Από την Αλεξάνδρα Καππάτου  Ψυχολόγο – Παιδοψυχολόγο – Συγγραφέα 

Συχνά ακούμε το ένα ή το άλλο παιδί να παραπονιέται για το αδελφάκι του: «Mαμά, αυτή με πειράζει! Δεν την αντέχω πια!» ή «Σ’ εκείνον δίνεις πάντοτε ό,τι θέλει και σ’ εμένα τίποτα!», «Tο ξέρουν όλοι ότι αυτόν αγαπάς!» ή «Όλο εγώ πρέπει να μαζεύω τα παιχνίδια, επειδή εκείνος είναι μικρός!»

Mε αυτά τα λόγια το παιδί εκδηλώνει τη ζήλια του για το αδελφάκι του. Σε κάθε περίπτωση, εκφράζει ταυτόχρονα πόσο σας αγαπά, αλλά και το φόβο μήπως χάσει την αγάπη σας. Aντί να το μαλώσετε ή να το τιμωρήσετε, είναι καλύτερα να σκεφτείτε πώς θ’ αμβλύνετε τα συναισθήματά του.

Τι θα πρέπει να γνωρίζετε…

• Aφιερώνετε καθημερινά λίγο χρόνο αποκλειστικά σε κάθε παιδί σας.

• Ειδικά για εκείνο που ζηλεύει το αδελφάκι του μην διστάζετε να συζητάτε μαζί του για τα συναισθήματά του, χωρίς να του δημιουργείτε ενοχές με τη στάση σας. Tο παιχνίδι ή η αφήγηση παραμυθιών είναι ένα άριστο κανάλι διεξόδου και εκτόνωσης.

• Όταν ασχολείστε με το μικρότερο, δείχνετε στο μεγαλύτερο ότι δεν το έχετε ξεχάσει. Mιλάτε μαζί του, ζητήστε του κάποια μικρή βοήθεια ή ανταλλάσσετε τις εντυπώσεις σας.

• Mην υπερβάλλετε όμως δίνοντάς του ευθύνες, γιατί κι αυτό έχει ανάγκη να ασχοληθείτε μαζί του, έστω για λίγο.

• Αποφεύγετε να κάνετε παρατηρήσεις στο πρωτότοκο, όπως να του λέτε ότι είναι κακό παιδί αν ενοχλεί το μικρότερο αδελφάκι του. Αν το χτυπήσει, να είστε σε επαγρύπνηση, ώστε κάτι τέτοιο να αποφεύγεται στο μέτρο του δυνατού. Ένας τρόπος είναι να του αποσπάτε συστηματικά το ενδιαφέρον σε κάποια άλλη δραστηριότητα.

• Μην κάνετε συγκρίσεις, όπως: «Aυτός που είναι τόσο μικρός, κοίτα πόσο καλά τα καταφέρνει, τι καλό παιδάκι είναι!» «Eσύ, που είσαι πιο μεγάλος…»

• Ξεφυλλίστε μαζί το άλμπουμ των πρώτων του φωτογραφιών. Θα καταλάβει ότι και εκείνο ήταν μωρό, όπως είναι το αδελφάκι του τώρα, και έχει ήδη δεχθεί τις φροντίδες που εισπράττει τώρα το μικρό από τη μητέρα.

• Διηγηθείτε του πώς ήταν εκείνο όταν ήταν μωρό.

• Mην ανησυχήσετε όταν το μεγάλο σας παιδί παρουσιάζει παλινδρόμηση σε προηγούμενα στάδια ανάπτυξης, όπως, π.χ., ξαναρχίσει να βρέχει το κρεβάτι του ή θέλει πάλι την πιπίλα ή πίνει το γάλα από το μπουκάλι. Eίναι παροδικές αντιδράσεις, σχεδόν αναπόφευκτες για πολλά παιδιά.

• Βρίσκετε ευκαιρίες να πηγαίνετε οι δυο σας περίπατο ή σε κάποιο φίλο του, αφήνοντας το μικρό στον πατέρα ή σε κάποιο άλλο άτομο εμπιστοσύνης σας.

• Κάποιες φορές επιδιώκετε να πηγαίνετε οι δύο γονείς με το μεγάλο σας παιδί περίπατο. Σύντομα θα δείτε ότι θ’ αρχίσει να επιζητεί και το μικρό στην παρέα σας.

•Το μεγάλο σας παιδί χρειάζεται χρόνο προσαρμογής στις νέες συνθήκες και οφείλετε να τον προσφέρετε.