. Η Γυναικα μου ακολουθει τη μεθοδο του υπνου με βαση τα χρονικα διαστηματα οπως περιγραφονται σε ενα βιβλιο για νέες μητερες το οποιο μεχρι προτινως μας ειχε σωσει. Υπαρχει κατι αλλο που πρεπει να κανουμε για να επιστρεψει στους ρυθμους της?

Από: Μηχαλης Ψαριανος, Πειραιας

Α: 
Είναι πολύ πιθανό η κορούλα σας να έχει αναπτύξει άγχος και ανασφάλεια λόγω του ότι δεν είστε μαζί της, κυρίως αν και η μητέρα της δείχνει στενοχωρημένη με την απουσία σας. Δυστυχώς η βιντεοκλήση δεν την βοηθά να καταλάβει γιατί δεν είστε μαζί της. Η ίδια θα θέλει να σας ακουμπήσει, να παίξετε να την πάρετε αγκαλιά κ.λπ. Ίσως να θυμώνει περισσότερο μαζί σας που ενώ σας βλέπει δεν την πλησιάζετε. Θα της εξηγείτε κάθε μέρα πόσο την αγαπάτε ότι είστε στη δουλειά και σύντομα θα γυρίσετε στο σπίτι. Είναι σημαντικό να υπάρχει σταθερότητα στα ωράρια του ύπνου. Όταν ξυπνά τη νύχτα με ηρεμία η μητέρα της να την καθησυχάζει χωρίς να την παίρνει στο κρεβάτι της. Θα της μιλάτε στη βιντεοκλήση ακόμη και αν δεν δίνει σημασία. Σταδιακά το παιδί θα προσαρμοστεί με την προϋπόθεση η μητέρα να είναι ήρεμη και διαθέσιμη.

Απαντά: Αλεξάνδρα Καππάτου, Ψυχολόγος

Πηγή : in.  grΕρώτηση  στον ειδικό

15/09/2010

E: 
Καλησπέρα. Έχω 2 παιδιά, 4 και 5 ετών, κορίτσι και αγόρι, αντίστοιχα. Το πρόβλημά μου έχει να κάνει προς την ένδειξη ζήλιας του 4χρονου κοριτσιού μου προς ένα άλλο συνομήλικο της κορίτσι. (μένει στην ίδια πολυκατοικία) Επειδή φράτηκε στην ίδια σχολή μπαλέτου με την κόρη μου, τώρα η μικρή μου αρνείται πεισματικά να πάει επειδή θα είναι και το άλλο κοριτσάκι! Γενικά όποτε την βλέπει εκφράζει αρνητικά συναισθήματα προς το συνομήλικο κοριτσάκι. Εγώ βρίσκομαι σε μεγάλη αμηχανία όταν συμβαίνει αυτό. Τι με συμβουλεύετε να κάνω; 
Από: Αγγελική, ΠΕΙΡΑΙΑΣ

Α: 
Αγαπηητή φίλη είναι συνηθισμένο τα μικρά παιδιά να εκφράζουν συμπάθεια ή αντιπάθεια προς ένα άλλο συνομήλικο παιδάκι. Στις περισσότερες περιτπώσεις υπάρχει κάποιος λόγος ακόμη και αν το παιδί δεν μπορεί να τον προσδιορίσει πχ. το άλλο παιδάκι είναι επιθετικό, ή, το αποκλείει από τα παιχνίδια,ή να είναι πιο κοινωνικό ή ως αντίδραση στη συμπεριφορά των γονιών κλπ.. Πιθανά κάτι από αυτά αφορά στη κόρη σας .Συζητείστε μαζί της , ρωτείστε την γιατί συμπεριφέρεται με αυτό το τρόπο . Όμως δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να την πιέσετε να συναναστραφεί το άλλο κοριτσάικι εφόσον δεν θέλει. Μετά από κάποιο διάστημα αυτό μπορεί να αλλάξει. Τα παιδιά είναι απόλυτα στις θέσεις τους για αυτό δεν βρίσκω το λόγο να νιώθετε αμήχανα ή απολογητικά προς τους άλλους γονείς . Αν χρειαστεί πείτε τους ότι αυτά συμβαίνουν μεταξύ των παιδιών. Ως προς τη σχολή μπαλλέτου θα πρότεινα να μιλήσετε με τη δασκάλα μήπως υπάρχει άλλο τμήμα ώστε τα παιδιά να είναι χωριστά διαφορετικά ας είναι μαζί και να το χειριστεί η ίδια.

Απαντά: Αλεξάνδρα Καππάτου, Ψυχολόγος

mommy kidsin.gr