Στην εφηβεία όλα τα προβλήματα φαίνονται βουνό. Η μαθησιακή δυσκολία είναι ένα από αυτά.
Aν το πρόβλημα δεν έχει εντοπιστεί και αντιμετωπιστεί εγκαίρως, ο έφηβος δίνει κακή εικόνα για τις ικανότητές του και παραιτείται από πολλές επιλογές. Οι γονείς και οι καθηγητές του μπορεί να τον μαλώνουν ή να τον τιμωρούν, αποδίδοντας τις επιδόσεις του σε κακή διαγωγή ή σε «καπρίτσιο». Μάλιστα, έρευνες δείχνουν ότι τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες έχουν διπλάσιες πιθανότητες να τιμωρηθούν ή να αποβλη- θούν από το σχολείο. Επίσης, είναι πιθανό τα άλλα παιδιά της τάξης να ειρωνεύονται τον συγκεκριμένο συμμαθητή τους και εκείνος να το αποδέχεται, ενώ δεν είναι απίθανο να πέσει και θύμα χειρότερου bullying. Ίσως, για να είναι δημοφιλής, να επιδιώξει να γίνει «ο καραγκιόζης της τάξης».
Aκόμα όμως και όταν γνωρίζει ότι παρουσιάζει κάποιο «τεχνικό» πρόβλημα που δεν έχει σχέση με τις νοητικές του ικανότητες, συχνά νιώθει παράταιρος και μόνος. Bαθιά μέσα του πονάει αφόρητα. Yποτιμά σε μεγάλο βαθμό τις δυνατότητές του. Mπορεί εύκολα να παρασυρθεί σε απαισιόδοξες σκέψεις για τον εαυτό του. Μερικές φορές νιώθει ότι η μοναδική διέξοδος είναι η επιθετικότητα ή κάποια αυτοκαταστροφική ενέργεια.
Tι μπορείτε να κάνετε
Aπευθυνθείτε στα ΚΕΣΥ (Κέντρα Εκπαιδευτικής και Συμβουλευτικής Υποστήριξης) του Υπουργείου Παιδείας είτε σε ψυχολόγο ή παιδοψυχίατρο ιδιωτικά, ώστε να υπάρξει διερεύνηση του προβλήματος.
Aν διαπιστωθεί κάποια ειδική μαθησιακή δυσκολία που επηρεάζει την εκπαίδευση και ενδεχομένως τη συμπεριφορά του εφήβου, ενημερωθείτε αναλυτικά και υποστηρίξτε το παιδί σας με τη συνεργασία ειδικού εκπαιδευτικού αλλά και ειδικού ψυχικής υγείας.
Mην αισθάνεστε ενοχές για το πρόβλημα που παρουσιάζει ο έφηβός σας.
Διασφαλίστε, όσο μπορείτε, τη συνεργασία των καθηγητών του σχολείου και του φροντιστηρίου του παιδιού σας, όχι για να του «χαρίζονται», αλλά για να είναι ενήμεροι ότι πρόκειται για περίπτωση μαθησιακής δυσκολίας, ώστε να μην απορρίπτουν τον έφηβο ως «κακό και τεμπέλη» μαθητή. Επίσης, για να επαινούν τις καλές επιδόσεις που μπορεί να έχει σε κάποια μαθήματα, ώστε να ενισχύεται η αυτοπεποίθησή του. Οι καθηγητές, με το κύρος τους, επηρεάζουν εμμέσως όλη την τάξη προς μια κατεύθυνση θετική και ανεκτική.
Στα πρωτεύοντα μαθήματα, ζητήστε τη βοήθεια καθηγητών με ειδικές γνώσεις. Σε αυτά δεν χρειάζεται απομνημόνευση, αλλά ειδικός τρόπος διδασκαλίας. O ειδικός μπορεί να χρησιμοποιήσει τεχνάσματα και ειδικά σύμβολα, μεθόδους, προγράμματα υπολογιστή κ.λπ.
Βοηθήστε τον να καταλάβει σε ποιους τομείς τα καταφέρνει καλύτερα. Έτσι θα μάθει να παρακάμπτει το ότι δεν τα καταφέρνει φέρ’ ειπείν στη γλώσσα, γιατί θα ξέρει ότι είναι καλός σε κάτι άλλο – στη ζωγραφική, στον αθλητισμό ή σε οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα τα πηγαίνει ενδεχομένως καλύτερα. Έχει σημασία να υπάρχει κάποιος τομέας στον οποίο το παιδί να αισθάνεται ότι αποδίδει καλά.
Τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες έχουν ανάγκη από τάξη και ρουτίνα στην καθημερινότητά τους, που τα βοηθάει να μένουν όσο πιο οργανωμένα γίνεται.
Ενθαρρύνετέ τα να παίρνουν και να υλοποιούν αποφάσεις μόνα τους, ξεκινώντας από απλά πράγματα, όπως το να μαγειρέψουν κάτι, να διαλέξουν αυτά το μέρος για την οικογενεια κή σας έξοδο ή για μια εκδρομή κ.λπ.
Eνημερωθείτε για τις ευνοϊκές διατάξεις που υπάρχουν για τα παιδιά με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες – το Υπουργείο Παιδείας τους παρέχει τη δυνατότητα να δίνουν προφορικές και όχι γραπτές εξετάσεις. Για να ευνοηθεί το παιδί σας, όμως, θα πρέπει να έχετε κάποια διάγνωση από τα αρμόδια ΚΕΣΥ.
Από το βιβλίο μου «Εμπιστευτείτε τους εφήβους, εμπιστευτείτε τη ζωή!».