Η συστηματική επιθετική συμπεριφορά μιας ομάδας παιδιών ή ενός παιδιού ηγέτη με τους «ακολούθους» του, μπορεί να προκαλέσει πολλά προβλήματα στην ψυχοκοινωνική ανάπτυξη και εξέλιξη του παιδιού θύματος. Σύμφωνα με μελέτες μπορεί να παρουσιάσουν:
• Έντονο άγχος
• Ανασφάλεια
• Χαμηλή αυτοεκτίμηση
• Ψυχοσωματικά προβλήματα, όπως πόνο στην κοιλιά, κεφαλαλγίες
• Διαταραχές στον ύπνο
• Φοβίες
• Σχολική άρνηση
• Κάνουν απουσίες από το σχολείο
• Σχολική αποτυχία
• Αυξημένα ποσοστά κατάθλιψης
• Αυτοκτονικό ιδεασμό
Συχνά απομονώνονται και απομακρύνονται από κοινωνικές δραστηριότητες και, σε κάποιες περιπτώσεις, το θύμα μετατρέπεται σε θύτη. Όταν το παιδί δεν αντιδρά στην εκφοβιστική τακτική, τότε αυτή εδραιώνεται και γίνεται μόνιμο χαρακτηριστικό με πολύ δυσάρεστα αποτελέσματα. Μόνον τα παιδιά που αντιδρούν και βάζουν όρια γλιτώνουν από τα μόνιμα πειράγματα ή τις απειλές. Ο κύκλος μπορεί να σπάσει πιο εύκολα στα αρχικά του στάδια – όσο παγιώνεται, τόσο πιο δύσκολα ξεφεύγει το παιδί-στόχος από αυτόν.
Από το βιβλίο της Α. Καππάτου «Οι γονείς κάνουν τη διαφορά». Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μίνωας.