Είναι γεγονός ότι οι περισσότεροι γονείς δεν παίρνουν αβασάνιστα την απόφαση ότι «δεν πάει άλλο». Συχνά ταλανίζονται από αμφιβολίες μέχρι την τελευταία στιγμή και πολλές φορές κατατρύχονται από ενοχές ή φόβο μήπως η απόφασή τους είναι λανθασμένη. Το ερώτημα που τους απασχολεί ακόμα και προτού οδηγηθούν στις τελικές υπογραφές είναι μήπως δεν εξαντλήθηκαν όλα τα περιθώρια και παίρνουν βεβιασμένα μια τόσο σοβαρή απόφαση, με οδυνηρές επιπτώσεις στους ίδιους αλλά και στα παιδιά τους.

Η αλήθεια είναι ότι, με εξαίρεση τους βίαιους, κραυγαλέα αποτυχημένους γάμους, η απάντηση σε αυτό το ερώτημα δεν είναι καθόλου απλή. Υπάρχουν μάλιστα χωρισμένοι οι οποίοι αναρωτιούνται για την ορθότητα της απόφασής τους ακόμα και 10 χρόνια μετά τη λύση του γάμου τους. Ορισμένες μελέτες επιβεβαιώνουν ακόμα περισσότερο τον προβληματισμό τους, καθώς αποδεικνύουν ότι, πράγματι, το διαζύγιο δεν αποτελεί πανάκεια για όλους τους «δυστυχισμένους συζύγους», ειδικά όταν η δυσαρέσκειά τους δεν οφειλόταν στη συζυγική ιδιότητα, αλλά σε κάποιο άλλο προσωπικό τους πρόβλημα.

Τι να έχετε υπόψη σας προτού πάρετε την απόφαση

• Διερευνήστε τους λόγους που οδήγησαν τον γάμο σας σε κρίση και σκεφθείτε ή συζητήστε με τον/τη σύντροφό σας τις αμοιβαίες προσπάθειες που θα απαιτηθούν για να συνεχιστεί η σχέση σας. Η συναισθηματική φόρτιση δεν εισηγείται λύσεις ούτε βοηθά στην εφαρμογή τους.

• Ο γάμος είναι ουσιαστικά ένα συμβόλαιο στο οποίο –μεταξύ άλλων– οι δύο σύζυγοι συμφωνούν σε κάποιες γενικές αρχές, προτάσσοντας το καλό της οικογένειας. Αυτό τηρείται στη δική σας οικογένεια;

• Εξετάστε αν εσείς και ο/η σύντροφός σας έχετε κοινές επιδιώξεις και στόχους.

• Διερευνήστε αν υπάρχουν περιθώρια να ξανανιώσετε χαρά με κοινά όνειρα ή δραστηριότητες. Σε περίπτωση που συμφωνήσετε σε αμοιβαίες υποχωρήσεις, ο γάμος μπορεί να διασωθεί.

• Πολλές φορές σ’ έναν «κακό γάμο» δεν φταίει η λανθασμένη επιλογή συντρόφου, αλλά το γεγονός ότι οι άνθρωποι με το πέρασμα του χρόνου αλλάζουν σε σημαντικό βαθμό. Έρχονται συχνά στην επιφάνεια κάποιες ανάγκες που παλιότερα ήταν λιγότερο σημαντικές ή παρουσιάζονται νέες. Οι αλλαγές αυτές σημαίνουν ότι, για να είναι βιώσιμος ο γάμος, το ζευγάρι θα πρέπει να επαναδιαπραγματευθεί τη σχέση του.

• Αν κάθε συζήτηση που κάνετε καταλήγει σε καβγά ή δια€φωνία, ακόμα κι όταν αφορά κάτι ασήμαντο, τότε είναι φανερό ότι στη σχέση σας έχει συσσωρευθεί αρκετή εχθρότητα. Θα πρέπει με συνεννόηση και προσπάθεια να απαλείψετε την οργή. Αν αυτό δεν είναι εφικτό, προτού προχωρήσετε στη λύση του γάμου σας, θα ήταν ίσως χρήσιμο να αναζητήσετε βοήθεια από ειδικό ψυχολόγο ή ψυχίατρο που ασχολείται με ζευγάρια.

• Αν κάποιος από τους δύο δημιούργησε εξωσυζυγική σχέση, βάλτε όσο μπορείτε στην άκρη τη δικαιολογημένη οργή που νιώθετε για την προδοσία και αναλογιστείτε τι συνέβη. Συχνά η εξωσυζυγική σχέση είναι απλώς η κορωνίδα της μακροχρόνιας κακής επικοινωνίας μεταξύ του ζευγαριού. Αν έχετε περιθώρια –και οι δύο– να βελτιώσετε την επικοινωνία σας, τότε έχετε και περιθώρια να σώσετε τον γάμο σας.

Από το βιβλίο της Α. Καππάτου “Οι γονείς χωρίζουν. Πως να μην πάρετε διαζύγιο και από τα παιδιά σας”. Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μίνωας.