Οι αλαζόνες είναι λιγότερο πιθανό σε σχέση με τους ταπεινούς να προσφέρουν βοήθεια σε κάποιον που τη χρειάζεται, ανακάλυψε νέα έρευνα.
Αν και προσωπικοί παράγοντες (όπως προηγούμενη διάθεση χρόνου και αισθήματα συμπόνιας ή ανησυχίας) και εξωτερικές επιδράσεις (όπως πόσοι άνθρωποι παρακολουθούν) παίζουν ρόλο, η ταπεινότητα είναι ο μεγαλύτερος παράγοντας στην απόφαση κάποιου να βοηθήσει, σύμφωνα με την έρευνα που δημοσιεύεται στο περιοδικό ‘Journal of Positive Psychology.’
Ο επικεφαλής της έρευνας, Jordan LaBouff, του Baylor University, δήλωσε ότι τα ευρήματα προκαλούν κατάπληξη, επειδή σε σχεδόν 30 χρόνια έρευνας για τη συμπεριφορά που αφορά τη βοήθεια, πολύ λίγες έδειξαν επίδραση χαρακτηριστικών προσωπικότητας στη βοήθεια.
Ο LaBouff, δήλωσε ότι το μόνο άλλο χαρακτηριστικό προσωπικότητας που έχει φανεί ότι επιδρά είναι η συμφωνία, αλλά ανακάλυψε τώρα ότι η ταπεινότητα προβλέπει τη βοήθεια περισσότερο.
Ο ερευνητής Wade Rowatt,δήλωσε ότι η έρευνα υποδεικνύει ότι η ταπεινότητα είναι θετική ποιότητα με δυνητικά οφέλη. Ενώ αρκετοί παράγοντες επηρεάζουν το αν άνθρωποι θα προθυμοποιηθούν να βοηθήσουν κάποιον που έχει ανάγκη, φαίνεται ότι οι ταπεινοί άνθρωποι κατά μέσον όρο είναι περισσότερο βοηθητικοί σε σχέση με εγωκεντρικούς και αλαζόνες.
Οι ερευνητές πραγματοποίησαν 3 χωριστές έρευνες που πραγματοποιήθηκαν σε φοιτητές. Η πρώτη ζήτησε από τους φοιτητές να αναφέρουν πόσο ταπεινοί ήταν. Όσοι θεωρούσαν ότι ήταν ταπεινοί, γενικά ανέφεραν ότι επίσης είχαν την τάση να βοηθούν.
Στη δεύτερη έρευνα, που χρησιμοποίησε μέτρηση της ταπεινότητας που δεν εξαρτιόταν από την κρίση των συμμετεχόντων, οι φοιτητές άκουσαν μια ηχογράφηση σχετικά με άλλον φοιτητή που δεν μπορούσε να παρακολουθήσει μαθήματα λόγω τραυματισμού. Οι ταπεινοί φοιτητές πρόσφεραν περισσότερο χρόνο να βοηθήσουν τον συμφοιτητή τους σε σχέση με τους περισσότερο αλαζόνες.
Τέλος, ζητήθηκε από φοιτητές να επιλέξουν χαρακτηριστικά προσωπικότητας που τους χαρακτήριζαν όσο πιο γρήγορα γινόταν. Οι φοιτητές που θεωρούσαν τον εαυτό τους περισσότερο ταπεινό είχαν περισσότερες πιθανότητες να προσφέρουν περισσότερο χρόνο για να βοηθήσουν φοιτητή σε ανάγκη- ακόμα περισσότερο όταν η πίεση να βοηθήσουν ήταν χαμηλή.
Ο Rowatt σημειώνει ότι η έρευνα υπέδειξε ότι η ταπεινότητα, που δεν είχε μελετηθεί επαρκώς, προβλέπει τη διάθεση για βοήθεια. Το επόμενο σημαντικό βήμα θα είναι να αποσαφηνιστεί αν η ταπεινότητα μπορεί να καλλιεργηθεί και αν είναι ωφέλιμη σε άλλα περιβάλλοντα.
Πηγές: ‘Journal of Positive Psychology.’
iatronet. gr