Επίκαιρα

4 Οκτωβρίου – 10 Οκτωβρίου 2012  –  Τεύχος 155 
Της Όλγας Τάντου

Τα Επίκαιρα σας μεταφέρουν  τις πρόσφατες επιστημονικές  έρευνες για το μαγικό κόσμο των ζώων, απαντούν στο ερώτημα αν τα ζώα μπορούν να μας προειδοποιήσουν για γεωδυναμικά φαινόμενα προτού αυτά εκδηλωθούν , όπως οι σεισμοί, ενώ ειδικοί μας αποκαλύπτουν τις σημαντικές  επιδράσεις που έχουν στη σωματική και την ψυχολογική μας υγεία οι πιστοί μας φίλοι.

Σήμερα Πέμπτη 4  Οκτωβρίου εορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων. Καθιερώθηκε το 1931, με βασικό στόχο την ευαισθητοποίηση του κοινού για τα υπό εξαφάνιση ζώα. Με την πάροδο του χρόνου, ωστόσο, οι στόχοι διευρύνθηκαν, περιλαμβάνοντας πλέον όλα τα είδη του ζωικού βασιλείου, ενώ η επιλογή της συγκεκριμένης ημερομηνίας δεν είναι τυχαία: Στις 4 Οκτωβρίου εορτάζεται η  μνήμη του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης, που έχει αναγορευτεί από την Καθολική Εκκλησία ως προστάτης των ζώων και του περιβάλλοντος.

Τα Επίκαιρα σας μεταφέρουν  τις πρόσφατες επιστημονικές  έρευνες για το μαγικό κόσμο των ζώων, απαντούν στο ερώτημα αν τα ζώα μπορούν να μας προειδοποιήσουν για γεωδυναμικά φαινόμενα προτού αυτά εκδηλωθούν , όπως οι σεισμοί, ενώ ειδικοί μας αποκαλύπτουν τις σημαντικές  επιδράσεις που έχουν στη σωματική και την ψυχολογική μας υγεία οι πιστοί μας φίλοι.

Η ανθρώπινη υγεία

Η προηγούμενη γενιά ιατρών προειδοποιούσε τους γονείς για την πιθανότητα πρόκλησης αλλεργιών στα παιδιά από το τρίχωμα των κατοικίδιων. Ωστόσο, σύγχρονες έρευνες καταδεικνύουν πως όχι μόνο δεν ισχύει αυτό, αλλά συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο: Σύμφωνα με μελέτη Γερμανών  ιατρών που δημοσιεύτηκε στην Ευρωπαική Επιθεώρηση  του Αναπνευστικού, η έκθεση από πολύ μικρή ηλικία στο τρίχωμα του σκύλου βοηθά τα παιδιά να γίνουν λιγότερο ευαίσθητα σε αλλεργιογόνες ουσίες που βρίσκονται στην ατμόσφαιρα, όπως, για παράδειγμα , η γύρη.

Επιπρόσθετα, σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε από ειδικούς του πανεπιστημιακού νοσοκομείου Kuopio της Φινλανδίας και δημοσιεύτηκε  τον Ιούλιο του τρέχοντος έτους στην αμερικανική επιθεώρηση Pediatrics υπογραμμίζεται πως οι οικόσιτοι σκύλοι – και σε μικρότερο βαθμό και οι γάτες- είναι δυνατό  να προστατεύουν τα βρέφη από συγκεκριμένες λοιμώξεις. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε δείγμα 397 παιδιών στη Φινλανδία , οι γονείς των οποίων κρατούσαν ημερολόγιο κάθε εβδομάδα καταγράφοντας την κατάσταση της υγείας του παιδιού τους τον πρώτο χρόνο της ζωή του, και συγκεκριμένα από τις εννέα μέχρι τις πενήντα δύο εβδομάδες. Διαπιστώθηκε ότι τα βρέφη που ζούσαν σε σπίτια με γάτες ή σκύλους είχαν κατά 30 % μικρότερες πιθανότητες να εμφανίσουν συμπτώματα λοίμωξης του αναπνευστικού –βήχα,ρινίτιδα, καταρροή και πυρετό-    και σχεδόν 50% μικρότερες πιθανότητες  για ωτίτιδα.

Μιλώντας στα «Επίκαιρα» η ηθολόγος και ειδικός συμπεριφοράς  και πρόνοιας ζώων κυρία Μαίριλυν Πήτερς σημειώνει μεταξύ άλλων : «Υπάρχουν σκυλιά που καταλαβαίνουν πότε ανεβαίνει η γλυκόζη στον ιδιοκτήτη τους, αν αντιμετωπίζει πρόβλημα διαβήτη, και αμέσως του κάνουν σήμα ότι πρέπει να φάει ένα φρούτο. Αυτό δεν είναι κάτι που γίνεται μόνο έπειτα από εκπαίδευση. Αν το ζώο έχει μεγαλώσει από την αρχή  με τον ιδιοκτήτη του , το κάνει και από μόνο του, χωρίς να το έχει εκπαιδεύσει κάποιος. Ακόμη, τα κατοικίδια μπορούν να αντιληφθούν επιληπτικές κρίσεις ή άλλων ειδών κρίσεις προτού αυτές εκδηλωθούν. Και σε αυτή την περίπτωση θα προειδοποιήσουν το άτομο, θα του δείξουν, για παράδειγμα, να καθίσει κάτω. Όσον αφορά στα αυτιστικά παιδιά, μπορούν να βρουν έναν τρόπο επικοινωνίας  μ’ ένα ζώο και να το αισθάνονται σαν φίλο τους. Μπορεί να μην μιλάνε με τον υπόλοιπο κόσμο, αλλά με το ζώο μπορεί να υπάρχει επικοινωνία και αλληλεγγύη».

Παιδιά και κατοικίδια

«Τα κατοικίδια μπορεί να βοηθήσουν πολύπλευρα ένα παιδί. Καταρχάς, μπορεί να συμβάλουν ιδιαίτερα στη σωστή του ανάπτυξη. Το ζώο είναι φίλος και σύντροφος στη ζωή του παιδιού αλλά και σύμμαχος του στην ανακάλυψη του περιβάλλοντος και στο να κάνει διάφορες ζαβολιές. Είναι μια σταθερή παρέα, μια παρέα που του κινεί το ενδιαφέρον, το βοηθά να μαθαίνει  να εκφράζει τα συναισθήματα του», μας αναφέρει η ψυχολόγος , παιδοψυχολόγος και συγγραφέας κυρία Αλεξάνδρα Καππάτου. Συμπληρώνει, μάλιστα: «Το ζώο με το παιδί έχουν μια σχέση αλληλεπίδρασης . Το παιδί συνειδητοποιεί από πολύ νωρίς ότι υπάρχουν διάφορες ευθύνες, ότι το ζώο δεν είναι ένα παιχνίδι το οποίο κάποια στιγμή σταματάει. Είναι ένα μέσο με το οποίο το παιδί πολλές φορές μαθαίνει αλλά και επιφορτίζει με τα δικά του συναισθήματα, το θυμό του, την οργή του, τη ζήλια του. Επίσης, είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι το ζωάκι μαθαίνει στο παιδί τον κύκλο της ζωής , γιατί βλέπει το ζωάκι του να μεγαλώνει και, βεβαίως, φτάνει στο σημείο να δει ότι το ζώο του πεθαίνει».

Ταυτόχρονα, ο  κτηνίατρος Σπύρος Χαρλαύτης υπογραμμίζει: «Σκοπός ενός κατοικιδίου δεν είναι η ψυχαγωγία , αλλά κυρίως η σωματική και ψυχική υγεία και ευεξία, η συναισθηματική πληρότητα , η καλλιέργεια της συντροφικότητας, της συνεργασίας και της υπευθυνότητας αλλά και αυτή της ίδιας της κοινωνικοποίησης  του ιδιοκτήτη του. Ένας σημαντικός παράγοντας που καθορίζει τη σχέση του παιδιού με το κατοικίδιο είναι το πώς οι ενήλικοι συμπεριφέρονται τόσο στο παιδί όσο και σε αυτό, ενώ η απόφαση για την απόκτηση ενός κατοικίδιου ζώου πρέπει να είναι συνειδητή και αποτέλεσμα ώριμης σκέψης και συζήτησης μεταξύ των μελών μιας οικογένειας».