Tlife
21 Aπριλίου 2012
Πολλές φορές άθελά σου κάνεις το μικρό σου να νιώθει ενοχές είτε με την συμπεριφορά σου είτε με τα λόγια σου “όλη μέρα δουλεύω για να σου προσφέρω τα πάντα κι εσύ δεν είσαι συνεπής στις υποχρεώσεις σου” και άλλα τέτοια. Αυτό όμως είναι ένα μεγάλο λάθος και θα πρέπει να το προσέξεις γιατί λειτουργεί πολύ αρνητικά στον παιδικό ψυχισμό.
Η ψυχολόγος Αλεξάνδρα Καππάτου σε συμβουλεύει τι πρέπει να κάνεις και πως να το αντιμετωπίσεις….
Έχετε σκεφτεί ποτέ ότι το παιδί σας πιθανόν νιώθει ενοχές για διάφορες αντιδράσεις ή πράξεις ή μορφές συμπεριφοράς του που δε συμβαδίζουν με όσα θα θέλατε από το ίδιο;
Εμείς, οι ενήλικοι, συχνά νιώθουμε το δυσάρεστο συναίσθημα των ενοχών. Πολλές φορές δεν καταφέρνουμε να το χειριστούμε και μας καταδιώκει, κάνοντας τη ζωή μας δύσκολη.
Από πολύ νωρίς το παιδί κατανοεί αρκετά καλά ότι μια συμπεριφορά του μπορεί να προκαλέσει αντιδράσεις στους γονείς του. Συνειδητοποιεί ότι θα μπορούσε να είχε συμπεριφερθεί και με άλλο τρόπο και συχνά σκέφτεται: «Στενοχώρησα τον μπαμπά μου με αυτό που έκανα» ή «Η μαμά μου προσφέρει τα πάντα κι εγώ τη στενοχωρώ» κ.λπ. Το παιδί αρχίζει να μπαίνει στον κόσμο της ενοχής και των τύψεων. Σε αυτό, πολλές φορές άθελά σας, συντελείτε κι εσείς.
Για ποιους λόγους φταις εσύ;
Θυμηθείτε εκφράσεις που άθελά σας εκστομίζετε, π.χ. «εγώ όλη μέρα ασχολούμαι μαζί σου κι εσύ με γράφεις» ή «όλη μέρα δουλεύω για να σου προσφέρω τα πάντα κι εσύ δεν είσαι συνεπής στις υποχρεώσεις σου» ή «με αυτά που κάνεις θα με κάνεις να φύγω» ή «θα με κάνεις να πεθάνω κι αν με χάσεις, θα δούμε τι θα κάνεις…» Αυτές είναι μερικές από τις πιο συνηθισμένες εκφράσεις των γονιών που όμως λειτουργούν πολύ αρνητικά στον παιδικό ψυχισμό.
Έχετε, άραγε, αναρωτηθεί μήπως το παιδί πάρει αυτά τα ξεσπάσματά σας στην κυριολεξία; Είναι πιθανό αυτά τα απειλητικά μηνύματα που στέλνετε στο παιδί να το συνετίσουν, τουλάχιστον προσωρινά. Ένα, όμως, είναι βέβαιο! Ότι θα το γεμίσουν με συναισθήματα αρνητικά, ενοχής και μεγάλης ανασφάλειας, ενδεχομένως με πολύ αρνητικές επιπτώσεις για το μέλλον.
Τι θα πρέπει να κάνετε:
– Είναι απαραίτητο να λέτε στο παιδί την αλήθεια για το πώς νιώσατε από τη συμπεριφορά του. Όμως προσοχή στον τρόπο που του περνάτε το μήνυμα.
– Δεν είναι σωστό να «γεμίζει η ατμόσφαιρα του σπιτιού σας» με πολύ αρνητικά συναισθήματα κάθε φορά που το παιδί σάς κάνει να «χάνετε την υπομονή σας».
– Μάθετε να το συγχωρείτε.
– Θα εκπλαγείτε αν αναλογιστείτε πόσο συχνά «κρατάτε» το θυμό σας για το παιδί που έχει κάνει ένα σφάλμα και η ατμόσφαιρα στο σπίτι σας είναι βαριά, ίσως για μέρες ολόκληρες.
– Προσέξτε τα συναισθήματα αυτοτιμωρίας ή αυτοκατηγορίας που ίσως αναπτύσσει το παιδί σας.
– Δώστε του την ευκαιρία να κουβεντιάζει μαζί σας για το πώς νιώθει.
– Πολλές φορές, τα παιδιά έχουν υπερβολικές απαιτήσεις από τον εαυτό τους και αυτό τα κάνει να ντρέπονται και να μετανιώνουν για κάποια πράξη τους, χωρίς απαραίτητα να υπάρχει λόγος.
– Το παιδί πρέπει να ξέρει ότι μπορεί να σας εμπιστευτεί για κάθε στενοχώρια του.
– Να αισθάνεται ελεύθερο να σας εκφράσει την αγωνία, την ανασφάλειά του και τα συναισθήματα που νιώθει και να είναι σίγουρο ότι θα βρει κατανόηση από σας.
– Βοηθήστε τα παιδιά σας να μάθουν να τοποθετούν καθετί που τους συμβαίνει στη σωστή του διάσταση και να χειρίζονται τα συναισθήματα ενοχής που τους δημιουργούνται.
– Κυρίως όμως εσείς, οι γονείς, πρέπει να μάθετε πρώτα να συμβιώνετε ειρηνικά με τον εαυτό σας.