4Yourfamily

12 Mαίου 2014

Γράφει η Αλεξάνδρα Καππάτου, ψυχολόγος-παιδοψυχολόγος κι επιστημονική συνεργάτιδα του 4yourfamily.gr

Στην περίπτωση που η διατροφική διαταραχή έχει εδραιωθεί, η θεραπευτική παρέμβαση θα μπορούσε να επικεντρωθεί στη διαφοροποίηση του «βίαιου κύκλου», βοηθώντας τη μητέρα από τη μια να αντέξει την άρνηση του παιδιού κι από την άλλη, να του δώσει το κατάλληλο κίνητρο, ώστε να αναζητήσει μόνο του την τροφή. Είναι αναγκαίο να αντιλαμβάνεται η μητέρα ότι η όρεξη του μικρού παιδιού δεν είναι πάντα σταθερή, γεγονός που εξηγεί τις παροδικές αρνήσεις του. Είναι, λοιπόν, φρόνιμο, να μην εξάγει βιαστικά συμπεράσματα ότι το παιδί «πάσχει από ανορεξία».

Η ανορεξία συχνά υποχωρεί αν:

• Γίνουν οι ελαστικοί οι κανόνες που αφορούν στη διατροφή του παιδιού.

• Καθησυχάσει η μητέρα και αλλάξει η νοοτροπία και η στάση της.

• Αποφεύγονται οι τροφές που δεν αρέσουν στο παιδί.

• Του δίνουν μικρότερες ποσότητες, ώστε να μην πυροδοτούνται αρνήσεις.

• Τρώνε όλοι μαζί – γιατί το φαγητό, εκτός από την ικανοποίηση της πείνας, προϋποθέτει και συναισθηματική συναλλαγή.

• Αποφεύγονται κατά τη διάρκεια του φαγητού οι εντάσεις ή οι κριτικές του τύπου «μην τρως με τα χέρια», «πιάσε καλά το πιρούνι» κ.λπ.

• Δεv το πιέζουν να τρώει και ούτε το κυνηγούν με το κουτάλι.

• Σε κάποιες περιπτώσεις ίσως φανεί χρήσιμη μια συμπληρωματική θεραπεία που χρησιμοποιείται ως κίνητρο για την όρεξή ή ως κατευναστικό, προκειμένου να απαλύνει την άρνηση του παιδιού.

Μερικές μορφές ανορεξίας χρειάζονται μια πιο βαθιά διερεύνηση των προσωπικών προβλημάτων της μητέρας, που την έχουν οδηγήσει να υπερτιμήσει την λήψη τροφής. Μπορεί να πρόκειται για ενοχή, επειδή δε διατρέφει όπως θα έπρεπε το παιδί της ή για ενοχή εξαιτίας της ικανοποίησης που βιώνει από την σχέση αυτής καθαυτής της αντίθεσης.

Συμπερασματικά, οι διαταραχές στη διατροφή εμφανίζονται σταδιακά κάτω από την πίεση του οικογενειακού περιβάλλοντος, που επικεντρώνει το ενδιαφέρον του σε αυτό το ζήτημα. Στην οικογένεια οι σχέσεις παιδιού –γονιών οργανώνονται γύρω από τα γεύματα με τρόπο εξαιρετικά συγκρουσιακό, επιτρέποντας την ψυχοπαθολογία να εκδηλωθεί ελεύθερα μέσα από την άρνηση του παιδιού.

Να μη λησμονούμε ότι η προσωρινή απώλεια της όρεξης μπορεί να είναι αποτέλεσμα μιας οργανικής ασθένειας, η διαταραχή της, όμως, είναι ψυχολογικής φύσεως.

https://4yourfamily.gr/index.php/psychologia/item/903-η-ανορεξία-συχνά-υποχωρεί-αν