“Κύρια Καππάτου, θα ήθελα να σας συγχαρώ για την απλότητα και την αμεσότητα της γραφής σας καθώς και για τη σημαντική συμβολή σας μέσω των συμβουλών σας στις ανήσυχες μανούλες. Έχω ένα κοριτσάκι 18 μηνών. ..

Τώρα που κι εγώ θα επιστρέψω στην εργασία μου πώς να την προετοιμάσω και ποιες κατάλληλες φράσεις θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω ώστε να μπορέσω να συζητήσω μαζί της; Ο μπαμπάς της ήδη λείπει λόγω της φύσης του επαγγέλματός του, έρχεται όμως συχνά και υπάρχει συνεχής επικοινωνία. Θεωρώ ότι ανταπεξέρχεται σε αυτή την πραγματικότητα καλά και όταν είμαστε όλοι μαζί προσπαθούμε να περνούμε δημιουργικά το χρόνο μας. Είμαστε μια αγαπημένη και δεμένη οικογένεια. (Χρησιμοποιώ εκφράσεις του τύπου: Ο μπαμπάς πήγε στη δουλειά για να πάρουμε κορν φλεικς για τη μαμά, γάλα για το μπαμπά κτλ., Ο μπαμπάς σε έχει στη καρδούλα του και σε αγαπάει πολύ. Θα γυρίσει σε λίγες μέρες για να κάνουμε αγκαλιές και φιλάκια, κτλ.). Ένα άλλο που με βασανίζει είναι η συνεχής αγκαλιά. Κάθεται λίγο πλέον στο καροτσάκι και στο ποδήλατο και αμέσως αναζητά αγκαλιά, γεγονός που έχει περιορίσει αρκετά τις βόλτες σε μακρινές αποστάσεις όταν είμαστε μόνες μας. Πώς θα μπορούσα να τη βοηθήσω ώστε να γίνει λίγο πιο ανεξάρτητη; Όταν πάμε σε σπίτια φίλων αρκετές φορές θέλει να φύγει από τα πρώτα λεπτά. Σε τι μπορεί να οφείλεται; Πώς θα αντιμετωπίσω το γεγονός πως όταν πάμε στον παιδίατρο δεν θέλει ούτε να την ζυγίζει; Φορά ακόμη πάνα και θέλει πιπίλα μόνο όταν πρόκειται να κοιμηθεί. Ποιοι θα ήταν μερικοί τρόποι για να τα κόψει; Πιο πολύ εννοείται την πιπίλα. Με τι δραστηριότητες θα μπορούσε να απασχοληθεί ένα παιδάκι αυτής της ηλικίας και ποιες είναι οι κατάλληλες προτάσεις για να βάζουμε όρια και να κάνουμε παρατηρήσεις; Ευχαριστώ πολύ!”

Απάντηση της Α.Καππάτου 

Κατανοώ απολύτως τους προβληματισμούς σας για το παιδί κυρίως επειδή μένετε μόνη σας το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου, μιας και η εργασία του συζύγου σας δεν επιτρέπει να είστε μαζί. Θα αποπειραθώ να απαντήσω στα κυριότερα ερωτήματά σας. Εφόσον πρόκειται να επιστρέψετε στην εργασία σας προέχει να προετοιμάσετε σταδιακά το παιδί για την απουσία σας. Συνεννοηθείτε με το άτομο που θα την εμπιστευτείτε και αρχίστε κάθε μέρα να απομακρύνεστε για λίγη ώρα στην αρχή για δέκα λεπτά μέσα στο σπίτι αλλά να μην σας βλέπει και αυξήστε το χρόνο σταδιακά εκτός σπιτιού μέχρι να φθάσετε στις 2-3 ή και 4 ώρες. Θα της εξηγείτε ότι έχετε μια δουλειά και θα επιστρέψετε. Είναι σημαντικό να καταλάβει ότι η μαμά φεύγει για λίγο αλλά γυρίζει. Παράλληλα η κυρία που θα την κρατά θα την απασχολεί με δραστηριότητες που της αρέσουν.. Στην απουσία του πατέρα της έχει προσαρμοστεί επειδή ήταν από την αρχή κυρίως όμως επειδή εσείς αποτελείτε τη σταθερή παρουσία στη ζωή της. Με την δική σας όμως απουσία χρειάζεται προετοιμασία, σταθερότητα, κυρίως, όμως, ηρεμία και αποφασιστικότητα. Μειώστε τη συνεχή αγκαλιά. Θα γίνει πολύ απλά, δείχνοντάς της ότι είστε απασχολημένη με κάτι ενώ θα της μιλάτε ταυτόχρονα . Όταν διαμαρτύρεται θα την κρατάτε για λίγο και θα την αφήνετε ενώ την απασχολείτε. Αυτό θα το κάνετε κάθε μέρα ήρεμα όμως για να μην προσκληθεί αναστάτωση στο παιδί. Αρχίστε να την φέρνετε σε επαφή με άλλα παιδάκια και γενικά να ανοιχτείτε ώστε σταδιακά να συνηθίσει έχοντας μαζί σας πάντα κάποια αγαπημένα της παιχνιδάκια. Όσο για τη πάνα και τη πιπίλα δεν είναι η κατάλληλη περίοδος να κάνετε κάτι. Όταν πρόκειται να γίνει μια αλλαγή στις συνήθειες ενός παιδιού δεν προχωράμε και σε άλλες. Εξάλλου για τη πάνα και τη πιπίλα έχετε χρόνο, μην πιέσετε το παιδί. Για να τα πετύχετε απαραίτητη προϋπόθεση είναι να μην έχετε άγχος και να είστε σταθερή. Επειδή οι ερωτήσεις σας ξεπερνούν τα στενά πλαίσια ενός mail και αφορούν γενικά τη διαπαιδαγώγηση της κόρης της θεωρώ ότι θα σας βοηθούσε να απευθυνθείτε σε ένα ψυχολόγο στη περιοχή σας για να τα συζητήσετε από κοντά.