Της Αλεξάνδρας Καππάτου Παιδοψυχολόγου – Ψυχολόγου
Οι γονείς του πεντάχρονου Μάξιμου ανησυχούν επειδή ο γιος του δεν μπορεί να κρατήσει σωστά το μολύβι, παρά τις συνεχείς υποδείξεις τους, που τις κάνουν με πολύ ήρεμο και γλυκό τρόπο, και τη συμβολή της νηπιαγωγού του. Το κρατά για λίγο καλά, αλλά σύντομα εγκαταλείπει την προσπάθεια. Του χρόνου θα πάει στην πρώτη δημοτικού και ανησυχούν πολύ. Τι θα κάνει τότε, πώς θα γράφει, τι γράμματα θα κάνει, πώς θα τον αντιμετωπίσει η δασκάλα του; Αυτά είναι κάποια από τα ερωτήματα που τους απασχολούν.
Παρόμοιες δυσκολίες μού αναφέρουν συχνά αρκετοί γονείς, οι οποίες τους προβληματίζουν.Η αλήθεια είναι πως συχνά οι νηπιαγωγοί συναντούν παιδάκια που δυσκολεύονται να κρατήσουν το μολύβι σωστά, είτε το κρατούν ψηλά είτε δεν μπορούν να κάνουν σωστά τη λαβή κ.λπ. Κάποιες φορές, με τις υποδείξεις τους, μερικά παιδιά διορθώνουν σταδιακά το πρόβλημα, άλλες φορές πάλι όχι. Η κατάσταση γίνεται πιο περίπλοκη όταν το παιδί ξεκινήσει την πρώτη δημοτικού και δεν έχει επιλύσει το ζήτημα.
Ένα φαινόμενο που εξαπλώνεται
Τα παιδιά θα πρέπει να έχουν μάθει να κρατάνε σταθερά το μολύβι στο διάστημα μεταξύ τεσσάρων και έξι ετών. Η αδυναμία του παιδιού να κρατήσει σωστά το μολύβι ενδεχομένως να κρύβει δυσκολία στη λεπτή κινητικότητα, που περιλαμβάνει τους μικρούς μυς του σώματος, κυρίως των χεριών μας, οι οποίοι μας επιτρέπουν να γράφουμε, να κρατάμε μικρά αντικείμενα κ.λπ. Η δυσκολία είναι πιθανό να σχετίζεται και με κάποια αναπτυξιακή διαταραχή, γι’ αυτό –σε κάθε περίπτωση– θα πρέπει να δώσετε την πρέπουσα σημασία. Επιπροσθέτως, τα παιδιά σήμερα δεν μεγαλώνουν όπως παλιά.
Πράγματα που παραδοσιακά ήταν στην καθημερινότητά τους, όπως βιβλία, μολύβια και μπλοκ ζωγραφικής, τώρα έχουν αντικατασταθεί από υπολογιστές, τάμπλετ και κινητά. Σίγουρα θα το έχετε παρατηρήσει και στον εαυτό σας ότι δεν γράφετε πια με το χέρι όσο παλαιότερα. Έτσι και τα παιδιά πλέον, συνηθισμένα από νωρίς στις οθόνες αφής και στα πληκτρολόγια, δυσκολεύονται να εξοικειωθούν με τη χρήση του μολυβιού, καθώς δεν εξασκούν τους μυς που χρειάζονται για να κρατήσουν σωστά το μολύβι, όπως έκαναν οι παλιότερες γενιές. Αυτό, εξάλλου, φάνηκε και σε πρόσφατη βρετανική έρευνα του NHS, που κατέληξε στην παραπάνω διαπίστωση.
Πώς μπορείτε να το βοηθήσετε
Είναι πολύ βασικό να εντοπίσετε νωρίς τη δυσκολία, δηλαδή πριν το παιδί ξεκινήσει την πρώτη δημοτικού.
Μην πιέζετε το παιδί, γιατί έτσι του προκαλείτε άγχος.
Δοκιμάστε να το βοηθήσετε αγοράζοντάς του τριγωνικές μπογιές, που, χάρη στο σχήμα τους, μπορούν να το οδηγήσουν να τοποθετήσει σωστά τα δάχτυλά του.
Παροτρύνετέ το να ασχοληθεί με δραστηριότητες που θα το βοηθήσουν να ενισχύσει τους μυς που χρησιμοποιούμε όταν γράφουμε αλλά και τον καρπό του, όπως οι κατα€σκευές με τουβλάκια, το κόψιμο χαρτιού με ψαλίδι (ασφαλείας), το πότισμα μιας γλάστρας με βαποριζατέρ, το ζύμωμα (μπορείτε, π.χ., να φτιάξετε μαζί ψωμί και να βάλετε εκείνο να το ζυμώσει) κ.ο.κ.
Ενθαρρύνετέ το επίσης να δοκιμάσει να πιέζει το χρωματιστό μολύβι πιο δυνατά, δείχνοντάς του τις διαφορετικές αποχρώσεις που μπορεί να πετύχει ανάλογα με τη δύναμη που βάζει: πιο αχνές, όταν γράφει με λιγότερη δύναμη, και πιο έντονες, όταν γράφει πιο σταθερά. Αν το παρακάνει με τη δύναμη, μπορείτε να το βάλετε να γράψει σε ένα λεπτό χαρτί, προσπαθώντας να μην το σκίσει.
Αν, παρ’ όλες τις προσπάθειές σας, μετά από κάποιο διά€στημα δεν παρατηρείτε βελτίωση, είναι απαραίτητο να απευθυνθείτε σε εργοθεραπευτή, για να υπάρξει εξειδικευμένη αντιμετώπιση.
Απόσπασμα