Από την Αλεξάνδρα Καππάτου, Ψυχολόγο – Παιδοψυχολόγο

Τι σας προτείνω:

• Να εστιάζετε στα ουσιαστικά και σημαντικά επιτεύγματα της ζωής και όχι μόνο στην εμφάνιση.

• Tο παιδί πρέπει να μάθει από μικρό ότι το φαγητό αποτελεί μια συγκεκριμένη απόλαυση, σε συγκεκριμένες ώρες και ποσότητες.

• Όταν είναι στενοχωρημένο, μην του λέτε «Πάμε να σου πάρω ένα παγωτό», αλλά «Πάμε μια βόλτα» ή «Πάμε σινεμά».

• Μην τσιμπολογάτε συνεχώς όταν παρακολουθείτε τηλεόραση ή πηγαίνετε βόλτα.

• Αποφεύγετε να ασκείτε κριτική στα κιλά του παιδιού σας ή άλλων ανθρώπων.

• Tο παιδί πρέπει από μικρό να αποσυνδέει την προσωπικότητα των άλλων ατόμων από τα κιλά τους, διαφορετικά θα κάνει το ίδιο και με τα δικά του κιλά.

• O πατέρας και η μητέρα πρέπει να καλλιεργείτε κλίμα αλληλοσεβασμού και αλληλοϋπο-στήριξης στην οικογένεια..

• Προσπαθείτε να τρώτε μαζί με τα παιδιά σας, γιατί αυτό ενδυναμώνει τη σχέση των μελών και έμμεσα καθιερώνει πιο ισορροπημένο τρόπο διατροφής. 

• Aν παρατηρείτε ότι το παιδί τρώει λίγο ή αντίθετα πάρα πολύ, μην παρέμβετε την ώρα του φαγητού, γιατί τότε θα φύγει από το τραπέζι.

Στο εξής θα καθιερώσει να τρώει μόνο του για να μην του δημιουργείτε ενοχές.

• Να θυμάστε ότι τα παιδιά που κάνουν συχνά δίαιτες (κυρίως χωρίς καθοδήγηση ειδικών) έχουν πενταπλάσιες πιθανότητες να παρουσιάσουν κάποια στιγμή στη συνέχεια διατροφικές διαταραχές – είτε βουλιμία είτε ανορεξία. Aν, λοιπόν, το παιδί είναι αποφασισμένο παρά τις αντιρρήσεις των γονιών να κάνει δίαιτα, τότε οι γονείς θα πρέπει τουλάχιστον να το στρέψουν σε μια δίαιτα υγιεινή και μετρημένη. Για την κατάλληλη δίαιτα απευθυνθείτε σε διατροφολόγο και παιδίατρο.

Αντιμετώπιση διατροφικών διαταραχών

• Είναι εξαιρετικά σημαντικό να αντιληφθείτε νωρίς ότι το παιδί σας παρουσιάζει κάποια διαταραχή διατροφής.

• Να θυμάστε ότι όσο περισσότερο καιρό παραμένει αδιάγνωστη και χωρίς θεραπεία, τόσο περισσότερο επιβαρύνεται η υγεία του εφήβου. 

• Απευθυνθείτε στον οικογενειακό σας γιατρό για να αξιολογήσει την κατάσταση της σωματικής υγείας του εφήβου (αν δείχνει καταβεβλημένος) ή απευθείας σε επαγγελματία ψυχικής υγείας. 

• Η προσέγγιση διαφέρει κατά περίπτωση ανάλογα με τα συμπτώματα και τη σοβαρότητα της διαταραχής. Ωστόσο η αντιμετώπιση είναι σύνθετη, δύσκολη και πολύπλοκη γιατί απαιτείται η εμπλοκή πολλών ειδικοτήτων.

• Η ψυχολογική θεραπεία σε ατομική (γνωσιακή-συμπεριφορική CBT ή διαπροσωπικές θεραπείες IPT κ.ά.) ή και ομαδική βάση μπορεί να βοηθήσει τον έφηβο να διερευνήσει τα αίτια της διατροφικής διαταραχής, να βελτιώσει την αυτοεκτίμησή του, να τροποποιήσει τη συμπεριφορά του και να μάθει υγιείς τρόπους για τη διαχείριση του στρες και των απογοη-τεύσεων. 

• Επίσης η συμβουλευτική οικογένειας βοηθά αρκετά. 

• Η συνδρομή του διατροφολόγου είναι απαραίτητη προκειμένου να σχεδιάσει ένα διαιτολό-γιο κατάλληλο για την κάθε περίπτωση, ώστε να επιτευχθεί σταθερά ένα υγιές βάρος, και να οργανώσει την εκπαίδευση του εφήβου σχετικά με τις συνήθειες διατροφής κ.ά. 

• Μερικοί ασθενείς, ειδικά εκείνοι που παρουσιάζουν βουλιμία, μπορεί να ωφεληθούν από τη φαρμακευτική αγωγή. Είναι απαραίτητο όμως τα φάρμακα να χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό με ψυχοθεραπεία.

• Οι περισσότερες περιπτώσεις εφήβων με διαταραχή της διατροφής μπορεί να αντιμετωπι-στούν ικανοποιητικά από κατάλληλα εκπαιδευμένους επαγγελματίες υγείας και ψυχικής υγείας. 

• Να γνωρίζετε ότι οι θεραπείες δεν λειτουργούν αμέσως για αρκετά άτομα και μπορεί να χρειαστεί να είναι μακροπρόθεσμες (Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρεία). 

• H εξέλιξη της ψυχογενούς ανορεξίας ποικίλλει, σε γενικές γραμμές όμως η ανταπόκριση στη θεραπεία είναι καλή. 

• Στο 40% των περιπτώσεων σημειώνεται ύφεση των συμπτωμάτων, στο 30% υπάρχει βελτίωση, το άτομο αποκτά φυσιολογικό βάρος αλλά έχει και περιόδους ανορεξίας ή βουλιμίας, ενώ υπάρχει έλλειψη συναισθηματικής αλλά και σεξουαλικής ζωής και επιμένει να ασχολείται με τη διατροφή, στο υπόλοιπο 20% παρατηρείται επιδείνωση και τέλος ένα ποσοστό 5-18% έχει κακή κατάληξη με υψηλό κίνδυνο θνησιμότητας.