TvZάπινγκ
Τεύχος 1129
2-8 Νοεμβρίου 2013
Από τη Χρύσα Κλιτσιώτη
Μία από τις μεγαλύτερες ανησυχίες των γονιών είναι η επίδοση των παιδιών τους στο σχολείο.
Τι πρέπει να κάνουν κα Καππάτου, οι γονείς, όταν το παιδί δεν αποδίδει στο σχολείο;
Στην εποχή μας βασιλεύει ο ανταγωνισμός, και η κοινωνική πίεση για σπουδές είναι μεγάλη. Παρά τη δίνη της οικονομικής κρίσης στην οποία έχουμε περιέλθει ως χώρα και παρά το γεγονός ότι ο επιστήμονας δεν αντιμετωπίζεται πια με τον ίδιο σεβασμό, η σχολική επιτυχία ενός παιδιού από τα πρώτα κιόλας βήματά του θεωρείται από πολλούς θετική προοπτική για το μέλλο
H αποτυχία μπορεί να εμφανιστεί από την αρχή της φοίτησης ενός παιδιού στο σχολείο ή ακόμα στην εφηβεία. Έχει διάφορες αιτιολογίες, κοινωνικές, οικογενειακές, παιδαγωγικές, γενετικές αλλά και νευρολογικές.
Tο κίνητρο για να μάθει το παιδί ξεκινά από την επιθυμία ή την τάση να μιμηθεί τα γονικά ερεθίσματα, προσπαθώντας με αυτό τον τρόπο να τους εντυπωσιάσει, να ανταγωνιστεί το αδελφάκι του ή να γίνει αποδεκτό από το δάσκαλό του. Στην πορεία, το κίνητρο για μάθηση εξελίσσεται και σταδιακά εσωτερικεύεται.
Φυσικά, σε αυτή τη διαδρομή η στάση των γονιών είναι πολύ σημαντική. Tο ενδιαφέρον και η ενίσχυση από την πλευρά τους επαυξάνουν την επιθυμία του παιδιού για επιτεύγματα.
Στην κακή σχολική επίδοση του παιδιού συντελούν: η έλλειψη σεβασμού των ρυθμών του, π.χ., υπερβολική διάρκεια της σχολικής ημέρας, ο πολύ μεγάλος αριθμός των παιδιών στην τάξη, η σχέση δασκάλου-μαθητή, αλλά και ο τρόπος με τον οποίο το παιδί υφίσταται τη γονική πίεση για επιτυχία. Yπάρχουν γονείς που θέλουν οπωσδήποτε να πετύχουν τα παιδιά τους εκεί που οι ίδιοι απέτυχαν, και το απαιτούν . Σε αυτή την περίπτωση, το παιδί δυσανασχετεί, καθώς δεν είναι σε θέση να πραγματοποιήσει εκείνο που ονειρεύονται οι γονείς του.
Να σημειωθεί ότι ενδεχομένως το παιδί να παρουσιάζει κάποιες μαθησιακές δυσκολίες που δεν έχουν διαγνωστεί.
Tα παιδιά που δεν τα καταφέρνουν καλά στο σχολείο, συνήθως δεν νιώθουν καμία ικανοποίηση από τη σχολική φοίτηση και, όταν αναγκάζονται να μελετήσουν, δεν καταβάλλουν ιδιαίτερη προσπάθεια. H προσοχή τους εύκολα αποσπάται, σπάνια ολοκληρώνουν την εργασία τους και δεν έχουν στόχο την υψηλή σχολική επίδοση. Έτσι, αναπτύσσουν συχνά αρνητική στάση απέναντι στους δασκάλους τους. Σε κάθε περίπτωση οι γονείς θα πρέπει να αποφεύγουν να ασκούν αρνητική κριτική, να τα προσβάλλουν, να τα συγκρίνουν ή να τα πιέζουν.
Tι να κάνετε…
– Όταν το παιδί δεν αποδίδει στο σχολείο, καλό είναι να αναλογιστείτε τι φταίει.
– Nα συζητήσετε άμεσα το θέμα με το δάσκαλό του να πληροφορηθείτε ποια είναι η στάση του παιδιού μέσα στην τάξη, αν συγκεντρώνεται, αν δυσκολεύεται σε κάποια μαθήματα ή σε όλα, αν προσπαθεί.
– Nα αξιολογήσετε οι ίδιοι τον τρόπο που μελετά το παιδί στο σπίτι, αν κάθεται εύκολα να διαβάσει, αν χρειάζεται πολλή ώρα, αν συγκεντρώνεται ή δυσκολεύεται στην ανάγνωση ή την ορθογραφία.
– Nα εξετάσετε επίσης ποια είναι η δική σας στάση απέναντι στη μάθηση. Μήπως είστε πολύ πιεστικοί οι ίδιοι, μήπως δεν ενθαρρύνετε την ανεξαρτησία του παιδιού, δεν το επαινείτε ή αντίθετα είστε πολύ ελαστικοί και αδιάφοροι;
– Οφείλετε να ενθαρρύνετε το παιδί, να σέβεστε το ρυθμό του, να το ενισχύετε και να το προτρέπετε σε θετικές συμπεριφορές.
– Να απευθύνεστε άμεσα σε ειδικό, προκειμένου να διαπιστωθεί αν υπάρχουν μαθησιακές διαταραχές ή άλλα προβλήματα που αφορούν τις γνωστικές λειτουργίες ή αν πρόκειται για συγκερασμό διάφορων παραγόντων. Eίναι απαραίτητο να γίνουν οι σωστοί χειρισμοί, ώστε το παιδί να μη βιώνει το αίσθημα της αποτυχίας.