Αρκετά παιδιά, κάποια στιγμή στην παιδική τους ηλικία, μπορεί να αποφασίσουν να πάρουν κάποιο αντικείμενο χωρίς να ρωτήσουν. Οι γονείς πανικοβάλλονται και δεν ξέρουν πώς να διαχειριστούν την κατάσταση. Γεμάτοι ανησυχία αναρωτιούνται: «Πώς γίνεται το παιδί μου να είναι κλέφτης; Αφού του παρέχω τα πάντα, γιατί το έκανε αυτό;».

Κατ’ αρχάς το να χαρακτηρίσουμε ένα παιδί «κλέφτη» είναι άδικο και αχρείαστο. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να δείξουμε μεγάλη προσοχή και ενδιαφέρον. Είναι σημαντικό να διευκρινίσουμε ότι μιλάμε για κλοπή μετά την ηλικία των επτά ετών, οπότε έχει ξεκινήσει η φοίτηση του παιδιού στο δημοτικό, έχει προχωρήσει η κοινωνικοποίησή του και μπορεί να διακρίνει ότι δεν παίρνουμε κάποιο αντικείμενο που δεν μας ανήκει χωρίς να πληρώσουμε ή να ρωτήσουμε. Στις πιο μικρές ηλικίες, αυτό δεν γίνεται πλήρως αντιληπτό.
Γιατί το κάνουν
• Ειδικά στην προσχολική ηλικία, τα παιδιά μπορεί να «κλέψουν» κάτι επειδή απλώς τους αρέσει. Σε αυτή τη φάση δεν μπορούν ακόμη να αντιληφθούν πλήρως την ηθική διάσταση της κλοπής· κυριαρχεί μέσα τους η ανάγκη να ικανοποιήσουν την επιθυμία τους. Επιπλέον, δεν μπορούν να κατανοήσουν την αξία και τον σκοπό των χρημάτων ως συναλλακτικού μέσου, ότι δηλαδή, για να αποκτήσουμε κάτι, πρέπει να το πληρώσουμε. Τα παιδιά δεν καταλαβαίνουν για ποιον λόγο δεν πρέπει να πάρουν κάτι που βρίσκεται εκεί μπροστά τους.
• Παιδιά κάθε ηλικίας μπορεί να καταφύγουν στην κλοπή αναζητώντας έναν τρόπο να προσελκύσουν το ενδιαφέρον των γονιών τους, καθώς μπορεί να αισθάνονται παραμελημένα.
• Παιδιά με πολύ αυστηρούς γονείς μπορεί να καταφύγουν στην κλοπή επιδιώκοντας με αυτόν τον τρόπο να αντισταθμίσουν την έλλειψη στοργής και τρυφερότητας.
• Σε πιο μεγάλες ηλικίες, τα παιδιά μπορεί να ξεκινήσουν να κλέβουν, παρότι γνωρίζουν πια ότι δεν πρέπει να το κάνουν, επειδή ίσως δεν έχουν ακόμη αναπτύξει αρκετά την ενσυναίσθησή τους.
• Μπορεί να θέλουν να εκδικηθούν έναν συμμαθητή ή συμμαθήτριά τους που ίσως ζηλεύουν.
• Ενδέχεται να το κάνουν εντελώς απερίσκεπτα ή επειδή επιθυμούν να αποκτήσουν όλο και περισσότερα από τα αγαθά που βλέπουν στις διαφημίσεις των ΜΜΕ.
• Κάποια παιδιά μπορεί επίσης να κλέψουν κάτι που επιθυμούν πολύ αλλά δεν μπορούν να το αποκτήσουν, είτε εξαιτίας της οικονομικής αδυναμίας της οικογένειάς τους είτε επειδή ξέρουν ότι οι γονείς τους θα τους το αρνηθούν. Όμως, η λαχτάρα τους υπερνικά κάθε εμπόδιο και ενδοιασμό.
• Η κλοπή μπορεί επίσης να είναι η αντίδραση του παιδιού σε μια πολύ στρεσογόνο περίοδο (διαζύγιο γονέων, αλλαγή σχολείου κ.λπ.)
.• Τα παιδιά με χαμηλή αυτοεκτίμηση είναι πιθανό να κλέψουν κάτι απλώς και μόνο για να αποδείξουν στον εαυτό τους –ή και στους άλλους, αν «συλληφθούν»– ότι έχουν την τόλμη να κάνουν πράγματα για τα οποία κανείς δεν τα θεωρεί ικανά.
• Τα παιδιά που πέφτουν θύματα εκφοβισμού συχνά εξαναγκάζονται από τους βασανιστές τους να κλέβουν.
• Όσο πλησιάζουν στην εφηβεία, τα παιδιά μπορεί κάποτε να ξεκινήσουν να κλέβουν, θεωρώντας την κλοπή μια μορφή επανάστασης ενάντια στους κανόνες που τους έχουν τεθεί και από τους οποίους θέλουν να ξεφύγουν κ.ο.κ.

Από το βιβλίο μου