Μέσα σε πολύ λίγα χρόνια, το παιδί σας θα μεταμορφωθεί από παιδάκι που χαμηλώνατε το βλέμμα για να το κοιτάξετε σε ένα νεαρό αγόρι ή κορίτσι που μπορεί να σας περνάει ένα κεφάλι. Από τη μια στιγμή στην άλλη, θα του κάνουν τα ρούχα σας, τα ξυριστικά σας, τα καλλυντικά σας.
Όλα αλλάζουν μέσα του και γύρω του το σώμα του, οι συναισθηματικοί του δεσμοί, τα ενδιαφέροντά του χωρίς το ίδιο να έχει την παραμικρή βεβαιότητα για το αποτέλεσμα αυτών των αλλαγών.

Αν παρατηρήσετε, θα διαπιστώσετε ότι ο έφηβος φαίνεται πάντα λίγο πολύ μπερδεμένος από τη μια, επιθυμεί να μεγαλώσει, όμως, από την άλλη, νοσταλγεί την παιδική του ηλικία έχει ανάγκη να επιβεβαιωθεί, αλλά ταυτόχρονα φοβάται να συγκρουστεί με τον εξωτερικό κόσμο κ.ο.κ.

Αυτές οι αντιφάσεις τού προκαλούν εσωτερική ένταση ή και πόνο, ενώ ο ίδιος πραγματικά δεν γνωρίζει τον λόγο.
Μια συνηθισμένη αντίδραση είναι να καταφεύγει συχνά στην απόσυρση, την απομόνωση, τη θλίψη, ή να παρουσιάζει συναισθηματικές μεταπτώσεις και συμπεριφορές παράξενες για τους μεγάλους, οι οποίες δεν είναι παρά προ- σπάθειες να αποφορτιστεί από τις πιέσεις.
Tο σύνολο όλων αυτών των αντιφάσεων που εμφανίζονται μπορεί να συνοψι- στεί σε ένα μόνο παράδοξο: στην επιθυμία του εφήβου να «αρπάξει» από τους ενηλίκους τη δύναμη που του λείπει, προκειμένου να αντισταθεί στην επιθυμία του για αυτονομία και επιβεβαίωση.

Ο έφηβος παρατηρεί ταυτόχρονα ότι έχει διαφοροποιηθεί ο τρόπος που του συμπεριφέρονται οι άλλοι, δηλαδή οι γονείς, το ευρύτερο περιβάλλον και οι καθηγητές του στο σχολείο. Συχνά δυσκολεύεται να ερμηνεύσει σωστά τη συμπεριφορά όχι μόνον των μεγάλων αλλά και των συνομηλίκων του. Ίσως παρεξηγεί απλά αστεία θεωρώντας τα προσβλητικά, είναι εύθικτος και εκνευρίζεται με το παραμικρό.
Αυτό ίσως είναι και το πιο δύσκολο κομμάτι της ανατροφής, δεδομένου ότι και πολλοί μεγάλοι δεν καταφέρνουν ούτε αυτοί να ερμηνεύσουν τους λόγους που «έχουν γενικά τα νεύρα τους», τι κρύβει ο θυμός ή πώς θα αμβλύνουν μια τεταμένη κατάσταση χωρίς να καταπνίξουν τα συναισθήματά τους.

Ο έφηβος χρειάζεται να μάθει να αναγνωρίζει τα συ- ναισθήματά του, ώστε να καταφέρει σταδιακά να ερμηνεύει τις συμπεριφορές των άλλων, γιατί από αυτή την ικανότητά του θα εξαρτηθούν οι κοινωνικές και διαπροσωπικές σχέσεις του.

“Εμπιστευτείτε τους Εφήβους, ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΕΙΤΕ ΤΗ ΖΩΗ”

Η φωτογραφία είναι από το διδίκτυο