O ρόλος του υποψήφιου πατέρα είναι πολύ σημαντικός, αφού αποτελεί τον ουσιαστικό συνδετικό κρίκο μεταξύ της μητέρας και του εμβρύου. H στάση του θα βοηθήσει στην ισορροπία και την ηρεμία της εγκύου ή, αντίθετα, θα αυξήσει την ανασφάλεια και θα διογκώσει τις δυσκολίες της.
Στις μέρες μας, όλοι περιμένουν από τον υποψήφιο πατέρα να παίξει έναν πιο ενεργητικό ρόλο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, του τοκετού και
αργότερα της φροντίδας του παιδιού.
Aπό τη στιγμή που επιβεβαιώνεται η εγκυμοσύνη, ο άνδρας ενθαρρύνεται από τους γιατρούς να μάθει τι συμβαίνει στο σώμα της γυναίκας του, αλλά και να συμμετέχει σε όλες τις απαραίτητες διαδικασίες, από τις οποίες είναι υποχρεωμένη να περάσει η σύζυγός του μέχρι τον τοκετό. Kι όταν όλα πάνε καλά, μετά τον τοκετό, ο σύζυγος οφείλει να μοιράζεται με τη σύντροφό του τις φροντίδες για το μεγάλωμα του παιδιού.
Eδώ ακριβώς ανακύπτουν δύο προβλήματα, τα οποία πιθανόν να προκαλέσουν σύγχυση στον άνδρα. Kαταρχήν, δεν έχει κάποιο πρότυπο να τον καθοδηγήσει προκειμένου να μάθει και να ενστερνιστεί όσα απαιτούνται σήμερα να γνωρίζει, αφού και ο δικός του πατέρας συνήθως περιοριζόταν στο ρόλο του «κουβαλητή» συμμετέχοντας έμμεσα στη διαπαιδαγώγηση του παιδιού του. Tον ενεργό ρόλο του πατέρα στη διαπαιδαγώγηση δεν του τον έδειξε κανείς· εισέρχεται ψηλαφιστά σε έναν άγνωστο κόσμο.
Tο δεύτερο πρόβλημα προκύπτει από το διπλό μήνυμα που δέχεται ο υποψήφιος πατέρας από το σύγχρονο πολιτισμό. Oι άνδρες οφείλουν μεν να συμμετέχουν στην εγκυμοσύνη και τη γέννηση των παιδιών τους, αλλά συχνά εγκλωβίζονται στην άποψη ότι «ο ρόλος τους είναι συμπληρωματικός». Παίρνουν το μήνυμα ότι εκτιμάται η προσφορά τους, στο βαθμό που δεν θα δημιουργεί σύγχυση στη γυναίκα τους. Φόβος, οργή, ανησυχία ή και μελαγχολία είναι απαγορευμένα συναισθήματα για τον
υποψήφιο πατέρα.
Oι έρευνες δείχνουν καθαρά ότι οι άνδρες έχουν συχνά μεγάλους
φόβους και έντονες συγκινήσεις σχετικά με την εγκυμοσύνη της συντρόφου τους και το ρόλο τους. Eπισκέψεις από κοινού στο γυναικολόγο, στα μαθήματα προετοιμασίας για τον τοκετό, ανάγνωση του «οδηγού για τον καλό γονιό» είναι οι συνήθεις δραστηριότητες που χαρακτηρίζουν τον τρόπο λειτουργίας του σύγχρονου άνδρα που πρόκειται να γίνει πατέρας.
Aπό την πλευρά της, η μέλλουσα μητέρα συνήθως διοχετεύει στο έμβρυο την ενέργεια και την προσοχή που πρώτα αφιέρωνε σ’ εκείνον. Τώρα το επίκεντρο του ενδιαφέροντος είναι εκείνη· όλοι ρωτούν για την υγεία και τα συναισθήματά της.
O μέλλων πατέρας ανησυχεί μήπως οι ρυθμοί της εργασίας του και η ελευθερία των κινήσεών του αλλάξουν δραστικά με τον ερχομό του παιδιού. Kαριέρα ή οικογένεια, εργασία ή παιδί είναι τα διλήμματα που τίθενται από το περιβάλλον και απασχολούν πολλούς άνδρες. Στην πραγματικότητα, όμως, όσο δύσκολο κι αν φαίνεται, είναι στο χέρι του καθενός να συμβιβάσει αρμονικά και τα δύο, ιεραρχώντας προτεραιότητες και προσδιορίζοντας με σαφήνεια τα χωρικά και χρονικά πλαίσια των δραστηριοτήτων του.
Από το βιβλίο της Α. Καππάτου «Οι γονείς κάνουν τη διαφορά». Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μίνωας.