Οι γονείς έχουν μεγάλη ευθύνη στις παιδικές φοβίες, διότι συχνά, χωρίς να το θέλουν, μαθαίνουν στο παιδί τους να φοβάται. Προσπαθώντας, για παράδειγμα, να το κάνουν να φάει ή να καθίσει ήσυχο, του διηγούνται απειλητικές ιστορίες με μάγους που θα το πάρουν και το τρομοκρατούν με δεισιδαιμονίες ή με την αστυνομία, με αποτέλεσμα να πετυχαίνουν μεν το σκοπό τους, αλλά να δημιουργούν μια φοβική ατμόσφαιρα που πλήττει το παιδί.

Αν είστε γεμάτοι φοβίες πολύ πιθανόν να έχει και το παιδί…

Tα πράγματα γίνονται πιο σοβαρά, αν οι ίδιοι οι γονείς είναι γεμάτοι φοβίες κι έτσι άθελά τους μαθαίνουν στο παιδί να βλέπει τα πράγματα με τον ίδιο τρόπο. Φοβία μπορεί να αναπτυχθεί στο παιδί από τον τρόπο διαπαιδαγώγησης των γονιών, π.χ., γονείς αυταρχικοί, απορριπτικοί, αυστηροί, υπερπροστατευτικοί ή απόντες. Aν οι γονείς διαπιστώνουν ότι οι φοβίες επιμένουν, τότε κρίνεται απαραίτητη η αναζήτηση επαγ-γελματικής βοήθειας. Ακόμα και στο πιο επίμονο πρόβλημα, ο ειδικός θα βοηθήσει το παιδί και την οικογένεια, αφού η παιδική φοβία αντιμετωπίζεται με καλά αποτελέσματα

Μπορείτε όμως να δημιουργήσετε ένα αίσθημα ασφάλειας

Να σέβεστε τα συναισθήματα και τους φόβους του παιδιού σας.
Να το ρωτάτε γιατί φοβάται και στη συνέχεια να μιλάτε γι’ αυτό, χωρίς να το επικρίνετε.
Δώστε του τη στήριξη που χρειάζεται, ώστε σταδιακά να αντιμετωπίσει τους φόβους του.
Προσπαθείτε να του δημιουργείτε αίσθημα ασφάλειας.
Nα καλλιεργείτε από νωρίς την εμπιστοσύνη στον εαυτό του. 
Nα του εξηγείτε ότι όλα τα παιδιά της ηλικίας του αισθάνονται κάποιους φόβους.

Χρειάζεται να το βοηθάτε και να το ενισχύετε

Nα το βοηθάτε να έρχεται σταδιακά σ’ επαφή και να αντιμετωπίζει το φοβογόνο αντικείμενο ή την κατάσταση που φοβάται. Να του αναφέρετε κάποιους δικούς σας φόβους ή φοβίες που σας ταλαιπωρούσαν και πώς τα διαχειριστήκατε.
Αν εκπαιδευτείτε μαζί με το παιδί μπορείτε να πετύχετε σε βαθμό 80-90% να απαλλαγεί το παιδί από τις φοβίες του.
Nα απευθύνεστε σε ειδικό αν βλέπετε ότι το παιδί σας υποφέρει από κάποια φοβία.

Μπορείτε να αποφεύγετε……

Να είστε υπερπροστατευτικοί μαζί του. 
Να αντιδράτε υπερβολικά. 
Nα χρησιμοποιείτε τον εκφοβισμό ως μέσο διαπαιδαγώγησης, π.χ., «μη βγεις έξω γιατί θα σε κλέψουν», «φάε γιατί θα έρθει η αστυνομία» κ.ά. 
Να το υποχρεώνετε με τη βία να αντιμετωπίσει αυτό που φοβάται.
Να το υποτιμάτε ή να το κοροϊδεύετε.   

Από το βιβλίο της Α. Καππάτου “Οι γονείς κάνουν τη διαφορά”. Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μίνωας.