Η σχέση της με αυξημένη συχνότητα νοσημάτων των πνευμόνων, της καρδιάς, των νεφρών, του ήπατος και του παγκρέατος καταρρίπτει τον μύθο της αθώας ασθένειας του δέρματος
Η ψωρίαση δεν είναι πάθηση μόνο του δέρματος αλλά μια αληθινή ανοσολογική καταιγίδα που προσβάλλει σχεδόν όλα τα όργανα και τους ιστούς του σώματος.
Οι ειδικοί λένε πως όσο περισσότερα ανακαλύπτουν γι’ αυτήν τόσο περισσότερο εκπλήσσονται από το πόσο πολλά νοσήματα την συνοδεύουν. Υπολογίζεται ότι τουλάχιστον δύο στους τρεις ασθενείς έχουν ταυτοχρόνως δύο ή περισσότερες άλλες παθήσεις, ιδίως μετά τα 60.
Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε προσφάτως στην επιθεώρηση «JAMA Dermatology», η ψωρίαση σχετίζεται με αυξημένη συχνότητα νοσημάτων των πνευμόνων, της καρδιάς, των νεφρών, του ήπατος και του παγκρέατος, ίσως επειδή μοιράζεται πολλά ανοσολογικά χαρακτηριστικά μαζί τους ή επειδή η χρόνια φλεγμονή προκαλεί βλάβες σε αγγεία και νεύρα.
Οποια κι αν είναι η αιτία, γεγονός παραμένει ότι «μόνο αθώα ασθένεια του δέρματος δεν είναι», κατά τον δρα Δήμο Κ. Πατρίκο, διευθυντή του Ρευματολογικού Τμήματος του Νοσοκομείου Metropolitan. «Γι’ αυτό τα τελευταία χρόνια δερματολόγοι και ρευματολόγοι γιατροί προειδοποιούν τους ασθενείς πως αφενός πρέπει να κάνουν εντατική θεραπεία διότι ο καλός έλεγχός της βελτιώνει και πολλά από τα άλλα νοσήματα, αφετέρου πρέπει να ακολουθούν ένα πρόγραμμα συστηματικού τσεκάπ και παρακολούθησης από ειδικό γιατρό καθώς και να αποφεύγουν κακές συνήθειες όπως το κάπνισμα».
Υπολογίζεται ότι οι πάσχοντες από σοβαρή ψωρίαση διατρέχουν επταπλάσιο κίνδυνο να υποστούν έμφραγμα, κατά 43% μεγαλύτερο κίνδυνο εγκεφαλικού και κατά 50% μεγαλύτερο κίνδυνο θανάτου από αυτά, ενώ έχουν αυξημένο κίνδυνο και για άλλες παθήσεις, όπως χρόνια πνευμονοπάθεια, διαβήτη, πεπτικό έλκος, νεφροπάθεια και διάφορα ρευματικά νοσήματα.
Η αρθρίτιδα
Από τις εξωδερματικές εκδηλώσεις της ψωρίασης ως πιο συχνή θεωρείται η ψωριασική αρθρίτιδα, κατά την οποία η φλεγμονή που ευθύνεται για την ψωρίαση προκαλεί επίσης πόνο, διόγκωση και δυσκαμψία στις αρθρώσεις των ποδιών, των χεριών ή/και της σπονδυλικής στήλης (σε τέτοια περίπτωση ο ασθενής πάσχει από την επονομαζόμενη αξονική ή αγκυλοποιητική σπονδυλαρθρίτιδα).
Υπολογίζεται ότι από τους 200.000 έως 300.000 Ελληνες με ψωρίαση ο ένας στους τέσσερις πάσχει και από ψωριασική αρθρίτιδα, με το 65-70% από αυτούς να έχουν εμφανίσει πρώτα την ψωρίαση, το περίπου 20% πρώτα την αρθρίτιδα και τους υπόλοιπους να παρουσιάζουν ταυτοχρόνως και τα δύο, λέει ο δρ Πατρίκος.
Τον μεγαλύτερο κίνδυνο αρθρίτιδας διατρέχουν οι ασθενείς με ψωρίαση στα νύχια. Ο κίνδυνος συννοσηρότητας είναι ιδιαιτέρως αυξημένος σε όσους έχουν ψωριασική νόσο (έτσι αποκαλούνται η ψωρίαση και η αρθρίτιδα μαζί), ενώ αφορά σχεδόν όλους τους ασθενείς – είναι ζήτημα αν υπάρχει ένα 5% που δεν έχει κανένα άλλο πρόβλημα υγείας, επισημαίνει ο δρ Πατρίκος.
Μερικά από τα συχνότερα συνοδά προβλήματα υγείας είναι το μεταβολικό σύνδρομο (δηλαδή η συνύπαρξη υπέρτασης, αυξημένης περιμέτρου μέσης, αυξημένων τριγλυκεριδίων ή ουρικού οξέος, διαβήτη κ.λπ.) που παρατηρείται στο 45% των ασθενών, η υπέρταση (35% των ασθενών) και η παχυσαρκία (32%).
Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι οι ασθενείς κινδυνεύουν, γι’ αυτό έχει ζωτική σημασία η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία, τονίζει ο δρ Πατρίκος. Για την αντιμετώπιση της ψωριασικής αρθρίτιδας υπάρχουν δύο κατηγορίες φαρμάκων που χορηγούνται μεμονωμένα ή σε συνδυασμό μεταξύ τους.
Η πρώτη κατηγορία είναι τα συνθετικά τροποποιητικά της νόσου (μεθοτρεξάτη, κυκλοσπορίνη, λεφλουνομίδη) που επηρεάζουν τη φυσική πορεία της και η δεύτερη τα βιολογικά τροποποιητικά (ινφλιξιμάμπη, ετανερσέπτη, ανταλιμουμάμπη, ουστεκινουμάμπη, γκολιμουμάμπη, απρεμιλάστη) που καταστέλλουν τους παθογενετικούς μηχανισμούς της.
Προ ημερών, εγκρίθηκε ένα νέο φάρμακο, η σεκουκινουμάμπη, η οποία φάνηκε να καταπολεμά αποτελεσματικά και την αγκυλοποιητική σπονδυλοαρθρίτιδα, για την οποία και έλαβε ξεχωριστή έγκριση.
«Δυστυχώς, από τους ασθενείς με ψωριασική αρθρίτιδα μόνο το 41% κάνει θεραπεία με βιολογικό παράγοντα ή από το στόμα με συνθετικά τροποποιητικά της νόσου διότι πολλοί δεν θέλουν να πάρουν ανοσοτροποποιητικά φάρμακα, ενώ άλλοι προτιμούν να κάνουν τοπικές ή εναλλακτικές θεραπείες που, όμως, δεν επηρεάζουν καθόλου τις αρθρώσεις», προσθέτει ο δρ Πατρίκος.
Ρεπορτάζ: Ρούλα Τσουλέα
Πηγή : ΤΑ ΝΕΑ Ένθετο Υγεία