Η καλή σχέση με τον πατέρα συμβάλλει στην κοινωνική, συναισθηματική και γνωστική ανάπτυξη του παιδιού γι’ αυτό και είναι πολύ σημαντική.
Τώρα οι επιστήμονες φαίνεται πώς ανακάλυψαν έναν τρόπο για να μετράνε πόσο τρυφερός είναι ένας πατέρας με τα παιδιά του και πόσο καλά ανταποκρίνεται στο ρόλο του. Όλα όπως φαίνεται έχουν να κάνουν με την τεστοστερόνη.

Μια νέα έρευνα που έγινε από το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν έδειξε πώς οι άντρες που όντως ανησυχούν όταν βλέπουν τα μωρά τους να κλαίνε και γενικά να μη νιώθουν άνετα,παρουσιάζουν μια πρόσκαιρη πτώση της τεστοστερόνης τους, που έχει ως συνέπεια να δείχνουν μεγαλύτερη στοργή στο παιδί. Αντίθετα, αυτοί που ενοχλούνται από το κλάμα του παιδιού παρουσιάζουν αύξηση της τεστοστερόνης εκείνη την ώρα.

Η έρευνα έγινε σε 175 άντρες των οποίων η σύντροφος ήταν έγκυος στο δεύτερο παιδί τους και για την ολοκλήρωσή της χρησιμοποιήθηκαν ορμονικά τεστ (με δείγμα σάλιου) βάσει των οποίων υπολογίστηκε η ανταπόκριση των ορμονών του πατέρα όταν έπρεπε να φροντίσει το παιδί.
Ένας άντρας φυσικά μπορεί να έχει και τις δύο αντιδράσεις, καθώς μπορεί κάποιες φορές να θεωρεί το κλάμα του μωρού ένδειξη πόνου, πείνας κ.λπ. και να θέλει να το φροντίσει, επομένως η τεστοστερόνη θα παρουσιάσει μείωση.

Μπορεί όμως κάποιες φορές να χάσει την υπομονή του αν π.χ. δεν μπορεί να ηρεμήσει το παιδί όσο κι αν προσπαθεί οπότε η τεστοστερόνη ανεβαίνει. Αυτό όμως δεν τον κάνει απαραίτητα κακό πατέρα συνολικά. Εξάλλου, όπως είπαν και οι επικεφαλής της έρευνας, η αύξηση της τεστοστερόνης σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να είναι απαραίτητη προκειμένου ο πατέρας να μπορέσει να προστατεύσει το παιδί του από έναν ενδεχόμενο κίνδυνο.

Ωστόσο, γενικά φάνηκε πώς αυτοί που ήταν πιο στοργικοί πατέρες ήταν αυτοί των οποίων η τεστοστερόνη έπεφτε κάθε φορά που το παιδί φαινόταν να αναζητά τον γονιό του. Φάνηκε επίσης πώς οι πατέρες που είχαν κορίτσια ήταν πιο ευαίσθητοι από τους πατέρες που είχαν αγόρια.

https://www.medicalnewstoday.com/releases/301812.php

Το άρθρο επιμελήθηκε η Αλεξάνδρα Καππάτου