XARISMATIKA
Εκτύπωση άρθρου

Tο χαρισματικό παιδί βρίσκεται σε διαρκή δυσαρμονία σε σχέση με τη χρονολογική του ηλικία, ενώ οι προτιμήσεις και τα νοητικά ενδιαφέροντά του το οδηγούν στην ενσωμάτωση σε ομάδες μεγαλύτερων παιδιών. Στους κόλπους της οικογένειάς του υπάρχει συχνά απόσταση ανάμεσα στην ωριμότητα του παιδιού και στο επίπεδο των απαιτήσεων ή της εξάρτησής του από τους γονείς του.

Το 25% των χαρισματικών παιδιών αντιμετωπίζει κοινωνικά και συναισθηματικά προβλήματα.

H εσωτερική και η κοινωνική απόκλιση του παιδιού μπορούν να προκαλέσουν την εμφά-νιση σχολικής αστάθειας και αποτυχίας, που είναι παράδοξη, αλλά οφείλεται στην έλλειψη ενδιαφέροντος ή στη δυσθυμία για τις σχολικές δραστηριότητες, καθώς παραμένει σε τάξη που δεν αντιστοιχεί στην πραγματική νοητική του ηλικία αλλά στη χρονολογική.

Διάφορες μελέτες έχουν δείξει ότι μέχρι και 50% από αυτά τα παιδιά εγκαταλείπουν τις σπουδές ως την εφηβεία.

Στη χώρα μας, δυστυχώς, το εκπαιδευτικό σύστημα και η κοινωνία γενικότερα δεν έχουν την κατάλληλη υποδομή για να υποδεχθούν τα χαρισματικά παιδιά.

H δημιουργία ειδικών προγραμμάτων παρέχει σ’ αυτά τα παιδιά μια εκπαίδευση προσαρ-μοσμένη στις νοητικές τους ανάγκες, διεγείρει τη δημιουργικότητά τους και επιτρέπει την καλύτερη ενσωμάτωσή τους στην ομάδα. Tαυτόχρονα, όμως, παρέχει σε ένα βαθμό προνομιακή μεταχείριση σε αυτά τα παιδιά, που είναι ήδη ευνοημένα από τη φύση τους, τους δίνει μια αίσθηση υπεροχής και τα εισάγει στο πεδίο ενός υπερβολικά έντονου ανταγωνισμού.

Oι δυνατότητες του παιδιού είναι μεγάλες, Πως μπορούμε να βοηθήσουμε;

Mόλις καταλάβετε ότι οι δυνατότητες του παιδιού είναι μεγάλες, είναι σκόπιμο να απευθυνθείτε σε έναν ψυχολόγο που θα σας καθοδηγήσει σωστά.
Να προσφέρετε την κατάλληλη απάντηση στα ερωτήματα του παιδιού, αλλά να μην το εξαντλείτε με διανοητική τροφή.  
Να ενισχύετε την εμπιστοσύνη του παιδιού προς τον εαυτό του, που είναι βασικό στοιχείο για την καλή προσαρμογή του.
Να επιδιώκετε την εξισορρόπηση της εντατικής εκπαίδευσης με δραστηριότητες που αρμόζουν στην ηλικία του. 
Nα του προσφέρετε τον έπαινο και την επιδοκιμασία σας, όταν πραγματικά είναι ανάγκη. 
Nα το προτρέπετε να συναναστρέφεται με παιδιά, να παίζει και να μην απομακρύνεται από την παιδικότητά του.
Nα μην προβάλλετε ως κεντρικό σημείο της προσωπικότητάς του τη γνωστική υπεροχή του.  
Nα έχετε υπόψη σας ότι στο σχολείο δεν ξεχωρίζει απαραίτητα το πιο έξυπνο παιδί.

Τα προικισμένα παιδιά, όταν ενηλικιώνονται, θέλουν να ζήσουν τη χαμένη παιδικότητά τους.

Ομολογούν δε, με μεγάλη ειλικρίνεια ότι έχουν υποφέρει αρκετά λόγω της απόστασής τους από τα συνομήλικα παιδιά.

Έχουμε μάθει από την ψυχανάλυση ότι μεγαλώνουμε διασχίζοντας ένα συγκεκριμένο αριθμό σταδίων ανάπτυξης. Όταν ένα από αυτά τα στάδια έχει βιωθεί άσχημα ή δεν έχει βιωθεί καθόλου, τότε θα περάσουμε όλη μας τη ζωή προσπα-θώντας να τακτοποιήσουμε τους λογαριασμούς μας με το παρελθόν.

Όπως λέει ένα τραγούδι, μπορεί να εγκαταλείψεις την παιδική ηλικία, όμως αυτή δεν θα σε εγκαταλείψει.

Από το βιβλίο της Α. Καππάτου “Οι γονείς κάνουν τη διαφορά”. Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μίνωας.

Copy link
Powered by Social Snap