Aπό τη στιγμή που το παιδί αρχίζει να κυκλοφορεί μόνο του έξω, ξεκινούν και οι έντονες ανασφάλειες των γονιών. Πώς θα συμπεριφερθεί σε περίπτωση που αντιμετωπίσει πρόβλημα; Προσέχει όταν διασχίζει τον δρόμο; Mήπως κάποιος από την παρέα του συναναστρέφεται «περίεργους τύπους» και βρεθεί και το παιδί τους μπλεγμένο;

Aν αντί για καφέ αποφασίσει με τα παιδιά της παρέας του να πιουν μπίρες; Aν ανεβούν σε μηχανάκι και οδηγεί ένα από τα παιδιά που έχει πιει; Aν μεθύσει και δεν ξέρει τι κάνει; Aν τα άλλα παιδιά καπνίζουν, μήπως αποκτήσει και το παιδί τους κακές συνήθειες που δεν είχε ως τώρα; Aν τα άλλα παιδιά βρίζουν και έχουν απρεπή συμπεριφορά, μήπως την αντιγράψει το δικό τους; Aν τα παιδιά στην παρέα του δεν διαβάζουν, ίσως να παρατήσει και το δικό τους παιδί το διάβασμα και να πέσουν οι βαθμοί του.

Κάποια στιγμή τα παιδιά αυτονομούνται αρκετά, ώστε να βγαίνουν έξω με τους φίλους «μόνα τους», χωρίς τους γονείς. Η κοινωνική αυτονόμηση ξεκινά από τη στιγμή που το παιδί αρχίζει να πηγαινοέρχεται μόνο του στο σχολείο και στο φροντιστήριο των ξένων γλωσσών ή σε άλλες δραστηριότητες στη γειτονιά. Το επόμενο βήμα είναι ότι απαιτεί να πάει μόνο του και σε κάποιον φίλο ή κάποια φίλη του. Στη συνέχεια ζητάει να πάει μόνο του στο σινεμά ή σε πάρτι. Και, κάποια στιγμή, το παιδί πηγαίνει πλέον παντού «μόνο του».

Βρείτε τα «στη μέση»
Kαλό είναι να συμφωνήσετε με τον έφηβό σας σχετικά με τις εξόδους του. Κάθε πότε μπορεί να βγαίνει, ποιες ώρες, με τι θα μετακινείται, με ποια παρέα κ.λπ. Όλα αυτά είναι πράγματα που πρέπει να γνωρίζετε και να τα συζητάτε μαζί του.
Στις πρώτες εξόδους του, επιδιώξτε να υπάρχει διακριτική επίβλεψη από σας ή κάποιον άλλο γονιό εναλλάξ.
Συμφωνήστε να έχει πάντα το κινητό του ενεργό στις εξόδους του. Ζητήστε να κάνει το ίδιο και ο καλύτερός του φίλος, ώστε σε περίπτωση ανάγκης να μπορεί εναλλακτικά να χρησιμοποιήσει το κινητό του φίλου ή της φίλης του.
Aν ο έφηβος πρόκειται να πάει κάπου όπου υπάρχουν πιθανότητες να «ξεφύγει», λόγου χάριν να πιει σε ένα κλαμπ, συζητήστε προηγουμένως μαζί του για το θέμα του αλκοόλ και τον τρόπο που θα το διαχειριστεί. Πολλοί γονείς πανικοβάλλονται με αυτή την προοπτική.

Επιδιώξτε να συνοδέψει το παιδί σας ένας έφηβος μεγαλύτερης ηλικίας από το συγ- γενικό ή το φιλικό σας περιβάλλον. Ωστόσο, η λύση αυτή δεν αποτελεί πανάκεια, καθώς δεν μπορείτε να είστε βέβαιοι για την ωριμότητα και την υπευθυνότητα του συνοδού. Κα- μιά φορά τα όρια και οι συμφωνίες είναι δύσκολο να τηρη- θούν, ακόμα και από πολύ υπεύθυνα παιδιά.

Παράλληλα, είναι πιθανό τα μεγαλύτερα παιδιά τα οποία συναναστρέφεται ο έφηβός σας να λειτουργούν ως πρότυπο μίμησης. Είναι προτιμότερο λοιπόν να έχετε συζητήσει αρκετά με το ίδιο σας το παιδί για τέτοια θέματα, ώστε να αναπτυχθεί η ωριμότητά του σχετικά με αυτά.

Να θυμάστε ότι τα παιδιά είναι εξαιρετικά ευάλωτα στις επιδράσεις της παρέας τους, κυρίως από τα δώδεκα μέχρι τα δεκαπέντε. Αυτή την τριετία της ζωής τους, νιώθουν έντονα την ανάγκη να ανήκουν κάπου, γι’ αυτό και μπορεί να «κολλήσουν» σε λάθος συντροφιές και συνήθειες.

Tέλος, όταν ο έφηβος ξεκινήσει να βγαίνει έξω, καλό είναι να γνωρίζετε όλα τα μέλη της συντροφιάς και όχι μόνο ένα δυο. Προτρέψτε τον να καλέσει τους φίλους του στο σπίτι σας, ώστε να τους γνωρίσετε κάπως καλύτερα.

Απόσπασμα από το βιβλίο μου “Εμπιστευτείτε τους Εφήβους Εμπιστευτείτε τη ΖΩΗ”