Μετά το διαζύγιο, κάθε μέλος του ζευγαριού αντιμετωπίζει μια καινούρια κατάσταση. Συχνά, η σκέψη μιας νέας σχέσης προκαλεί φόβο για αρκετό διάστημα μετά το χωρισμό, ίσως επειδή ο πατέρας και η μητέρα θεωρούν ότι ελλοχεύει ο κίνδυνος μιας δεύτερης αποτυχίας. Kάποτε, όμως, καθώς ξαναρχίζουν την κοινωνική ζωή τους, εμφανίζεται μια νέα σοβαρή σχέση στο προσκήνιο.

H σκέψη σας είναι στο παιδί ή στα παιδιά που έχετε αποκτήσει από τον προηγούμενο γάμο. Κατακλύζεστε από αμφιβολίες… «πώς θα το πάρουν τα παιδιά μου;», «θα δεχθούν το/η νέο/α σύντροφό μου;» ή «πώς θα το πάρουν τα παιδιά του άλλου;». Αν ο υποψήφιος δεύτερος σύντροφος έχει επίσης παιδιά από τον πρώτο του γάμο, τότε αναρωτιέστε… «θα συμβιώσουμε όμορφα;», «θα δέχεται ο νυν σύντροφος ότι πρέπει να περνάω χρόνο με το
παιδί μου;», «πώς θα το αντιμετωπίσει ο/η πρώην;», «πώς θα ξεπεραστούν οι τυχόν συγκρούσεις;»…

Εντούτοις, παρά τους προβληματισμούς σας, δικαιούστε να κάνετε μια νέα αρχή, να ξαναφτιάξετε τη ζωή σας. Oπωσδήποτε, η προσαρμογή στη νέα οικογένεια δεν είναι ανέφελη, διότι τα παιδιά από τον προηγούμενο γάμο αντιμετωπίζουν δυσκολίες με τα νέα δεδομένα. Aυτό είναι κάτι αναμενόμενο, γιατί το διαζύγιο των γονιών τους αποτελεί μια τραυματική εμπειρία στη ζωή τους. Ένας δεύτερος γάμος, λοιπόν, του ενός ή και των δύο
γονιών, είναι μια εξίσου δύσκολη κατάσταση, γιατί σημαίνει και πάλι μια βαθιά και ίσως οδυνηρή αλλαγή για το παιδί.

Oι μορφές της οικογένειας που προκύπτουν από ένα δεύτερο γάμο είναι αρκετές και, συνεπώς, τα προβλήματα που ενδεχομένως δημιουργούνται σε κάθε παιδί είναι δύσκολο να κατηγοριοποιηθούν. Mαγική συνταγή για την επίλυσή τους δεν υπάρχει. Ένα, όμως, είναι σίγουρο· ότι ακόμα και οι πιο δύσκολες καταστάσεις μπορούν να ξεπεραστούν, αν και τα δύο μέλη του νέου ζευγαριού προσέξουν τη συμπεριφορά τους.

Βήματα που θα πρέπει να κάνετε

• Προτού προχωρήσετε στο δεύτερο γάμο, καλό είναι να έχετε συζητήσει αναλυτικά με τον σύντροφό σας τις υποχρεώσεις που έχετε απέναντι στο παιδί σας.
• Nα τον/την ενημερώσετε για τον τρόπο της επικοινωνίας σας, την οικονομική συνδρομή σας στην ανατροφή του, τις ιδιαιτερότητες του παιδιού σας, τον τρόπο που του επιβάλλετε την πειθαρχία, τα μαθήματα που κάνει, γενικά τα έξοδά του.
• Αν ο άλλος βιολογικός γονιός είναι παρών στη ζωή του παιδιού, μην αποπειραθείτε καν να ζητήσετε από το νέο σας σύντροφο να παραστήσει τον πατέρα ή τη μητέρα. Ενημερώστε τον ότι περιμένετε από εκείνον να συμπεριφέρεται με επίγνωση ότι στο σπίτι υπάρχει παιδί, αλλά ξεκαθαρίστε του με σαφήνεια ότι όλα όσα αφορούν το παιδί θα τα διαχειρίζεστε εσείς και ο άλλος γονιός. Επίσης οτιδήποτε αισθάνεται ότι τον/την ενοχλεί στη συμπεριφορά του παιδιού θα πρέπει να το συζητά μαζί σας και όχι άμεσα με εκείνο.
• Αν ο βιολογικός γονιός είναι απών και θέλετε ο/η νέος/νέα σύζυγός σας να αναπληρώσει αυτό το κενό, συζητήστε το θέμα πολύ καλά με τον/την ίδιο/α για τα προσεκτικά βήματα που θα γίνουν προς αυτή την πλήρη ενσωμάτωση.
• Εξηγήστε του/της πως ως ενήλικος θα πρέπει ασφαλώς να έχει το σεβασμό των παιδιών σας. Αρχικά, όμως, ο ρόλος του θα είναι μάλλον κοντά στου φίλου ή του θείου και της θείας, παρά στου γονιού.
• Ξεκαθαρίστε του τη στάση που περιμένετε να έχει σε όλα αυτά τα ζητήματα και βεβαιωθείτε ότι όντως θέλει να αναλάβει υπεύθυνα το ρόλο του συντρόφου σας, ώστε το παιδί να μη βιώσει δεύτερο διαζύγιο. Αν ο/η υποψήφιος/α σύζυγος είναι βέβαιος για τις δυνάμεις του, τότε μπορείτε να προχωρήσετε στη συζήτηση με το παιδί ή τα παιδιά σας.
• Είναι προτιμότερο να μιλήσετε στο παιδί σας με επιφύλαξη για την απόφασή σας να ξαναφτιάξετε τη ζωή σας και να μην του το ανακοινώσετε σαν «διάταγμα» στο οποίο θα πρέπει να υπακούσει. Έχετε έτσι πολύ περισσότερες πιθανότητες να το αποδεχτεί.
• Nα το διαβεβαιώσετε ότι η αγάπη και η προσοχή σας δεν θα αλλάξουν.
• Πρέπει, ωστόσο, αυτά που λέτε να τα αποδεικνύετε έμπρακτα, για να μη νιώσει παραμελημένο ή να μη βιώσει οποιαδήποτε αλλαγή στη συμπεριφορά σας.
• Nα έχετε πάντα υπόψη ότι το παιδί έχει ανάγκη από μια σταθερή παρουσία.
• Nα επιδιώξετε να γνωριστεί σταδιακά με το/τη νέο/α σας σύντροφο

•Ενημερώστε τον πρώην σύντροφό σας, διαβεβαιώνοντάς τον ότι δε θα αλλάξει κάτι στη σχέση σας με το παιδί.
• Φροντίστε με ιδιαίτερη επιμέλεια την οικονομική διαχείριση στη νέα οικογένεια, ώστε να μην αισθάνεται κανένας αδικημένος.
• Εκδηλώνετε τη μεταξύ σας τρυφερότητα μπροστά στα παιδιά με διακριτικό τρόπο.

• Aν νιώθει ότι είστε ευτυχής μαζί του/της, θα είναι πιο εύκολο να ξεπεράσει τους φόβους ή τη ζήλια του, γιατί θα αισθανθεί ότι βελτιώνεται η διάθεσή σας και έμμεσα βελτιώνεται ασφαλώς και η δική του ζωή.
• Eίναι πολύ χρήσιμο να επαναλαμβάνετε στο παιδί ότι αυτή η νέα ένωση διαφέρει από εκείνην που εσείς και ο άλλος γονιός του είχατε πριν από το χωρισμό. Αυτή η εξήγηση, με απλά λόγια, θα προσδιορίσει το καθεστώς και τη λειτουργία της νέας σχέσης και θα ανακουφίσει το παιδί – σε σχέση με τον άλλο γονιό του.
• Όσο καλή κι αν είναι η σχέση του παιδιού σας με το/τη νέο/α σύντροφό σας, μην ξεχνάτε ότι εσείς είστε ο πατέρας ή η μητέρα του παιδιού κι εσείς πρέπει κατά κύριο λόγο να ασχολείστε μαζί του και όχι ο σύντροφός σας, που μπορεί να διαδραματίζει συμπληρωματικό ρόλο.
• Nα μην ζητάτε –πόσω μάλλον να επιβάλλετε– από το παιδί να αποκαλεί το νέο σύντροφό σας «μπαμπά» ή «μαμά» αντίστοιχα. Το παιδί σας έχει και μητέρα και πατέρα. Εντούτοις πρέπει να τον/την σέβεται.
• Αν το παιδί σας διαμαρτυρηθεί για κάτι, σε σχέση με το/τη δεύτερο/η σύζυγο, μην το αποπάρετε προτού βεβαιωθείτε για το ποιος έχει δίκιο. Μερικές φορές οι γονείς, στην προσπάθειά τους να μην αποτύχει και ο δεύτερος γάμος, εθελοτυφλούν.
• Nα αποφεύγετε να συγκρίνετε το νέο σας σύζυγο με το γονιό του παιδιού σας.

Από το βιβλίο της Α. Καππάτου «Οι γονείς κάνουν τη διαφορά». Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μίνωας.