A. Kαππάτου: Η δική μας αγωνία, ο θυμός και η ανησυχία περνούν στα παιδιά 15/02/2021

A. Kαππάτου: Η δική μας αγωνία, ο θυμός και η ανησυχία περνούν στα παιδιά (ΒΙΝΤΕΟ)
15/02/2021
TheCaller

Λίγες εβδομάδες μετά το άνοιγμα των σχολείων, τα παιδιά κλήθηκαν για μια ακόμη φορά να μείνουν μακριά από το σχολικό περιβάλλον και τους φίλους τους και να αρχίσουν και πάλι την τηλε-εκπαίδευση. Άρνηση και γκρίνιες ήλθαν να ταράξουν και πάλι την ηρεμία στα περισσότερα σπιτικά.

Η Ψυχολόγος – Παιδοψυχολόγος κυρία Αλεξάνδρα Καππάτου χαρακτηρίζει φυσιολογική την αντίδραση των παιδιών: “Είναι απόλυτα φυσιολογικό ένα παιδί να αρνείται την τηλεκπαίδευση γιατί του στερεί την απευθείας επαφή με τη δασκάλα, με τους συμμαθητές του. Ειδικά τα μικρά παιδιά τα κουράζει και οι γονείς δυσκολεύονται πολύ να βάλουν τα παιδιά σε έναν δρόμο”, εξηγεί η ειδικός.

Μηνύματα πανικού από τους γονείς
“Δεν είναι καθόλου ευχάριστο αυτό που έχει συμβεί στα παιδιά. Το πώς θα αντιμετωπίσουν τα παιδιά θα εξαρτηθεί από το πώς θα αντιμετωπίσουμε εμείς. Ήδη τα μηνύματα που λαμβάνουμε από τους γονείς είναι μηνύματα πανικού, γιατί εκεί που τα παιδιά πήγαν να μπουν σε μία ρουτίνα, τα δεδομένα ανατράπηκαν και πάλι. Μόλις τα παιδιά είχαν αρχίσει πάλι να προσαρμοσόζονται στη ρουτίνα της καθημερινότητας -πολλά από αυτά δεν είχαν προλάβει καν να προσαρμοστούν ξανά στη μαθησιακή διαδικασία- και ο διακόπτης πήγε ξαφνικά πάλι στο off”, εξηγεί η κυρία Καππάτου.

Τι πρέπει να κάνουν οι γονείς; “Να επαναπρογραμματίσουν τα δεδομένα, ώστε να αποκτηθούν πάλι νέες ρουτίνες. Είναι σημαντικό να βάλουν πρόγραμμα στην καθημερινότητά του παιδιού και να δημιουργηθούν καλές συνθήκες στο σπίτι, μετριάζοντας τις φασαρίες. Η δική μας ανησυχία, αγωνία και ο θυμός για τις συνθήκες, η αβεβαιότητα για το αύριο και το πώς θα διαχειριστούμε την τηλεργασία και το πρόγραμμα των παιδιών μέσα στο σπίτι, θα περάσει στα παιδιά.

Επιπτώσεις στα παιδιά
Όλες οι ηλικίες έχουν επηρεαστεί από αυτή την κατάσταση. Όπως σημειώνει η κυρία Καππάτου: το παιδί προσχολικής ηλικίας χάνει την επαφή με την καθημερινότητά του. Ο παιδικός σταθμός για αυτό είναι ένα μέσο ζύμωσης και κοινωνικών επαφών. Εκεί, μέσα από το παιχνίδι, αναπτύσσει την προσωπικότητά του και μαθαίνει.

στις μεγαλύτερες ηλικίες, όπως στην εφηβεία, υπάρχει ανάγκη της επαφής με τους φίλους, της κοινωνικοποίησης, της επαφής με την παρέα. Έχουμε στερήσει στα παιδιά από το βασικό στοιχείο της καθημερινότητάς τους που δεν είναι τα μαθήματα, αλλά η κοινωνικοποίηση- τα παιδιά μαθαίνουν από την επαφή με τους συνομηλίκους τους, αποκτούν γνώσεις, αισθάνονται ότι ανήκουν κάπου, εξηγεί η κυρία Καππάτου και προσθέτει: “Ως αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης, τα παιδιά μένουν κλεισμένα μέσα στο δωμάτιο τους, αποφεύγοντας την επικοινωνία”.

“Πέρα από τα γνωστικά ελλείμματα που είναι αναπόφευκτα, σε όλες τις ηλικίες η κοινωνικοποίηση έχει πάει πίσω και αυτό επιδρά στην ανάπτυξη των παιδιών. Αρκεί να σκεφτούμε ότι τα παιδιά που πήγαν πέρυσι πρώτη δημοτικού έχασαν τη μισή χρονική σχολική χρονιά και φέτος δεν έχουν καταφέρει καλά καλά να πάνε στο σχολείο. Ας σκεφτούμε τα παιδιά που βρίσκονται στην τρίτη Λυκείου και δίνουν εξετάσεις με τι δύναμη και τι διάθεση μελετούν”, σημείωσε η ειδικός.

Υπάρχουν πρωτοετείς φοιτητές που δεν έχουν γνωρίσει τους συμφοιτητές τους. Παιδιά που επιθυμούσαν να περάσουν στο πανεπιστήμιο για να απελευθερωθούν από τους γονείς τους και να κατακτήσουν την αυτονομία τους, τα οποία παραμένουν εγκλωβισμένα μέσα στο σπίτι.

Ακόμη πιο σοβαρά είναι τα προβλήματα σε παιδιά στα οποία συνυπάρχουν άλλα προβλήματα, όπως μαθησιακές δυσκολίες, διάσπαση προσοχής, αναπηρίες κ.ο.κ. “Όλο αυτό δημιουργεί προβλήματα τόσο κοινωνικά, όσο και ψυχολογικά και εκπαιδευτικά, τα οποία θα τα αποτιμήσουμε αργότερα”, υπογραμμίζει η κυρία Καππάτου.

Η κυρία Καππάτου κάλεσε τους γονείς να οπλιστούν με δύναμη και να περάσουν στα παιδιά τους μέσα από τη στάση και το παράδειγμά μας (καθώς για αυτά αποτελούμε μοντέλο μίμησης) κάτι θετικό.

Κάλεσε τους γονείς “να μην το βάζουν κάτω, να μην παραιτηθούν και να μην απογοητεύονται”. “Να προσπαθήσουν να σκέφτονται αισιόδοξα και θετικά, καθώς το μήνυμα και ο αέρας που αποπνέουμε μεταφέρεται στα παιδιά μας. Είναι γεγονός ότι υπάρχει κούραση. Πρέπει όμως να κάνουμε ένα πρόγραμμα με την ελπίδα ότι όλο αυτό θα αλλάξει. Βρισκόμαστε στην τελική ευθεία, έχουμε πλέον για πρώτη φορά μία χαραμάδα φωτός και ελπίδας. Ας οπλιστούμε με δύναμη για να περάσουμε τα κατάλληλα μηνύματα στα παιδιά μας. Αν εμείς είμαστε μέσα στην ένταση, στην πίεση και το άγχος αυτό διαχέεται στην ατμόσφαιρα και το εισπράττει το παιδί. Είναι δύσκολες οι συνθήκες, αν όμως είμαστε ψύχραιμοι και ήρεμοι μπορούμε να φέρουμε τα παιδιά μας σε έναν δρόμο”.

Καθώς το τέλος της δύσκολης αυτής κατάστασης φαίνεται να πλησιάζει, η κυρία Καππάτου μας κάλεσε τέλος να απολαύσουμε αυτούς τους τελευταίους μήνες, πριν επιστρέψουν στην αδηφάγο καθημερινότητά μας.