H δεκαεξάχρονη Αλεξάνδρα, εδώ και δύο μήνες, άρχισε να δείχνει αδιαφορία για τα μαθήματά της, να στήνεται μπροστά στην τηλεόραση με τις ώρες και να παρακολουθεί καθετί άσχετο.
«Kλεινόταν στον εαυτό της και ήταν όλη την ώρα αφηρημένη. Δεν μπορούσε να ξυπνήσει το πρωί για να πάει στο σχολείο και έχανε συστηματικά τις πρώτες δύο ώρες. H διάθεσή της ήταν κακή. Έδειχνε να μην την ενδιαφέρει τίποτε γύρω της. H Αλεξάνδρα είναι άριστη μαθήτρια, εξαιρετικά ευφυής, με δυνατή σκέψη, κρίση και άποψη» λένε οι γονείς της. «Δεν καταλάβαμε τι συμβαίνει, νομίζαμε ότι είχε κουραστεί από τις σχολικές της υποχρεώσεις και γι’ αυτό έβλεπε διαρκώς τηλεόραση. Της είχαμε όμως εμπιστοσύνη και θεωρούσαμε πως ήταν σε θέση να διαχειριστεί τον χρόνο και τις υποχρεώσεις της» εξηγεί ο πατέρας της. «Ωστόσο, όσο περνούσε ο καιρός, η Αλεξάνδρα κλεινόταν όλο και περισσότερο στον εαυτό της, απέφευγε να συναντήσει τις φίλες της και, παρότι κοιμόταν πολλές ώρες, παραπονιόταν ότι νιώθει κουρασμένη. Aρχίσαμε να υποψιαζόμαστε ότι κάτι τρέχει, ανησυχήσαμε πολύ, αποφασίσαμε να τη ρωτήσουμε τι της συμβαίνει. Εκείνη μας απάντησε ότι δεν γνωρίζει, απλώς δεν έχει διάθεση. Μετά από εκτενείς συζητήσεις, μας αποκάλυψε ότι την πρόδωσε η πιο στενή της φίλη, η Αναστασία. Με δάκρυα στα μάτια μάς εξομολογήθηκε ότι η Αναστασία δημιούργησε σχέση, χωρίς να την ενημερώσει, με το αγόρι που της άρεσε εδώ και τρεις μήνες, και που συζητούσαν συνέχεια για τον τρόπο με τον οποίο θα μπορούσε να τον πλησιάσει η Αλεξάνδρα».
Οι έφηβοι αντιμετωπίζουν διάφορες πιέσεις λόγω των αλλαγών της εφηβείας καθώς και λόγω του πιεστικού ερωτήματος που καλούνται να απαντήσουν σχετικά με το ποιοι είναι και πού ανήκουν. Παράλληλα, ενδεχομένως η σχέση με τους γονείς τους να γίνει συγκρουσιακή στην προσπάθειά τους να διεκδικήσουν την ανεξαρτησία τους.
Οι περισσότεροι έφηβοι καταφέρνουν να διαχειριστούν αυτές τις προκλήσεις, υπάρχουν όμως και κάποιοι που δυσκολεύονται εξαιρετικά, γεγονός που μαζί με άλλες παραμέτρους συμβάλλει ίσως στο να παρουσιάσουν κατάθλιψη.
Η κατάθλιψη δεν είναι απλώς κακή διάθεση ή μια περιστασιακή μελαγχολία, είναι ένα σοβαρό πρόβλημα ψυχικής υγείας που επηρεάζει κάθε πτυχή της ζωής του εφήβου, προκαλώντας του βαθιά αίσθηση απελπισίας, θλίψης ή θυμού.
Οι έφηβοι με κατάθλιψη δεν εμφανίζονται κατ’ ανάγκην λυπημένοι ή απομονωμένοι, αντίθετα, σε κάποιες περιπτώσεις κατάθλιψης, ίσως δείχνουν ευερεθιστότητα, επιθετικότητα και εμφανή οργή. Πολλοί γονείς δυσκολεύονται να πιστέψουν ότι το παιδί τους μπορεί να πάσχει από κατάθλιψη και αφήνουν τον χρόνο να περάσει. Νομίζουν ότι είναι κάτι παροδικό ή σύνηθες στο πλαίσιο της εφηβείας.
Προσανατολίστε τον έφηβο διακριτικά σε τομείς στους οποίους έχει καλές επιδόσεις, ώστε να ενισχυθεί η αυτοεκτίμησή του.
Aν δίνετε την εντύπωση ότι ως γονείς νιώθετε αβοήθητοι, προσπαθήστε, όσο μπορείτε, να ελέγξετε τη συμπεριφορά σας. Δεν βοηθά τον έφηβο να ζει σε ένα περιβάλλον όπου κυριαρχεί η απελπισία.
Mάθετε στο παιδί να αναγνωρίζει από μικρό τα συναισθήματά του. Έχει σημασία να κατανοεί τι το εκνευρίζει και να βρίσκει τρόπους να το διαχειρίζεται.
Από το βιβλίο μου «Εμπιστευτείτε τους εφήβους, εμπιστευτείτε τη ζωή!»
(Η φωτογραφία είναι από το διαδίκτυο)