(Επιθεώρηση ψυχολογίας The Psychologist, Ιούνιος 2009)

Έρευνα Βρετανών έδειξε ότι το να έχεις παιδιά, δεν σε κάνει πάντα ευτυχέστερο. Συγκεκριμένα, τουλάχιστον στη Βρετανία όπου έγινε η έρευνα, όσοι είχαν παιδιά και όσοι δεν είχαν, ανέφεραν ακριβώς τα ίδια επίπεδα ικανοποίησης από την ζωή τους, παρά την άποψη ότι όσοι δεν έχουν παιδιά «νιώθουν έλλειμμα» και «δεν αισθάνονται ολοκληρωμένοι». Άλλες έρευνες από τις ΗΠΑ αλλά και την Ευρώπη δείχνουν μάλιστα ότι οι γονείς είναι συχνά λιγότερο ικανοποιημένοι από τη ζωή τους σε σύγκριση με τους άτεκνους. Σε άρθρο που δημοσιεύεται στο τεύχος Ιουνίου του περιοδικού The Psychologist, αναφέρεται ότι οι γονείς νιώθουν την ανάγκη να αισθάνονται ευτυχέστεροι από τους «μη γονείς» και εστιάζονται σε συγκεκριμένα γεγονότα για να υπογραμμίζουν τον μύθο της ευτυχίας τους, μεγαλοποιώντας για παράδειγμα την σημασία του πρώτου χαμόγελου του παιδιού τους ή την χαρά την ημέρα που αυτό πήρε πτυχίο ή παντρεύτηκε. Στην πραγματικότητα, όμως, όπως αναφέρει το άρθρο, οι δυσάρεστες στιγμές είναι πολύ περισσότερες από αυτές τις σπάνιες συγκλονιστικά θετικά στιγμές. Καθημερινά δηλαδή ο γονιός κατατρίβεται με το διάβασμα του παιδιού του, την ανυπακοή του, τις προβληματικές του σχέσεις μα άλλα παιδιά, την τεμπελιά του, τη σπατάλη του, τους έρωτές του κ.λπ. κ.λπ. Τα αρνητικά και στενόχωρα περιστατικά αποτελούν τη ρουτίνα ενώ οι στιγμές της ανείπωτης χαράς κρατούν ελάχιστα και είναι σπάνιες. Όμως η ζωή και η αίσθησή μας για αυτήν, δηλαδή το πόσο ευτυχισμένοι ή ικανοποιημένοι αισθανόμαστε, εξαρτάται από την καθημερινότητά μας και όχι από τις εξάρσεις.