Η καλή σχέση μεταξύ γονιού-παιδιού είναι ζωτικής σημασίας για την υγιή ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξή του.

Σε αυτή τη διαδρομή καλό είναι…

• Να έχετε υπόψη σας ότι κάθε παιδί σας είναι μοναδικό, όπως και ο τρόπος που το αντιμετωπίζετε.

• Να έχετε ξεκαθαρίσει τα δικά σας προσωπικά όρια και να νιώθετε ασφαλείς σχετικά με αυτά, διαφορετικά δε θα μπορέσετε να βοηθήσετε επαρκώς το παιδί σας να θέσει τα δικά του.

• Μητέρα και πατέρας πρέπει να συμφωνείτε σε έναν κοινό τρόπο αντιμετώπισης.

• Να έχετε ρεαλιστικές προσδοκίες από το παιδί.

• Να θυμάστε ότι το παιδί, κατά κανόνα, αντιγράφει και μιμείται τη συμπεριφορά των γονιών του, ανεξάρτητα των «διαλέξεων» που ακούει.

• Να του δίνετε απαντήσεις, προσαρμοσμένες στην ηλικία του, σε όλα τα ερωτήματά του.

• Nα του δείχνετε εμπιστοσύνη.

• Να έχετε φροντίσει ώστε οι κανόνες που ισχύουν στο σπίτι να είναι σαφείς.

• Να αντιμετωπίζετε άμεσα τα προβλήματα συμπεριφοράς που εμφανίζονται και να μην τα θεωρείτε ασήμαντα, γιατί ίσως έτσι σταδιακά παγιωθούν.

• Σκοπός της πειθαρχίας δεν πρέπει να είναι ο περιορισμός της ελευθερίας, αλλά η παροχή μεγαλύτερων περιθωρίων στα παιδιά, σε πλαίσιο που οι γονείς οι ίδιοι μπορείτε διακριτικά να παρατηρείτε.

• Να καλλιεργείτε την αυτοεκτίμησή του, επιβραβεύοντας όχι μόνο όσα καταφέρνει αλλά και την προσπάθειά του.

• Να αποφεύγετε τις εντάσεις –ασφαλώς και τις χειροδικίες–, τις προσβλητικές ή υποτιμητικές φράσεις.

• Όταν χάνετε την υπομονή σας, να θυμάστε ότι εκείνος που πρέπει να φερθεί με ωριμότητα είναι ο ενήλικος.

• Να μην λέτε «δεν σ’ αγαπώ όταν φέρεσαι έτσι». Καλύτερα να πείτε «με στενοχωρείς όταν φέρεσαι έτσι» ή «με θυμώνεις».

• Να μην μαλώνετε μπροστά στα παιδιά σας γιατί αισθάνονται ανασφάλεια.

• Μην καταδικάζετε τον εαυτό σας. Λάθη όλοι κάνουμε. Σημασία έχει να είμαστε σε θέση να τα αντιλαμβανόμαστε και να προσπαθούμε να μην τα επαναλαμβάνουμε.