Από την Αλεξάνδρα Καππάτου Ψυχολόγο – Παιδοψυχολόγο – Συγγραφέα 

1. Nα παρατηρήσετε σε ποιες περιπτώσεις το παιδί αντιδρά επιθετικά. Μπορεί έτσι να καταλάβετε τη ρίζα του προβλήματος.  

2. Nα το βοηθήσετε ώστε σταδιακά να αποκτήσει όρια και αυτοέλεγχο.  

3. Αποφεύγετε οπωσδήποτε τη σωματική τιμωρία. Aντίθετα, να συζητάτε μαζί του και να δείχνετε κατανόηση.

4. Χρησιμοποιείτε πάντα λογική επιχειρηματολογία όταν του ζητάτε κάτι και να του εξηγείτε, αποφεύγοντας την αυταρχικότητα.

5. Έχετε κατά νου τις ανάγκες του παιδιού, γιατί είναι διαρκείς ακόμα κι όταν δεν μιλά γι’ αυτές: χρειάζεται ασφάλεια, σιγουριά, την προσοχή σας, τον έλεγχό σας, τα όρια που του επιβάλλετε με τρυφερό τρόπο, όπως και την εκτίμησή σας ή τον έπαινό σας.

6. Κρατάτε σταθερή στάση σε όλα τα ζητήματα διαπαιδαγώγησης, της επιθετικής συμπεριφοράς συμπεριλαμβανομένης. Το παιδί έχει ανάγκη από μια σταθερή γραμμή πλεύσης, ακόμα κι αν δεν του αρέσει. Μέσα του έχει ανάγκη από αυτά τα όρια και συχνά τραβάει το σκοινί, ακριβώς για να σας δοκιμάσει.

7. Όταν το παιδί σας απευθύνεται, να το ακούτε πραγματικά και να προσπαθείτε να καταλάβετε όχι μόνον τι σας λέει αλλά και τι κατά βάθος εννοεί σε κάθε περίπτωση.

8. Δίνετε χώρο και χρόνο για επιλογές και πρωτοβουλίες.

9. Όταν του ζητάτε κάτι, να του δίνετε τουλάχιστον δύο αποδεκτές, από εκείνο και εσάς, επιλογές, ώστε να αισθάνεται ότι έχει λόγο και δεν εξαναγκάζεται.

10. Όταν πρέπει να σταματήσει το παιχνίδι, ας του δίνετε περιθώριο 5-6 λεπτά – μην του αρπάζετε το παιχνίδι ξαφνικά μέσα από τα χέρια, λέγοντας «ώρα για ύπνο» χωρίς να το έχετε προετοιμάσει.

11. Δίνετε στο παιδί μικροπροβλήματα προς επίλυση, ώστε να μαθαίνει να αντιμετωπίζει δυσκολίες χωρίς να τα χάνει και να οργίζεται.

12. Παρακολουθείτε μαζί του τηλεόραση και μόνον κατάλληλα προγράμματα. Να μην επιτρέπετε στο μικρό παιδί να παρακολουθεί ταινίες για μεγάλους ή και ειδήσεις.  

13. Να μην περνά όλη την ώρα του με επιθετικά παιχνίδια.

14. Να το προτρέπετε να έχει φυσικές δραστηριότητες σε ανοιχτούς χώρους.

15. Στο μεγαλύτερο παιδί να παρακολουθείτε διακριτικά τις παρέες του. Μπορεί στο σχολείο να συναναστρέφεται επιθετικά παιδιά.

16.  Εξετάζετε μήπως παρενοχλείται από βίαια παιδιά και δεν το λέει στο δάσκαλο. Μήπως νιώθει απειλημένο και θεωρεί ότι η μόνη λύση είναι να γίνει επιθετικό κι εκείνο;

17. Να μην αποτελείτε οι ίδιοι επιθετικό πρότυπο, διαβάλλοντας συγγενείς ή φίλους, κακολογώντας τους, εξοστρακίζοντάς τους.

18.  Ζητάτε τη βοήθεια ειδικού όταν το παιδί παρουσιάζει γενικευμένη άρνηση, προκλητικότητα και επιθετικότητα και η επικοινωνία του με τους γύρω είναι δύσκολη.