Hello
8 Μαίου 2013 – Τεύχος 26
Ευχαριστούμε την Αλεξάνδρα Καππάτου Ψυχολόγο – Παιδοψυχολόγο Συγγραφέα για τη βοήθεια
Παρά τις δυσκολίες η τεκνοποίηση είναι αδιαπραγμάτευτη για μια γυναίκα
Η σημερινή γυναίκα έχει αλλάξει σημαντικά προσανατολισμό σε σχέση με τις προηγούμενες γενιές.. Μορφώνεται και η προοπτική της επαγγελματικής της αποκατάστασης αποτελεί κυρίαρχη επιδίωξη και επιθυμία. Θεωρεί απαραίτητη την ανεξαρτησία που δίνει η απόκτηση προσωπικού εισοδήματος, τη δυνατότητα αυτοδιάθεσης, αλλά και τη δημιουργικότητα που συχνά προσφέρει η εργασία.
Ωστόσο η προοπτική του γάμου και της τεκνοποίησης υπάρχει πάντα στη σκέψη της.
Δυστυχώς όμως η πραγματικότητα συχνά λειτουργεί ως αντικίνητρο στην επιθυμία και των δυο φύλων να προχωρήσουν σε γάμο αλλά και να αποκτήσουν παιδιά . Εκεί υπάρχουν σημαντικές δυσκολίες σήμερα με την τεράστια οικονομική κρίση που αντιμετωπίζουμε σαν κοινωνία. Η αυξημένη ανεργία στους νέους έχει βάλει νέα δεδομένα στις προσδοκίες. Η εξεύρεση εργασίας φαντάζει πολύτιμο αγαθό και συχνά ενδιαφέρει περισσότερο από την τεκνοποίηση .Αυτό θα ήταν αδιανόητο πριν κάποια χρόνια. Σήμερα η γυναίκα αισθάνεται διπλή ανασφάλεια και για εκείνη ως μελλοντική μητέρα αλλά και για το σύντροφό της. Κανένας από τους δύο δεν είναι διασφαλισμένος οικονομικά, με όσα αυτό συνεπάγεται και για την συναισθηματική τους ισορροπία.. Παράλληλα φαίνεται ότι δημιουργεί αβεβαιότητα η εικόνα του σύγχρονου άνδρα, δίπλα τους . Αναρωτιούνται αν θα είναι ικανός πατέρας, θα τις στηρίζει συναισθηματικά , θα τους δημιουργεί αίσθημα ασφάλειας , θα είναι σε θέση να φροντίσει την οικογένειά του. Σταθμίζοντας αυτές τις παραμέτρους η προοπτική της δημιουργίας οικογένειας σε πολλές περιπτώσεις αναβάλλεται.
Όμως ο άνθρωπος έχει την ανάγκη να αποκτά απογόνους. Η ιδιότητα της μητέρας είναι αδιαπραγμάτευτη για τη γυναίκα και έτσι συχνά το νέο ζευγάρι παίρνει την απόφαση να προχωρήσουν τη ζωή τους αποκτώντας παιδί και να αναλάβουν το «ρίσκο» Φαίνεται ότι προτιμούν να «αναθρέψουν με άνεση ένα παιδί, παρά δύο στερημένα όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν.
Ας μη ξεχνάμε ότι η ζωή είναι γεμάτη απρόοπτα κάποιες φορές μάλιστα σοβαρά και απρόβλεπτα. Η απόκτηση ενός παιδιού όμως αποτελεί κορυφαία απόφαση και ανεπανάληπτη εμπειρία για τη ζωή του ζευγαριού.
Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει η μητέρα σήμερα:
Είναι γεγονός ότι η σύγχρονη γυναίκα παρά την πρόοδο που έχει κάνει σε πολλούς τομείς φαίνεται ακόμη επιφορτισμένη με το μεγάλωμα των παιδιών της. Έχει την κύρια ευθύνη για τη φροντίδα τους αλλά και τη ψυχική τους ισορροπία.
Συχνά, μάλιστα, οι προσωπικές της ανάγκες παραβλέπονται εντελώς.. Σχοινοβατεί στην προσπάθειά της να συνδυάσει τους πολλαπλούς ρόλους που έχει κάθε μέρα να φέρει σε πέρας με κύριο το μητρικό της ρόλο, το συζυγικό, το ρόλο της εργαζόμενης, της νοικοκυράς κλπ. Σύμφωνα με μελέτες, μπορεί να αφιερώνει καθαρά στον εαυτό της μόνο 1 ώρα την ημέρα.
Η μητέρα σήμερα επιθυμεί να διαπαιδαγωγήσει τα παιδιά της, εφαρμόζοντας μοντέλα που συμβαδίζουν με τις απαιτήσεις της σύγχρονης ζωής. Δεν κατορθώνει όμως πάντα να ξεφεύγει από παλαιότερα στερεότυπα και κυρίως από τον τρόπο που μεγάλωσε η ίδια στην οικογένεια των δικών της γονιών.
Από τη μία επιθυμεί την ενεργή συμμετοχή του άνδρα στην ανατροφή των παιδιών, ενώ από την άλλη οριοθετεί αυτή την «ανάμειξη». Διεθνείς έρευνες δείχνουν ότι στις περισσότερες χώρες του κόσμου οι πατέρες «χρεώνονται» κυρίως το παιχνίδι και τις εξωσχολικές δραστηριότητες των παιδιών, ενώ οι μητέρες τη διατροφή, την καθαριότητα, το διάβασμα και γενικά τη ρουτίνα – αυτό ισχύει για το 60 έως 85% των ζευγαριών διεθνώς.
Η Ελληνίδα μητέρα χαρακτηρίζεται συνήθως ως υπερ-προστατευτική και αγχώδης, είτε εργάζεται είτε όχι. Πολλές μητέρες έχουν την τάση να προσκολλώνται στα παιδιά τους και να ζουν μέσα από το μεγάλωμά τους, ακόμα και όταν εργάζονται. Μάλιστα, προκειμένου να ανταποκριθούν στις ανάγκες της ανατροφής των παιδιών, αρκούνται σε υποαπασχόληση ή σε εργασίες με μειωμένες απαιτήσεις , τουλάχιστον μέχρι πριν την οικονομική κρίση.
Βέβαια, υπάρχουν και κάποιες μητέρες με έντονη επαγγελματική δραστηριότητα, οι οποίες απουσιάζουν αρκετές ώρες από το σπίτι. Σε αυτές τις περιπτώσεις, κατακλύζονται από ενοχές που συχνά ενισχύονται και από το περιβάλλον, ενώ δεν είναι σπάνιο να αισθάνονται ανεπαρκείς στο μητρικό τους ρόλο, χωρίς αυτό να ισχύει πραγματικά.
H εποχή μας, όμως, δεν επιτρέπει την ύπαρξη «υπερμητέρων». Ανεξάρτητα των δυσκολιών που συναντά, βασικό καθήκον της μητέρας, από τη στιγμή της γέννησης, είναι να εδραιώσει στο παιδί το αίσθημα της εμπιστοσύνης. Eκτός από την αδιαμφισβήτητη αγάπη που θα του προσφέρει, απαιτείται να έχει σταθερές απόψεις, θέσεις αλλά και αντιδράσεις σε ό,τι αφορά τη διαπαιδαγώγησή του. Έτσι, θα το βοηθήσει ουσιαστικά στην ανάπτυξη της προσωπικότητάς του και στη διασφάλιση της ψυχικής του υγείας. Από την άλλη, είναι σημαντικό η μητέρα να καταλαβαίνει ποιες είναι οι δικές της ανάγκες και ποια τα προσωπικά ενδιαφέροντά της, τόσο για να μην εγκαταλείψει τον εαυτό της, όσο και για να αντιλαμβάνεται πότε αυτά τα στοιχεία συγκρούονται με τα αντίστοιχα των παιδιών. Άλλωστε τα ψυχικά ισορροπημένα παιδιά προϋποθέτουν ευτυχισμένους και ψυχικά υγιείς γονείς.
hello