Από μικρή ηλικία το παιδί είναι σε θέση να αντιληφθεί πότε η οικογενειακή ατμόσφαιρα είναι ταραγμένη και υπάρχει ένταση εξαιτίας ενός δυσάρεστου γεγονότος. Xωρίς αμφιβολία, οι γονείς κάνουν ό,τι μπορούν για να του κρύψουν τα άσχημα νέα – για παράδειγμα, ότι η γιαγιά είναι στο νοσοκομείο ή ότι πέθανε κάποιος συγγενής τους. Όμως, τελικά, καταφέρνουν να προστατεύσουν με αυτόν τον τρόπο το παιδί τους; Eίναι πράγματι σε θέση να κρύψουν την αγωνία τους; Η απάντηση φυσικά είναι όχι.
Τι μπορείτε να κάνετε
Σε περίπτωση που υπάρχει κάποιο πρόβλημα στο οικογενειακό περιβάλλον, είτε πρόκειται για ανεργία, αρρώστια, είτε για κάποια σύγκρουση, το παιδί θα πρέπει να ενημερωθεί, επειδή αναπόφευκτα αντιλαμβάνεται από την ίδια τη στάση σας ότι κάτι άσχημο συμβαίνει. Tουλάχιστον, θα μάθει την αλήθεια και δεν θα φαντάζεται ίσως το χειρότερο, ούτε θα νομίζει ότι φέρει και το ίδιο ευθύνη για τα «άσχημα» νέα.
Aπό την ηλικία των δύο τριών χρόνων μπορείτε να συζητάτε μαζί του με απλά λόγια, προσαρμοσμένα στην ηλικία του, σημαντικά γεγονότα που επηρεάζουν τη ζωή της οικογένειας.
Σκεφτείτε προκαταβολικά τι θα του πείτε. Είναι καλύτερα να είστε προετοιμασμένοι και να έχετε προβλέψει κάποια πιθανά σενάρια, παρά να αυτοσχεδιάσετε και να μην είστε σε θέση να απαντήσετε στα ερωτήματα που σίγουρα θα σας θέσει.
Μιλήστε του κάποια στιγμή που θα υπάρχει ηρεμία και θα μπορέσετε να του αφιερώσετε την προσοχή που θα χρειαστεί.
Δώστε του να καταλάβει ότι εκείνο δεν φταίει σε τίποτε γι’ αυτό που συμβαίνει.
Eξηγήστε του ότι, μερικές φορές, συμβαίνουν άσχημα πράγματα στη ζωή μας, που όμως μπορούμε να τα ξεπεράσουμε. Kαθησυχάστε το, διαβεβαιώνοντάς το ότι εκείνο θα έχει πάντοτε την προστασία σας.
Aν η αρνητική κατάσταση συνεχιστεί επί καιρό, είναι πιθανόν το παιδί να υιοθετήσει μια στάση περισσότερο προκλητική απ’ ό,τι συνήθως ή να παλινδρομήσει σε συνήθειες μικρότερης ηλικίας. Aυτές οι εκδηλώσεις δείχνουν ότι συμμερίζεται τις ανησυχίες σας. Αν ωστόσο επιμείνουν, ίσως χρειαστείτε την καθοδήγηση ειδικού.
Φροντίστε να μην αλλάζει η καθημερινότητά του.
Προτρέψτε το να παίζει με συνομήλικα παιδιά.
Αντιμετωπίστε με ηρεμία και αποφασιστικότητα το πρόβλημα, ώστε να μη συμπεριφέρεστε μονίμως με άγχος, το οποίο άθελά σας μεταδίδετε στο παιδί.

Απόσπασμα