Το άγχος συχνά εκδηλώνεται μέσα από μεταμφιεσμένες συμπεριφορές που πολλές φορές δεν γνωρίζουμε τι σημαίνουν ή τις αγνοούμε και δεν κατορθώνουμε να τις αντιμετωπίσουμε σωστά. Αυτό συμβαίνει επειδή το παιδί, κυρίως μικρής ηλικίας, αδυνατεί να εκφράσει ή να περιγράψει με λόγια τα συναισθήματα του.
Το παιδί μπορεί να παρουσιάζει κάποια από τα παρακάτω:
• αναίτια ξεσπάσματα κλάματος
• διαταραχές στον ύπνο, όπως άρνηση να πάει για ύπνο, αϋπνία ή υπερυπνία, εφιάλτες, υπνοβασία, τρίξιμο δοντιών
• νυχτερινή ενούρηση, μετά τα 5 χρόνια, ή συχνουρία
• προβλήματα στη διατροφή, όπως άρνηση να φάει ή βουλιμία
• καπρίτσια και απαιτήσεις
• ονυχοφαγία (τρώει τα νύχια του)
• δακτυλολειχία (πιπιλάει το δάχτυλό του)
• τραυλισμό
• υπερβολική προσκόλληση στη μητέρα του και άρνηση να απομακρυνθεί έστω για λίγο από κοντά της
• αναστάτωση με το παραμικρό
• είναι μελαγχολικό
• αρνείται να μοιραστεί τα παιχνίδια του ή δυσανασχετεί που τα αγγίζει κάποιος άλλος
• απομονώνεται
• λέει ψέματα (μετά τα 6-7 χρόνια)
• κλέβει μικροαντικείμενα (από τα 6-7 χρόνια)
• αντιδρά επιθετικά με την παραμικρή ματαίωση
• δείχνει υπερβολική ανησυχία για το σχολείο ή για καθετί που κάνει.
Aπό το βιβλίο της Α. Καππάτου “Οι γονείς κάνουν τη διαφορά ” Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μίνωας.