Thetoc
31 Ιανουαρίου 2014
Stop Racism
Αυξάνονται καθημερινά τα κρούσματα – Θύτες και θύματα – Αγόρια και κορίτσια – Τοποθετούνται εκπαιδευτικοί-συντονιστές σε κάθε περιφέρεια – Δηλώσεις στο thetoc.gr
της Ελένης Κατσαμπέκη
Ένας στους δέκα μαθητές έχει υπάρξει θύμα ενδοσχολικής βίας, φαινόμενο που δεν κάμπτεται από τα μέτρα που έως τώρα έχουν ληφθεί και – το ανησυχητικότερο – εξαπλώνεται στις «μικρές τάξεις» του δημοτικού και του γυμνασίου.
Σε κάθε περιφέρεια τοποθετούνται «συντονιστές»
«Τα κρούσματα ενδοσχολικής βίας έχουν αυξηθεί και σε αυτό έχει συμβάλλει η ένταση που υπάρχει στον κοινωνικό περίγυρο» αναφέρει στο thetoc.gr ο υφυπουργός Παιδείας Συμεών Κεδίκογλου που ενεργοποιεί ξανά το παρατηρητήριο κατά της σχολικής βίας και μια σειρά από δράσεις μέσα στα σχολεία για να αντιμετωπιστούν τα κρούσματα εκφοβισμού μεταξύ των μαθητών.
Καταγραφή περιστατικών
Σε κάθε περιφέρεια τοποθετούνται «συντονιστές», δεκατρείς στο σύνολο, και σε κάθε σχολείο ορίζεται ένας υπεύθυνος εκπαιδευτικός στον οποίο ο μαθητής θα μπορεί να απευθύνεται. Κυρίως, όμως, για πρώτη φορά θα καταγραφούν τα περιστατικά αυτά: Μέσα στις επόμενες ημέρες θα αποσταλεί στους συντονιστές δράσεων και στις σχολικές μονάδες, φόρμα καταγραφής των περιστατικών βίας και εκφοβισμού, προκειμένου να συγκεντρώνονται με ενιαίο τρόπο όλα τα απαραίτητα στοιχεία για την παρακολούθηση του φαινομένου και να είναι επεξεργάσιμα από το υπουργείο Παιδείας.
Παράλληλα ενεργοποιούνται δράσεις και μέσω διαδικτύου σε συνεργασία με το «Χαμόγελο του Παιδιού» και με την «Εταιρεία Ψυχοκοινωνικής Υγείας του Παιδιού και του Εφήβου».
Τα τελευταία χρόνια, η ενδοσχολική βία «χτυπιέται» με δράσεις από τους ίδιους τους μαθητές
Το10-15% των μαθητών, έχουν ομολογήσει ότι έχουν γίνει θύματα βίαιης συμπεριφοράς συμμαθητή τους, ενώ το 5% έχει ομολογήσει ότι έχει υπάρξει θύτης.
Εκείνο όμως που τρομάζει είναι ότι σπάνια τα παιδιά μιλούν για την εμπειρία τους στους γονείς και στους εκπαιδευτικούς.
Παρατηρώντας τις αντιδράσεις των θυμάτων, διαπιστώνεται ότι οι μισοί κρατούν το στόμα κλειστό, αλλά και όσοι σπάνε τη σιωπή τους επιλέγουν να μιλήσουν στους φίλους τους, με αποτέλεσμα να ελαχιστοποιείται η πιθανότητα παρέμβασης ενός ενήλικα που θα μπορούσε να λύσει το πρόβλημα.
Το στοίχημα για το υπουργείο Παιδείας και τους φορείς που ασχολούνται με τον σχολικό εκφοβισμό, είναι να πεισθούν τα θύματα να μιλήσουν.
Οι δράσεις των μαθητών
Τα τελευταία χρόνια, η ενδοσχολική βία «χτυπιέται» με δράσεις από τους ίδιους τους μαθητές. Μια από αυτές, είναι το βίντεο που έφτιαξε η ομάδα «Χαμόγελο» του 6ου λυκείου Καλαμαριάς στο πλαίσιο ερευνητικής εργασίας της δίνοντας με εικόνα και ήχο απάντηση στη βία.
Ο θύτης, είναι συνήθως αγόρι που τις περισσότερες φορές ασκεί βία σωματική σε αναλογία 3/1 σε σχέση με τα κορίτσια-θύτες που ασκούν συνήθως βία λεκτική. Συχνότερα εκδηλώνεται μεταξύ μαθητών δημοτικού και γυμνασίου, καθώς τα κρούσματα στο λύκειο μειώνονται.
Στην περίπτωση των μαθητών του δημοτικού, είναι διπλάσιο και το ποσοστό των θυτών
Είναι χαρακτηριστικό ότι έρευνα στο πλαίσιο του διακρατικού προγράμματος ΔΑΦΝΗ, που έγινε στοχευμένα μόνο σε μαθητές του δημοτικού, έδειξε ότι το 22,5% έχει υποστεί κάποια μορφή βίας (λεκτικής, σωματικής, σεξουαλικής παρενόχλησης, κλοπή, αποκλεισμό, απειλές) δύο έως τρεις φορές το μήνα!
Στην περίπτωση των μαθητών του δημοτικού, είναι διπλάσιο και το ποσοστό των θυτών (10,11%). Μαθητές και δάσκαλοι, αντιλαμβάνονται διαφορετικά την «αποδοτικότητα» της παρέμβασης του εκπαιδευτικού στα κρούσματα ενδοσχολικής βίας. Σύμφωνα με τους μαθητές, οι δάσκαλοι επεμβαίνουν σε ποσοστό 33%, ενώ αντιθέτως οι δάσκαλοι λένε ότι αντιμετωπίζουν την κατάσταση επιτυχώς σε ποσοστό 79%.
Το προφίλ του θύματος και του θύτη
Ποιός όμως είναι ο θύτης και ποιό το θύμα; Ποιά είναι τα λιγότερο ή περισσότερο αναγνωρίσιμα χαρακτηριστικά του; Η ψυχολόγος – παιδοψυχολόγος Αλεξάνδρα Καππάτου, σκιαγραφεί στο thetoc.gr το προφίλ.
Οι θύτες:
Διαθέτουν φυσική δύναμη, είναι ενεργητικά και συχνά καταφέρνουν να γίνουν δημοφιλή και λειτουργούν ναρκισσιστικά και αλαζονικά.
Συνήθως παρουσιάζουν συναισθηματική ανωριμότητα, χαμηλή αυτοεκτίμηση, ανταγωνισμό και ζήλια για το συγκεκριμένο συμμαθητή τους, το θύμα. Εκφοβίζοντάς τον, λοιπόν, νιώθουν ισχυροί, σημαντικοί και αποδεκτοί.
Ερμηνεύουν τη συμπεριφορά των άλλων ως επιθετική ή απορριπτική, νομίζοντας έτσι ότι «απαντούν» με βία, ευρισκόμενοι σε άμυνα, αφού θεωρούν ότι οι άλλοι τους αδίκησαν πρώτοι.
Δείχνουν έλλειψη συναισθηματικής κατανόησης για το πώς αισθάνονται τα θύματά τους.
Είναι επιρρεπή σε αντικοινωνική συμπεριφορά.
Ορισμένες μελέτες δείχνουν ότι οι επιθετικοί μαθητές συχνά πάσχουν από κατάθλιψη ή από κάποια άλλη διαταραχή που παραμένει αδιάγνωστη.
Σε κάποιες περιπτώσεις και οι ίδιοι είχαν γίνει αποδέκτες βίαιης και επιθετικής συμπεριφοράς.
Συχνά προέρχονται από αυταρχικές οικογένειες ή έχουν προβλήματα στη σχέση με τους γονείς τους.
Από την άλλη πλευρά, τα θύματα του σχολικού εκφοβισμού
Φαίνονται ανασφαλή και πιο αγχώδη.
Είναι εσωστρεφή, ήσυχα, ευαίσθητα.
Είναι μοναχικά.
Συχνά έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση.
Δεν μπορούν να αντιδράσουν στη βία.
Μερικές φορές είναι εκείνοι που έρχονται στην τάξη στα μισά της χρονιάς οι καινούριοι.
Άλλοτε ανήκουν σε μια ιδιαίτερη κοινωνική ομάδα – μετανάστες, ή παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες, ή με κάποια διαφορετικότητα.
https://www.thetoc.gr/article/endosxoliki-bia-exei-upostei-enas-stous-10-mathites