Ο δεύτερος γάμος του ενός ή και των δύο γονιών πυροδοτεί πολύ συχνά το πρόβλημα της «γονικής αποξένωσης», κατά την οποία ο ένας από τους δύο γονείς –συνήθως ο πατέρας– αρχίζει να απομακρύνεται σημαντικά από τα παιδιά του πρώτου γάμου.

Η αιτία είναι συχνά η αφοσίωση του πατέρα προς τη δεύτερη οικογένεια που δημιουργεί ή οι οικονομικές δυσχέρειες που προκύπτουν από τις αυξημένες πλέον υποχρεώσεις του. Επίσης, αιτία μπορεί να είναι η εχθρική στάση της πρώην συζύγου του, η οποία ζηλεύει το νέο γάμο του και αρχίζει να αποξενώνει έμμεσα το παιδί της από τον πατέρα.

Η αποξένωση αυτή είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να αντιμετωπίσει ένα παιδί μετά το διαζύγιο των γονιών του και είναι η βασικότερη αιτία για τη δημιουργία ψυχολογικών τραυμάτων από το χωρισμό.
Για να συνεχίσει ένα παιδί να έχει δύο βιολογικούς γονείς και ουσιαστικά να μη χάσει τον έναν από αυτούς, πρέπει η μητέρα και ο πατέρας, αλλά και οι σύντροφοί τους, να κινούνται πάντα με γνώμονα το συμφέρον των παιδιών.

Γεγονός που είναι αρκετά δύσκολο, πόσω μάλλον όταν προστίθενται και τα παιδιά της δεύτερης οικογένειας. Όσο πιο καλά έχετε ξεκαθαρίσει ως γονείς μεταξύ σας τις αυτονόητες απαιτήσεις για τη σωστή ανατροφή και ψυχική ισορροπία των παιδιών σας, τόσο πιο εύκολα θα προσαρμοστεί και ο/η δεύτερος/η σύζυγος, ώστε οι ενήλικοι να αναζητούν την προσωπική ευτυχία που τους αξίζει, χωρίς να τη στερούν από τα παιδιά του πρώτου γάμου.

Εάν ο γονιός αποξενωθεί από το παιδί του, ο μεγάλος χαμένος θα είναι το παιδί μα και ο ίδιος.

Ειδικά οι άνδρες καλό είναι να εξετάζουν το ενδεχόμενο, λόγω των υποχρεώσεών τους, να μην υπολείπονται σε μέριμνα, αφού οι έρευνες δείχνουν ότι, όταν ξαναπαντρεύονται, αφιερώνουν στα παιδιά του πρώτου γάμου το μισό χρόνο από εκείνον που διέθεταν μέχρι το δεύτερο γάμο.

Από το βιβλίο μου, Μεγαλώστε ευτυχισμένα παιδιά