Από την Αλεξάνδρα Καππάτου, Ψυχολόγο – Παιδοψυχολόγο

Τα όρια και οι κανόνες είναι απαραίτητα για την ομαλή κοινωνική και ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού και φυσικά για την ασφάλειά του. Όμως πώς θα τα βάλετε σωστά;

Να αποφασίζετε από κοινού με τον πατέρα του τον τρόπο που θέλετε να το διαπαιδαγωγήσετε, τι κανόνες θα βάλετε και φυσικά εφόσον τους ορίσετε να τους τηρείτε.

Να ζητάτε από το παιδί σας πράγματα σύμφωνα με τις δυνατότητές του ηλικιακά και αναπτυξιακά.

Να αφήσετε κάποιους τομείς χωρίς κανόνες και περιορισμούς ώστε να απολαμβάνει την ελευθερία του και να αναπτύσσει πρωτοβουλίες.

Όταν είναι πολύ μικρό το παιδί σας να βάζετε κάποια βασικά όρια, όπως να μην ακουμπάει τις πρίζες, το κινητό σας, τις εστίες της κουζίνας κι αυτά επιμένετε να τηρούνται, έχοντας υπομονή και δίνοντάς του τις ανάλογες πάντα εξηγήσεις. Αφού έχει κατανοήσει τους πρώτους κανόνες, μετά μπορείτε να βάλετε κάποια άλλα όρια, πάλι με τον ίδιο τρόπο.

Ακόμα κι αν το παιδί σας είναι πιο μεγάλο, όταν επιβάλετε κάποιο όριο να συζητάτε μαζί του και να του δίνετε εξηγήσεις. Μην περιορίζεστε στη φράση “έτσι πρέπει” και στον αυταρχισμό.

Τι πρέπει να αποφεύγετε

Να το απειλείτε διαρκώς με τιμωρία.

Τους πολλούς κανόνες που δημιουργούν σύγχυση στα παιδιά.

Την υπερβολική αυστηρότητα.

Την ανυπαρξία ορίων, εν ονόματι μιας φιλελεύθερης ανατροφής, που όμως εκείνο βιώνει ως αστάθεια με αποτέλεσμα να του προκαλεί μεγάλη ανασφάλεια.

Την έλλειψη κοινής αντιμετώπισης με τον πατέρα του.

Από το βιβλίο της Α. Καππάτου “Οι γονείς κάνουν τη διαφορά”. Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μίνωας.