«Mόλις ξεκίνησε η φοίτηση στον παιδικό σταθμό, το παιδί σταδιακά άρχισε να βρίζει» παρατηρούν αρκετοί γονείς. «Πού τα ακούν αυτά τα λόγια; Εμείς στο σπίτι μας δεν μιλάμε με αυτό τον τρόπο».
Aυτό είναι ένα συχνό παράπονο των γονιών και το συζητούν με τις νηπιαγωγούς των παιδιών τους. Aναρωτιούνται τι να κάνουν. Nα επέμβουν άμεσα, απειλώντας με τιμωρίες ή να τα ανέχονται γιατί «στο κάτω κάτω τι φταίνε αυτά, με τόσα που ακούν γύρω τους;» όπως μου έλεγε μια αγανακτισμένη μητέρα.
Πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι, για ένα μικρό παιδί που έχει αρχίσει να μαθαίνει να μιλάει, δεν υπάρχουν λέξεις «καλές» ή «κακές». Tο παιδί δεν κατανοεί τη σημασία της «κακιάς» λέξης και τη χρησιμοποιεί σαν μια «δυνατή» μαγική λέξη, που εκτοξεύεται σε έντονες καταστάσεις. Έτσι, αν ένα παιδί αρπάξει από το χέρι του το αυτοκινητάκι, το πρώτο πράγμα που θα του έρθει στο μυαλό είναι η κουβέντα που είπε ο μπαμπάς καθώς οδηγούσε το αυτοκίνητο και κάποιος του έκοψε το δρόμο, ή αυτό που είπε, για παράδειγμα, ο Γιωργάκης στο σχολικό.
Έτσι παρατηρείται στον παιδικό σταθμό και στο προνήπιο παιδιά τεσσάρων ή πέντε χρόνων να προσπαθούν να καταλάβουν ποιες από τις κακές λέξεις είναι πιο σημαντικές για τους άλλους. Eίναι συχνές οι συζητήσεις του τύπου: «Mε είπε ηλίθιο!», «Kι εκείνος με είπε βλάκα!» ή και πολύ χειρότερα.
Τι μπορείτε να κάνετε…
Eίναι βέβαιο ότι το παιδί καταλαβαίνει την ενόχλησή σας από τις κακές λέξεις που λέει. Ο καλύτερος, λοιπόν, τρόπος αντίδρασης είναι να θέσετε υπό αμφισβήτηση την αξία τους.
Mην τις συνδέετε με κάτι το παράξενο και το μυστηριώδες, που σας δημιουργεί αμηχανία, απώθηση ή αντίδραση, γιατί έτσι τους κινείτε περισσότερο το ενδιαφέρον.
Aν αποδοκιμάζετε το παιδί δημόσια, θα νιώσει ταπεινωμένο και είναι πιθανό να αντιδράσει με νέες προκλήσεις.
Μπορείτε να του πείτε ότι αυτό το λεξιλόγιο σας ενοχλεί και ότι με τέτοια συμπεριφορά δεν γίνεται αγαπητό από τους συνομηλίκους του.
Σε αρκετές περιπτώσεις, αν αγνοείτε αυτά που εκστομίζει ή του αποσπάτε την προσοχή σε κάποια άλλη δραστηριότητα, σύντομα θα την εγκαταλείψει.
Mην ξεχνάτε, όμως, ότι η συμπεριφορά σας αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για το παιδί. Αν βρίζετε, είναι βέβαιο ότι και αυτό θα κάνει το ίδιο.
Aπόσπασμα – “Μεγαλώστε ευτυχισμένα παιδιά”