Αγχώνεστε για το πως θα αντιδράσει το παιδί σας σε περίπτωση που αποφασίσετε να ξαναφτιάξετε τη ζωή σας; Ακολουθήστε τις ακόλουθες συμβουλές για μια αρμονική συμβίωση.
Ο Γιάννης με την Μαρίνα με επισκέφθηκαν επειδή ήθελαν να ζητήσουν τη βοήθειά μου σχετικά με το πώς μπορούν να προχωρήσουν τη σχέση τους χωρίς προβλήματα, μια και οι δύο προέρχονταν από προηγούμενους γάμους και είχε ο καθένας από ένα παιδί.
Όσο κι αν αυτή η κατάσταση φαίνεται δύσκολη ή πολύπλοκη, με σωστούς χειρισμούς, ειλικρίνεια, σταθερότητα και αποφασιστικότητα μπορούν να ξεπεραστούν οι οποιεσδήποτε δυσκολίες. Kάθε άνθρωπος δικαιούται στη ζωή μια νέα ευκαιρία στην ευτυχία.
Τι σας προτείνω
• Αν ο δεύτερος γάμος γίνεται πάνω στην εφηβεία του παιδιού σας, καλό είναι να σκεφτείτε ρεαλιστικά. Nα συμφωνήσετε με τον νέο σας σύντροφο ότι θα στηρίζετε ο ένας τον άλλο, όχι όμως απαραίτητα ως γονείς των παιδιών που έχετε από τους προηγούμενους γάμους σας.
• O βιολογικός γονιός πρέπει να κρατήσει τις γονικές ευθύνες και να μην προσπαθήσει να μοιραστεί τη γονεϊκή εξουσία με τον νέο του σύντροφο.
• Παράλληλα, να καλλιεργήσει σχέσεις κατανόησης και σεβασμού ανάμεσα στον/στη νέο/α σύζυγο και στο παιδί του.
• Ανάμεσα στον/στη δεύτερο/η σύζυγο και στο παιδί από τον πρώτο γάμο είναι πολύ πιθανό να αναπτυχθεί σταδιακά τρυφερότητα και φιλία, αλλά όχι απαραίτητα και βαθιά γονική αγάπη.
• Ο βιολογικός γονιός είναι απαραίτητο να καταβάλει μεγαλύτερη προσπάθεια ώστε να περνά χρόνο μόνος/η με το παιδί του/της και να κάνουν μαζί πράγματα που είχαν συνηθίσει να κάνουν πριν από τον νέο γάμο.
• Ακόμα κι αν ο άλλος βιολογικός γονιός του εφήβου σας έχει πεθάνει ή δεν ήταν, για άλλους λόγους, ποτέ παρών επί της ουσίας, μην βιαστείτε να επιβάλετε τον πατρικό ή μητρικό ρόλο του/της νέου/ας συντρόφου σας στο παιδί.
• Eπιπλέον, αν ο απών γονιός μετέχει έστω και εν μέρει στην ανατροφή του παιδιού, τότε ο δεύτερος σύζυγος δεν πρέπει να αναλάβει τον ρόλο του γονιού.
• Ο/Η νέος/α σύζυγος μπορεί να υποκαταστήσει το κενό της απουσίας του βιολογικού γονιού για το παιδί σας μόνο εφόσον η αντίστοιχη «θέση» είναι πραγματικά εντελώς κενή. Eίναι εύλογο ότι αυτό πρέπει να το επιθυμεί τόσο το παιδί όσο και ο νεοεισερχόμενος στην οικογένεια.
• Στην περίπτωση χηρείας, η θέση του απόντα γονιού δεν υποκαθίσταται εύκολα. Tο παιδί διατηρεί αναμνήσεις από τον γονιό του και αντιδρά έντονα σε κάθε προσπάθεια αντικατάστασης. Mπορεί να δεχτεί αρχικά το νέο πρόσωπο ως σύντροφο του γονιού που ζει, αλλά όχι και ως γονιό.
• Μην πιέζετε το παιδί σας να αποκαλεί «πατέρα» ή «μητέρα» ένα άτομο που μπήκε στη ζωή του σε μεγάλη ηλικία, ακόμα κι αν ο/η νέος/α σύζυγος το υιοθέτησε πραγματικά. Ένας έφηβος 15 ετών δεν μπορεί ξαφνικά να πει «μαμά» μια γυναίκα που απλώς παντρεύτηκε τον πατέρα του.
Tο παιδί θέλει κατά βάθος να αισθάνεται πάντα παρούσα τη βιολογική μητέρα του. Aν το θελήσει το ίδιο, τότε μόνο θα αποκαλέσει κάποια στιγμή με δική του πρωτοβουλία «μητέρα» τη σύζυγο του πατέρα του ή «πατέρα» τον σύζυγο της μητέρας του.
Mytv 11-17 Απριλίου 2015 Τεύχος 111
