H εφηβεία είναι μια σημαντική περίοδος στη ζωή των παιδιών και σηματοδοτεί το πέρασμά τους προς την ενηλικίωση. Παράλληλα, είναι η τελευταία δεκαετία στην οποία ο γονιός παίζει κρίσιμο ρόλο στη ζωή του παιδιού του, καθώς αυτό αρχίζει να στέκεται στα πόδια του, ώσπου μεταμορφώνεται τελικά σε αυτόνομο και ανεξάρτητο ενήλικο. Tις πιο πολλές φορές η εφηβεία ολοκληρώνεται χωρίς να συμβεί τίποτε τραγικό, παρά τους κινδύνους που τρέμει ο γονιός και πιθανόν τους αμέτρητους καβγάδες που έχουν γίνει στην οικογένεια εν τω μεταξύ.
Στιχομυθίες σαν αυτές που παραθέτω μεταξύ Γονιών και Εφήβων είναι πολύ συνηθισμένες:
Γ: «Σκοτωνόμαστε όλη μέρα…»
Ε: «Αφήστε με ήσυχο πια!»
Γ: «Μη μου κλείνεις εμένα την πόρτα στα μούτρα!»
Ε: «Μ’ έχεις πρήξει!»
Γ: «Δεν καταλαβαίνεις τους κινδύνους…»
Ε: «Δε με καταλαβαίνει κανείς σας…»
Γ: «Κάνεις του κεφαλιού σου…»
Ε: «Είναι δικό μου θέμα…»
Γ: «Μόνο λεφτά ξέρεις να ζητάς!»
Ε: «Είστε υποχρεωμένοι να με φροντίσετε…»
Γ: «Δεν ξέρω πού γυρίζεις…»
Ε: «Οι φίλοι μου δε σου φταίνε σε τίποτα…»
Γ: «Κλείσε τη μουσική…»
Ε: «Ούτε στο δωμάτιό μου δεν έχω δικαιώματα!»
Γ: «Μπορεί να μπλέξεις…»
Ε: «Ξέρω τι κάνω, δεν είμαι μωρό…»
Γ: «Διάβασες;»
Ε: «Άι παράτα με πια!»
Γ: «Τι θα κάνεις στη ζωή σου;»
Ε: «Ό,τι έκανες κι εσύ…»
…και άλλα πολλά και πικρά, κουβέντες που πληγώνουν και που κανένας δεν ήθελε κατά βάθος να έχει ξεστομίσει, αλλά που του ξέφυγαν γιατί δεν μπόρεσε να συγκρατηθεί.
Tα λάθη και από τις δύο πλευρές μεγαλώνουν τις αποστάσεις, γκρεμίζουν τις γέφυρες επικοινωνίας, σημαδεύουν τις ψυχές των παιδιών και καθορίζουν συχνά τη ζωή τους.
Περίπου για το 15-20% των εφήβων η περίοδος αυτή είναι επώδυνη.
Όσο δύσκολη κι αν είναι η εφηβεία στη δική σας οικογένεια, σκεφτείτε ότι:
4 Έχετε ακόμα περιθώριο να βάλετε μερικές τελευταίες δημιουργικές πινελιές στη διαπαιδαγώγηση ενός νέου ανθρώπου, και μάλιστα να βελτιώσετε όσα πιθανόν δεν εξελίχθηκαν ως τώρα κατά τον καλύτερο τρόπο.
4 Αυτή είναι βασικά η στιγμή που λογικά αδημονούσατε να έρθει: Το παιδί σας επιτέλους ετοιμάζεται να σταθεί μόνο του στην κοινωνία. Aυτός δεν ήταν εξαρχής ο στόχος σας;
Oι οικογένειες που περνούν την εφηβεία των παιδιών τους «χωρίς να το καταλάβουν» είναι ελάχιστες. Kατά συνέπεια, μην αισθάνεστε μόνοι. Όλοι περνούν πάνω κάτω τα ίδια. Aπλώς για μερικούς τα πράγματα είναι λίγο πιο βατά.
O έφηβος μπορεί να «βγάζει γλώσσα» και να «ρίχνει ένα κεφάλι» στη μητέρα του, του είναι όμως αδύνατον να αντιληφθεί καν ως έννοια την αγωνία του πατέρα ή της μητέρας. Για το παιδί, αυτή αποτελεί απλώς μια τρομερή ενόχληση.
Προσπαθήστε να το θυμάστε αυτό στις δύσκολες στιγμές της εφηβείας. Όταν, λοιπόν, ξεσπάει ένας καβγάς, θυμηθείτε ότι το παιδί σας δεν μπορεί να έρθει στη θέση σας. Eσείς, όμως, μπορείτε να μπείτε στη δική του.
Tέλος, στη συμπεριφορά του έφηβου παιδιού σας ασφαλώς θα παίξει ρόλο και το πώς ακριβώς ανταποκρίνεστε εσείς οι γονείς του, αλλά και οι καθηγητές του ή άλλα πρότυπά του, στα σημαντικά κοινωνικά ζητήματα.