Σε σύγκριση με τη χημειοθεραπεία
Μια πολύ σημαντική εξέλιξη για τους ασθενείς με μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα, ανακοινώθηκε . Συγκεκριμένα,
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα από τη μελέτη KEYNOTE-010, που παρουσιάστηκαν στο ασιατικό συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Παθολογικής Ογκολογίας (ESMO), το pembrolizumab, βελτιώνει σημαντικά τη συνολική επιβίωση σε σχέση με τη χημειοθεραπεία, σε ασθενείς με μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα, των οποίων οι όγκοι έχουν οιοδήποτε βαθμό έκφρασης του PD-L1 και είχαν λάβει προηγουμένως άλλη θεραπεία.
Τα αποτελέσματα αυτά είχαν δημοσιευθεί και στο επιστημονικό έντυπο The Lancet.
Το pembrolizumab είναι ένα εξανθρωποποιημένο μονοκλωνικό αντίσωμα, το οποίο δρα αυξάνοντας την ικανότητα του ανοσοποιητικού συστήματος του ανθρώπου να εντοπίζει και να καταπολεμά τα νεοπλασματικά κύτταρα. Το pembrolizumab εμποδίζει την αλληλεπίδραση μεταξύ του PD-1 και των συνδετών του, PD-L1 και PD-L2, ενεργοποιώντας έτσι τα Τ λεμφοκύτταρα που μπορεί να επηρεάσουν και τα νεοπλασματικά αλλά και τα υγιή κύτταρα.
Στην Ελλάδα το pembrolizumab, ως μονοθεραπεία, ενδείκνυται ως αγωγή του προχωρημένου (ανεγχείρητου ή μεταστατικού) μελανώματος σε ενήλικες. Η συνιστώμενη δόση του pembrolizumab είναι 2 mg/kg, χορηγούμενη ενδοφλεβίως σε 30 λεπτά, κάθε τρεις εβδομάδες. Οι ασθενείς θα πρέπει να λαμβάνουν το pembrolizumab μέχρι την εξέλιξη της νόσου ή την εμφάνιση μη αποδεκτής τοξικότητας.
Η μελέτη KEYNOTE-010 Φάσης 2/3, πραγματοποιήθηκε σε 1.034 ασθενείς με προχωρημένο μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα, των οποίων οι όγκοι επιδεικνύουν έκφραση του PD-L1 (Tumor Proportion Score – TPS) μεγαλύτερο ή ίσο του 1%.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης, η εγκεκριμένη δοσολογία του pembrolizumab (2 mg/kg κάθε 3 εβδομάδες) καθώς και μια ερευνητική δοσολογία του (10 mg/kg κάθε 3 εβδομάδες) σε σύγκριση με δοσεταξέλη, βελτίωσαν σημαντικά τη συνολική επιβίωση των ασθενών.
Η KEYNOTE-010 αποτελεί τη 1η μελέτη που αξιολογεί τη δυνατότητα μιας ανοσο-ογκολογικής θεραπείας σε σύγκριση με τη χημειοθεραπεία, με βάση την προοπτική μέτρηση της έκφρασης του PD-L1, σε ασθενείς με προχωρημένο μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα.
Βάσει των αποτελεσμάτων της KEYNOTE-010, η φαρμακευτική εταιρεία MSD υπέβαλλε συμπληρωματική αίτηση Βιολογικής Άδειας στον Αμερικανικό Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) στα τέλη του 2015, ενώ η αίτηση στον αντίστοιχο Ευρωπαϊκό οργανισμό θα υποβληθεί στις αρχές του 2016.
Πιο αναλυτικά, στον συνολικό πληθυσμό της μελέτης (όλα τα επίπεδα έκφρασης του PD-L1), και οι δύο δόσεις του pembrolizumab που μελετήθηκαν, βελτίωσαν σημαντικά την Συνολική Επιβίωση (OS) σε σύγκριση με τη δοσεταξέλη. Ειδικότερα, το pembrolizumab είχε σαν αποτέλεσμα μία βελτίωση της τάξεως του 29% στην Συνολική Επιβίωση (OS) για την δόση των 2 mg/kg dose (HR 0.71, P=0.0008; 95% CI, 0.58-0.88) και βελτίωση κατά 39% στην Συνολική Επιβίωση (OS) για την δόση των 10 mg/kg (HR 0.61, P<0.0001; 95% CI, 0.49-0.75), σε σύγκριση με τη δοσεταξέλη. Τα εκτιμώμενα ποσοστά Συνολικής Επιβίωσης (OS) για ένα έτος για το pembrolizumab ήταν 43.2% και 52.%, αντίστοιχα, σε σύγκριση με το 34.6% για τη δοσεταξέλη. H διάμεση Συνολική Επιβίωση για το pembrolizumab ήταν 10.4 μήνες (95% CI, 9.4-11.9) και 12.7 μήνες (95% CI, 10.0-17.3), αντίστοιχα, σε σύγκριση με τους 8.5 μήνες για τη δοσεταξέλη (95% CI, 7.5-9.8).
Μεταξύ των ασθενών με υψηλότερα επίπεδα έκφρασης του PD-L1 (με TPS ≥ 50%), η Συνολική Επιβίωση (OS) ήταν ανώτερη και για τις δύο δόσεις του pembrolizumab σε σύγκριση με τη δοσεταξέλη.
Ειδικότερα, το pembrolizumab βελτίωσε την Συνολική Επιβίωση (OS) κατά 46% για την δόση των 2 mg/kg (HR 0.54, P=0.0002; 95% CI, 0.38-0.77) και κατά 50% για την δόση των 10 mg/kg (HR 0.50, P<0.0001; 95% CI, 0.36-0.70), σε σύγκριση με τη δοσεταξέλη. Η διάμεση Συνολική Επιβίωση (OS) για το pembrolizumab (2 mg/kg και 10 mg/kg, κατ’αντιστοιχία) ήταν 14.9 μήνες (95% CI, 10.4-δεν επιτεύχθηκε) και 17.3 μήνες (95% CI, 11.8-δεν επιτεύχθηκε), σε σύγκριση με τους 8.2 μήνες για τη δοσεταξέλη (95% CI, 6.4-10.7).
«Πρόκειται για μία συναρπαστική στιγμή και οι μελέτες όπως η KEYNOTE-010 με το pembrolizumab ανοίγουν τον δρόμο για μία καλύτερη κατανόηση του πώς να εντοπίσουμε το κατάλληλο φάρμακο για κάθε ασθενή. Αυτά τα ευρήματα των μελετών αναδεικνύουν ότι το pembrolizumab προσέφερε ανώτερη Συνολική Επιβίωση (OS) σε ασθενείς με προχωρημένο καρκίνο του πνεύμονα, οι οποίοι είχαν έκφραση του PD-L1 και στηρίζουν την δυναμική του στην θεραπεία αυτής της νόσου» σημειώνει ο Δρ Ρόι Χερμπστ, Επικεφαλής Κλινικής Ογκολογίας, στο Αντικαρκινικό Κέντρο Yale Cancer Center και Νοσοκομείο Smilow Cancer Hospital στο Yale-New Haven.
Ο καρκίνος του πνεύμονα, ο οποίος σχηματίζεται στους πνευμονικούς ιστούς, συνήθως μεταξύ των κυττάρων τα οποία επενδύουν τους αεραγωγούς, αποτελεί την πρώτη αιτία θανάτου από καρκίνο παγκοσμίως. Κάθε χρόνο, περισσότεροι άνθρωποι πεθαίνουν από καρκίνο του πνεύμονα παρά από καρκίνο του παχέος εντέρου, μαστού και προστάτη αθροιστικά. Οι δύο κύριοι τύποι καρκίνου του πνεύμονα είναι ο μη μικροκυτταρικός και ο μικροκυτταρικός. Ο μη μικροκυτταρικός καρκίνος του πνεύμονα είναι ο συνηθέστερος τύπος από τους δύο, αντιστοιχώντας στο 85 τοις εκατό του συνόλου των περιπτώσεων. Το σχετικό ποσοστό πενταετούς επιβίωσης για ασθενείς με πολύ προχωρημένους, μεταστατικούς (Σταδίου IV) καρκίνους του πνεύμονα εκτιμάται στο 4%.
health.in.gr