Natura
Δεκέμβριος 2013- τεύχος 44
Free press
Η συμβολική δύναμη των γιορτών
“Ωραία η γιορτινή πόλη , οι στολισμοί, τα φώτα και τα ψώνια” σκέφτομαι, “τι γίνεται όμως με τα Χριστούγεννα της κρίσης και τις αλλαγές στο σώμα μιας άκρως εμπορευματοποιημένης γιορτής;” “Επιστροφή στο πραγματικό και ξεχασμένο συναίσθημα των γιορτών” – μας απάντησε ανάμεσα σε άλλα η παιδοψυχολόγος Αλεξάνδρα Καππάτου.
“Τα Χριστούγεννα είναι η πιο σημαντική γιορτή στη ζωή των παιδιών. Τα φώτα και λαμπιόνια λειτουργούν συμβολικά και προκαλούν πάντα ένα αίσθημα χαράς κι ανυπομονησίας, ενώ η συγκεκριμένη γιορτή συνδέεται άρρηκτα με τον Άγιο Βασίλη, με τα δώρα, με τη γιορτινή ατμόσφαιρα στο σπίτι, με το στόλισμα του δέντρου, με μια ολόκληρη τελετουργία δηλαδή, στην κορυφή της οποίας βρίσκεται το γεγονός ότι τα παιδιά περνούν χρόνο με τους γονείς τους. Βέβαια, τα τελευταία χρόνια με την οικονομική κρίση το σκηνικό έχει αλλάξει κυρίως από την αγωνία των γονιών για τα οικονομικά τους. Ωστόσο, οι περισσότεροι προσπαθούν ακόμα κι από το υστέρημά τους να δημιουργήσουν μια καλή ατμόσφαιρα στα παιδιά τους και πράγματι, διαπιστώνουμε ότι κάθε χρόνο αυξάνονται δραματικά οι δραστηριότητες για τα παιδιά στην πόλη. Πλέον, κάθε γονέας θεωρεί ότι πρέπει οπωσδήποτε μέσα στις γιορτές να κλείσει για τα παιδιά του ένα εισιτήριο για μια παράσταση στο Μέγαρο, στο Badminton, στη Λυρική, στη Στέγη ή οπουδήποτε αλλού. Στις περισσότερες βέβαια περιπτώσεις οι γονείς ψάχνουν για τις δωρεάν εκδηλώσεις στους δήμους. Θεωρούν απαραίτητη την πολιτιστική δραστηριότητα.
Φυσικά η υπερπληθώρα προσφοράς εκδηλώσεων τους κάνει να δυσκολεύονται στην επιλογή. Αυτό που πρέπει να κάνουν, κατά τη γνώμη μου, είναι να ερευνούν τις πληροφορίες ενδελεχώς – να διαβάζουν την περίληψη του έργου , να κοιτάζουν τους συντελεστές να ψάχνουν για ποια ηλικία είναι το θέαμα και πάνω απ’ όλα να εμπιστεύονται το προσωπικό τους κριτήριο. Το παιδί πρέπει να εντρυφά στον πολιτισμό όχι όμως ως παθητικός θεατής.
Γι’αυτό και πρέπει να συμμετέχουμε στις πολιτιστικές τους βόλτες. Γιατί ο πολιτισμός είναι επικοινωνία και σχέση. Θα συμφωνήσω πάντως απόλυτα με τον κύριο Μοσχόπουλο : η νούμερο ένα προτεραιότητα που πρέπει να κυνηγάμε με το παιδί μας είναι ο χρόνος μαζί του. Ακόμα και το περπάτημα στη γιορτινή πόλη, αν δεν έχουμε τα χρήματα για τις ακριβές εκδηλώσεις είναι κάτι εξίσου ωραίο. Κι η αλήθεια είναι αυτή : αν ο γονιός προσφέρει το χρόνο, το παιδί δεν θα ενοχληθεί από το δωρεάν ή από τη δραστηριότητα που δεν απαιτεί χρήματα. Το πιο σημαντικό είναι το κλίμα μέσα στο σπίτι και η κοινωνικοποίηση που προσφέρουν π.χ οι επισκέψεις σε φιλικά και συγγενικά σπίτια. Δε χρειάζεται να έχουμε ενοχές, αν δεν μπορούμε να προσφέρουμε αυτά που προσφέραμε άλλες εποχές.
Μάλιστα, είναι άκρως χρήσιμο να επισκεφτούμε με το παιδί μας τα μαγαζιά και μαζί να διαλέξουμε προσεχτικά ένα όμορφο μικρό δωράκι που θα του αρέσει πολύ. Να συγκρίνουμε ανάμεσα στα παιχνίδια και να διαλέξουμε αυτό που του αρέσει ή χρειάζεται περισσότερο. Κι έτσι με αφορμή τις γιορτές, θα κάνουμε το παιδί συνειδητοποιημένο καταναλωτή. ”
