Tο πρώτο κλάμα του μωρού σας το ακούτε στην αίθουσα τοκετού. Είναι ένας γλυκός ήχος που καταπραΰνει την ένταση και την αγωνία σας. Σας λέει ότι, ευτυχώς, όλα πήγαν καλά – και σας λυτρώνει. Ολοκληρώθηκε η προσπάθεια που καταβάλατε τόσους μήνες για να φέρετε σε πέρας την «αποστολή» σας, δηλαδή να φέρετε στη ζωή το μωρό σας.
Γυρίζοντας στο σπίτι μαζί με το νεογέννητο, διαπιστώνετε ότι αυτό το κλάμα γίνεται κάποιες φορές έντονο και επίμονο. Νιώθετε ότι με αυτόν τον τρόπο το μωρό σας δηλώνει τη δυσαρέσκειά του, και αυτό σας αναστατώνει· ανησυχείτε. Tο πρώτο που σκέφτεστε είναι ότι κάτι του συμβαίνει ή ότι δεν ικανοποιήσατε επαρκώς κάποια ανάγκη του.

Είναι βέβαιο ότι το κλάμα του μωρού επηρεάζει τους γονείς και τους προκαλεί ανάμεικτα συναισθήματα. Για παράδειγμα, μπορεί να αποθαρρυνθούν και να απογοητευτούν, αν δουν πως αποτυγχάνουν οι προσπάθειές τους να ηρεμήσουν το μωρό τους, να κατευνάσουν το κλάμα του όταν υποφέρει από κολικούς ή όταν κλαίει γοερά και ασταμάτητα για ανεξήγητους, σε εκείνους, λόγους. Ίσως βιώσουν ακόμα και αρνητικά συναισθήματα για το παιδί τους. Τους περνάει η ιδέα ότι το μωρό τους τούς απορρίπτει. Nιώθουν εντελώς ανίσχυροι και γεννιούνται μέσα τους αισθήματα ενοχής, επειδή νομίζουν ότι κάτι κάνουν λάθος.
Τι θα πρέπει να γνωρίζετε

Tο κλάμα, εκτός του ότι αποτελεί ένδειξη της κατάστασης της υγείας του μωρού, είναι και μια πρωτογενής μορφή επικοινωνίας με το άμεσο περιβάλλον.
Eίναι ο μόνος τρόπος που διαθέτει το βρέφος να μεταδώσει ένα πλήθος μηνυμάτων: κρυώνει, ζεσταίνεται, είναι βρεγμένο, πεινάει, αισθάνεται μόνο, νιώθει κουρασμένο, αν π.χ. είχατε πολλές επισκέψεις και ήταν το επίκεντρο της προσοχής ή υπήρχε πολλή φασαρία στο σπίτι, ή απλώς το ενοχλεί κάτι, που μπορεί να είναι ένα πολύ απλό πράγμα (π.χ. να έχει τυλιχτεί η κουβερτούλα στο ποδαράκι του) ή κάτι πιο σύνθετο, π.χ. να έχει κολικό, να βγάζει κάποιο δόντι ή να αρρωσταίνει.
Μην ξεχνάτε ότι το μωρό σας, κατά τους πρώτους μήνες, είναι τελείως αβοήθητο και εξαρτάται απολύτως από εσάς, όχι μόνο για το φαγητό αλλά και για συναισθηματική υποστήριξη.
Τα βρέφη δεν κλαίνε μόνο επειδή πεινούν ή νιώθουν άσχημα. Ακόμα και όταν είναι λίγων μηνών, επιδιώκουν με αυτή την ενέργεια να τραβήξουν την προσοχή σας.
Καθώς μεγαλώνουν, θα παρατηρήσετε ότι το κλάμα τους διαρκεί λιγότερη ώρα.

Όταν πλησιάζουν τα πρώτα τους γενέθλια, κλαίνε και για άλλους λόγους. Για παράδειγμα, όταν φοβούνται κάποιον ξένο, δεν τα καταφέρνουν με κάποιο παιχνίδι, ή όταν απομακρύνεστε από το οπτικό τους πεδίο.

Απόσπασμα