Οι πάσχοντες από υπέρταση οι οποίοι παίρνουν και ένα φάρμακο για την χοληστερόλη, μπορεί μακροπρόθεσμα να μειώνουν κατά 40% τον κίνδυνο για έμφραγμα και εγκεφαλικό, σύμφωνα με μία νέα, διεθνή μελέτη.
Επιστήμονες από 228 ερευνητικά κέντρα σε 21 χώρες του κόσμου επιστράτευσαν 12.705 άνδρες και γυναίκες, ηλικίας άνω των 55 και άνω των 60 ετών αντιστοίχως.
Οι άνδρες έπρεπε να διαθέτουν τουλάχιστον έναν παράγοντα κινδύνου για καρδιαγγειακή νόσο (π.χ. κοιλιακή παχυσαρκία, κάπνισμα, χαμηλή «καλή» – HDL χοληστερόλη ή ήπια νεφρική νόσο) για να ενταχθούν σε αυτήν, ενώ οι γυναίκες έπρεπε να διαθέτουν τουλάχιστον δύο.
Αντιθέτως, δεν έπρεπε να έχουν ενδείξεις εγκατεστημένης καρδιαγγειακής νόσου.
Οι ερευνητές τούς χώρισαν σε ομάδες, χορηγώντας σε άλλους φάρμακα για την πίεση, τη χοληστερόλη ή και τα δύο, ανεξάρτητα από τα επίπεδα της πίεσης και της χοληστερόλης τους, και σε άλλους εικονικά φάρμακα.
Όπως ανέφεραν στο65ο Ετήσιο Συμπόσιο του Αμερικανικού Κολεγίου Καρδιολογίας (ACC.16), όσοι πήραν στατίνες (σ.σ. είναι τα φάρμακα που ρίχνουν τη χοληστερόλη) με ή χωρίς φάρμακα για την πίεση, είχαν μειωμένη συχνότητα καρδιαγγειακών επεισοδίων στη διάρκεια 6 ετών που τους παρακολουθούσαν.
Αυτό ίσχυε ακόμα κι αν η ολική χοληστερόλη τους βρισκόταν εντός των φυσιολογικών ορίων κατά την έναρξη της μελέτης, αλλά με τα φάρμακα μειώθηκε η «κακή» ή LDL χοληστερόλη (είναι η μορφή της που είναι επιβλαβής για την καρδιαγγειακή υγεία).
Ωστόσο όσοι εθελοντές πήραν αντιυπερτασική αγωγή χωρίς στατίνες, έπρεπε να έχουν αρκετά αυξημένη πίεση (υπέρταση) για να ωφεληθούν: η συστολική αρτηριακή τους πίεση (ο μεγάλος αριθμός στη μέτρηση) έπρεπε να υπερβαίνει παγίως τα 143 χιλιοστά της στήλης υδραργύρου (mmHg) ή το 14,3 όπως είθισται να λέμε στη χώρα μας.
«Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι οι στατίνες είναι πολύ αποτελεσματικές, διότι μειώνουν σημαντικά τον σχετικό κίνδυνο για καρδιαγγειακό επεισόδιο», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Σαλίμ Γιουσούφ, καθηγητής Καρδιαγγειακής Νόσου στο Πανεπιστήμιο ΜακΜάστερ του Καναδά και νυν πρόεδρος της Παγκόσμιας Καρδιολογικής Ομοσπονδίας (WHF).
«Είναι επίσης καλά ανεκτές και ασφαλείς, αν και υπήρξαν κάπως περισσότερα κρούσματα μυϊκού πόνου, αλλά όχι ραβδομυόλυσης, μεταξύ των εθελοντών που τις έπαιρναν».
Ωστόσο, «τα ευρήματα ήταν πιο πολύπλοκα για την αντιυπερτασική θεραπεία, η οποία δεν φάνηκε να βοηθά τους εθελοντές με προϋπέρταση ενώ, παρότι χρησιμοποιήσαμε χαμηλή δόση φαρμάκων, είχε αρνητικές επιδράσεις σε όσους βρίσκονταν εντός των φυσιολογικών ορίων».
Με άλλα λόγια, συνέχισε, το γνωμικό «όσο πιο χαμηλά, τόσο πιο καλά» ισχύει για την LDL χοληστερόλη, αλλά όχι για την αρτηριακή πίεση.
Ο δρ Γιουσούφ πρόσθεσε ότι τα νέα ευρήματα υποδηλώνουν πως όλοι οι ασθενείς με μέτριο καρδιαγγειακό κίνδυνο είναι κατάλληλοι υποψήφιοι για αγωγή με στατίνη, αλλά η αντιυπερτασική αγωγή πρέπει να προσφέρεται μόνο σε όσους έχουν όντως υπέρταση.
«Ο αντίκτυπος των ευρημάτων μας στην καθημερινή πρακτική είναι τεράστιος και πιστεύω πλέον ότι πρέπει να αρχίσουμε να χορηγούμε τις στατίνες ευρύτερα απ’ ό,τι έως σήμερα», είπε.
«Ειδικά όσον αφορά τους ασθενείς με υπέρταση, τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι ουσιαστικά μπορεί να διπλασιαστεί το όφελος της μείωσης της αρτηριακής πίεσης, με την ταυτόχρονη χορήγηση αγωγής για τη χοληστερόλη».
Τα νέα ευρήματα δημοσιεύθηκαν ταυτοχρόνως σε μία σειρά άρθρων στην «Ιατρική Επιθεώρηση της Νέας Αγγλίας» (NEJM).
Επιμέλεια: Ρούλα Τσουλέα
Πηγή : Web Only
Τα Νέα