“Αγαπητή κ. Καππάτου είμαι 35 ετών και έχω 4 παιδιά, ο μεγάλος είναι 14 και πηγαίνει δευτέρα γυμνασίου. Τα δύο παιδιά μου είναι από τον πρώτο γάμο μου και δυστυχώς χώρισα με άσχημη κατάληξη. Κακοποίηση και εγώ και τα παιδιά. Έχουμε επισκεφτεί ψυχολόγο και εγώ ήδη πηγαίνω. Βέβαια δυσκολεύομαι πολύ να το ξεπεράσω και ξέρω ότι δεν γίνεται αυτό εύκολα. Ο νέος άντρας μου μας προσφέρει ασφάλεια τρυφερότητα και αγάπη πολύ. Όμως δυσκολεύομαι τώρα αυτό το διάστημα να κάνω τον μεγάλο να με ακούει και να μην είναι αντιδραστικός. Δηλαδή δεν διαβάζει όσο πρέπει τώρα που ξεκινάνε οι εξετάσεις και θέλει να πηγαίνει στην παρέα του συνεχώς. Είναι μαθητής του 17 αυτό όμως δεν θέλω να με κάνει να μην είμαι αυστηρή. Πώς να βάλω όρια χωρίς να μαλώνουμε; Υπάρχει τιμωρία ή κάποια λύση να ακούει στην εφηβεία τώρα που είναι; Σας ευχαριστώ πολύ”.

Απαντάει η ψυχολόγος – Παιδοψυχολόγος – Συγγραφέας κυρία Αλεξάνδρα Καππάτου

Αγαπητή φίλη είναι σημαντικό που ξεφύγατε από την άσχημη κατάσταση που βιώσατε στη συζυγική σχέση. Επίσης βρίσκω πολύ θετικό ότι έχετε προχωρήσει την ζωή σας με ένα νέο σύντροφο με τον οποίο είστε καλά. Ωστόσο δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω πώς ο γιος σας έχει βιώσει το διαζύγιό σας από το πατέρα του, την κακοποίηση που έχετε εσείς υποστεί αλλά και ο ίδιος, ποια είναι η επικοινωνία αλλά και η σχέση μαζί του αυτά τα χρόνια, πόσο ασχολείται ο πατέρας του, πώς έχει εισπράξει τη νέα σας οικογένεια, τη σχέση του με τον νέο σύζυγο, αν εσείς καλύπτετε τις συναισθηματικές του ανάγκες και πολλά ακόμη ερωτήματα που χρειάζεται να απαντηθούν με προσοχή γιατί μόνο έτσι θα μπορέσετε να έχετε σωστή καθοδήγηση για να προσεγγίσετε το γιο σας.

Θεωρώ ότι πράττετε άριστα που έχετε απευθυνθεί σε ψυχολόγο και σας προτείνω να συζητήσετε εκεί τα θέματα με το γιο σας και να σας κατευθύνει ανάλογα γιατί μέσα από ένα mail δεν γίνεται να σας δώσω υπεύθυνες απαντήσεις με τα ελάχιστα στοιχεία που έχω.