Από την Αλεξάνδρα Καππάτου, Ψυχολόγο – Παιδοψυχολόγο
Δεν τα βρίσκουμε στην ανατροφή του παιδιού μας
Γνωριστήκατε, αγαπηθήκατε, αποφασίσατε να συνεχίσετε μαζί και να κάνετε τη δική σας οικογένεια. Όταν όμως αποκτήσατε το παιδί σας σταδιακά διαπιστώνετε με προβληματισμό , θλίψη ή και θυμό ότι σε αρκετά θέματα σχετικά με τη διαπαιδαγώγησή του έχετε διαφορετικές απόψεις με τον σύντροφό σας που πριν δεν είχατε φανταστεί με συνέπεια να δημιουργούνται συχνά εντάσεις και αντιπαραθέσεις . Ωστόσο και οι δυο αγαπάτε πολύ το παιδί σας και κατανοείτε ότι χρειάζεται να μεγαλώνει με σύμπνοια ανάμεσα στους γονείς του.
Ας τα δούμε λίγο καλύτερα..
Μπορεί γενικά με τον σύντροφό σας να τα βρίσκετε, να μοιράζεστε τις ίδιες απόψεις σε διάφορα θέματα της κοινής σας ζωής , και –μέσες άκρες- να είστε ταιριαστοί, ωστόσο η ανατροφή ενός παιδιού μπορεί να φέρει στην επιφάνεια ζητήματα και διαφωνίες. Μπορεί π.χ. ο ένας να θεωρεί ότι πρέπει να είστε πιο αυστηροί για να «μάθει» αλλά ο άλλος να θεωρεί ότι αυτά είναι υπερβολικά… Ή μπορεί να έχετε διαφορετικές απόψεις σχετικά με τρόπο που θα το οριοθετήσετε , αν πρέπει να του επιβάλλετε «τιμωρίες», κάθε πότε πρέπει να του αγοράζετε παιχνίδια , πόση ώρα να παίζει με τα ηλεκτρονικά , τι είδους εξωσχολικές δραστηριότητες να κάνει κ.ο.κ. Αυτές και πολλές άλλες διαφωνίες μπορεί να σας οδηγήσουν σε σύγκρουση απόψεων που όμως εκτός του ότι δημιουργεί ένταση ανάμεσα στους δυο σας, δε βοηθάει ούτε το παιδί.
Γιατί είναι σημαντικό να έχετε κοινή γραμμή
Οι διαφωνίες ως προς το μεγάλωμα του παιδιού (π.χ. για τη συμπεριφορά του, τη στάση του απέναντι σε κοινωνικά ζητήματα κ.ο.κ.) μπορεί να βαρύνουν επικίνδυνα τη σχέση με τον σύντροφό σας και να σας προκαλέσουν αμφιβολίες για τον χαρακτήρα του, ανασφάλεια, θυμό και έλλειψη εμπιστοσύνης… Εκτός όμως από τις επιπτώσεις στη συντροφική σχέση, αυτή η συνθήκη επιβαρύνει και το ίδιο το παιδί καθώς του περνάει διφορούμενα μηνύματα με συνέπεια να του προκαλείται σύγχυση άγχος , θυμός αλλά και ανασφάλεια. Συχνά το παιδί γίνεται χειριστικό απέναντι στον ένα γονιό και πιο φοβισμένο απέναντι στον άλλον. Άλλοτε δεν ξέρει τελικά τι τελικά είναι σημαντικό και τι όχι. Δεν μπορεί να κατανοήσει και να ακολουθήσει κανένα όριο .. Αυτά τα συναισθήματα σταδιακά μπορεί να διογκωθούν απειλώντας τον ψυχισμό του.
Πώς θα ξεπεράσετε τις διαφωνίες
Προετοιμαστείτε όσο καλύτερα γίνεται
Ο γονεικός ρόλος μαθαίνεται σταδιακά . Είναι μια μακρά διαδρομή που περιλαμβάνει πολλές χαρές αλλά και δύσκολες στιγμές που απαιτούν σωστή διαχείριση .Αν σκέφτεστε να αποκτήσετε παιδιά θα ήταν καλό πριν μπείτε στη διαδικασία να αφιερώσετε χρόνο ώστε να συζητήσετε εκτενώς για το πως σκέφτεται καθένας σας τις αλλαγές που θα επιφέρει στη ζωή σας ο ερχομός ενός παιδιού , τις αρμοδιότητες του καθένα σας, το τρόπο διαπαιδαγώγησής του , ποιος θα κρατά το μωρό όταν απουσιάζετε στην εργασία σας , ποιος θα ήταν ο ρόλος των γιαγιάδων , πως θα διαχειριζόταν κάθε ένας από τους δυο σας κάποιες περιπτώσεις, όπως την γκρίνια του βρέφους , την αγκαλιά , τον ύπνο , τα όρια , τις παρατηρήσεις , τη τιμωρία , τα ηλεκτρονικά κλπ. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ως παραδείγματα αντίστοιχες περιπτώσεις π.χ. από παιδιά φίλων σας και να συζητήσετε με τον σύντροφό σας τι θα κάνατε εσείς στη θέση τους. Αν δείτε ότι διαφωνείτε, συζητήστε για το ποια θα ήταν μια αποτελεσματική μέση λύση. Σίγουρα δεν είναι το ίδιο με το να είστε αντιμέτωποι στην πραγματικότητα με μία κατάσταση, είναι όμως σαφώς πιο βοηθητικό από το να μην το έχετε σκεφτεί καν.
Μην παραμελείτε τη σχέση σας
Όσο πιο πολύ φροντίζετε τη συντροφική σας σχέση, τόσο πιο πιθανό είναι να μην εμφανιστούν μεγάλα χάσματα στη συνεννόησή σας σχετικά με την ανατροφή των παιδιών. Κάντε ό,τι περνάει από το χέρι σας για να παραμείνετε κοντά ο ένας στον άλλον, αναγνωρίζοντας και ικανοποιώντας τις ανάγκες της σχέσης σας, καλλιεργώντας συνεχώς την επικοινωνία και την εγγύτητα μεταξύ σας σε κάθε επίπεδο (σωματικό και ψυχικό). Ένα ζευγάρι που διακρίνεται από αγάπη, αλληλοσεβασμό και κατανόηση είναι καλύτερα θωρακισμένο απέναντι στις όποιες αναπόφευκτες δυσκολίες, συμπεριλαμβανομένου και του μεγαλώματος ενός παιδιού. Μην παραβλέπετε εξάλλου ότι ένα παιδί που βλέπει τους γονείς του ενωμένους σε όλα, παραδειγματίζεται με πολλαπλούς τρόπους και μπορεί να βγει μόνο κερδισμένο αφού αισθάνεται μέλος μιας ήδη δυνατής ομάδας.
Φανείτε ενωμένοι ακόμα κι αν δεν συμφωνείτε
Αν ο ένας γονιός επιβάλει μία συνέπεια στο παιδί (όχι φυσικά βίαιη με οποιονδήποτε τρόπο), τότε και ο άλλος θα πρέπει να την υποστηρίξει ακόμα και αν δεν συμφωνεί. Στα μάτια του παιδιού θα πρέπει να φαίνεστε σαν ένα ενιαίο μέτωπο. Εννοείται όμως πώς όταν βγείτε από το οπτικοακουστικό πεδίο του παιδιού θα πρέπει να συζητήσετε μεταξύ σας τις απόψεις σας και να συνεννοηθείτε ως προς το τι μέλλει γενέσθαι την επόμενη φορά που θα συμβεί κάτι αντίστοιχο. Ωστόσο, η όποια κουβέντα θα πρέπει να γίνεται σε πνεύμα συνεργασίας και ηρεμίας και όχι σε τεταμένο κλίμα και με αλληλοκατηγορίες. Και φυσικά αφήστε τον άλλον να σας εξηγήσει τα επιχειρήματά του.
Αναρωτηθείτε γιατί έχει διαφορετική γνώμη
Μήπως προέρχεστε από τελείως διαφορετικά οικογενειακά περιβάλλοντα; Μήπως έχει μια εμπειρία που τον εμποδίζει να βλέπει τα πράγματα όπως εσείς; Μήπως έχει κάποιο σχετικό ψυχικό τραύμα; Προτού γίνετε εχθρικοί ή πικρόχολοι, συνυπολογίστε όλους τους παράγοντες που μπορεί να επηρεάζουν τη στάση του και προσπαθήστε να τον προσεγγίσετε αναλόγως. Εξηγήστε του ότι τα πράγματα δεν είναι όπως παλιά, ότι πρόκειται για διαφορετικές συνθήκες και διαφορετικούς ανθρώπους, πείτε ότι είστε εκεί για να μοιραστείτε το όποιο βάρος και ευθύνη.
Ζητήστε υποστήριξη από τον σύντροφό σας
Αν διαφωνείτε σε κάτι μεταξύ σας, ζητήστε από τον σύντροφό σας να υποχωρήσει έστω και μία μόνο φορά εν είδει πειράματος. Αν π.χ. το παιδί ζητήσει να πάει κάπου ένα σαββατοκύριακο με τους φίλους του και ο ένας από τους δυο σας το εγκρίνει ενώ ο άλλος όχι, μπορείτε να πείτε «ας το επιτρέψουμε αυτή τη φορά (πάντα θέτοντας λογικά όρια), και βλέπουμε πως θα πάει. Μπορείς σε παρακαλώ να συνεργαστούμε σε αυτό;»
Εξηγείτε στο παιδί τη στάση σας
Ακόμα και αν μεταξύ σας έχετε τις διαφωνίες σας, όταν επιβάλλετε κάτι στο παιδί, πρέπει να του εξηγείτε ότι καταλαβαίνετε μεν πως δεν του είναι ευχάριστο ωστόσο ότι γίνεται για την ασφάλεια και την εξέλιξή του και γι’ αυτό ζητάτε τη συνεργασία του. Δείξτε ενσυναίσθηση και αγάπη και μην του φέρεστε τιμωρητικά ή χωρίς κατανόηση.
Δείξτε ευελιξία
Η διαπαιδαγώγηση δεν εξαρτάται μόνο από τις δικές σας πεποιθήσεις. Το ίδιο το παιδί ανάλογα με τον χαρακτήρα, την ηλικία, την προσωπικότητα και την ωριμότητά του μπορεί να σας καθοδηγήσει σε αυτό. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να είστε και οι δύο ευέλικτοι και να αφουγκράζεστε πως θα πρέπει να προσαρμόζετε τις μεθόδους σας αναλόγως.
Απευθυνθείτε σε ειδικό
Αν δεν καταφέρνετε να βρείτε μια κοινή συνισταμένη μεταξύ σας, τότε είναι σκόπιμο να μιλήσετε σε κάποιον ψυχολόγο, που μπορεί να σας βοηθήσει να ρίξετε φως στις επιλογές που υπάρχουν σχετικά με τη διαπαιδαγώγηση. Μπορεί να σας πει κάτι που δεν είχατε σκεφτεί ή να σας μιλήσει για τις συνέπειες των τακτικών που ακολουθείτε κοκ. Σε κάθε περίπτωση, δεν παύει να είναι ένα τρίτο μάτι και μάλιστα κατάλληλα εκπαιδευμένο για να μας οδηγήσει στην καλύτερη δυνατή λύση για την οικογένειά σας και τις ανάγκες της.
Η φωτογραφία είναι από το διαδίκτυο